رقــــص بــــومــان
عبدالودود فضلی عبدالودود فضلی

طـوطی زشـاخ ومـُرغ زگـلـزار پـریـدنــد

آهــورمــیـده گـشت وزکـُـهـسـاردویــدنـــد

 

مــاهـی زآب وزاغ زبــــازارشــنــیـــدنــد

پـیک اجــل زبــیـشـه ی اغــیـاررسـیـدنـد

                      صـدکـُشـتـه بـه شمشیـروصدی دارکشـیـدنـد

 

بـرشـاخـسـارنـالـــه ی آن بـلـبـلان کجـاسـت

جـایی بـه خـانـقــا وزصـاحـبـدلان کجـاسـت

 

عـشـق ومحـبـتی چـوزپـیـروجـوان کجـاست

اهـل هـنـرکـجـا شـده وایـن زمـان کجـاسـت

                     حـقـا بسی گـُــلان سـتــم خــــار کـــه دیـــدنــد

 

درجـویـبـارعـشــق چــــرا آب نــاب نـیـسـت

دربـزم عـاشـقـان بـجـزازغــم شـباب نـیـست

 

سـاقـی به زا نـوسـرزده جـام شـراب نـیـست

فـرمـوده هـای مـردم فـن را حـجـاب نیسـت

                    رنجـــیـده عـــاشـــقـان وزدلـــدار بـُـــریــد نــد

 

بــومــان بــه رقـص آمـدوجـای هـما گـرفـت

هـدهـد رسید زقـُمری خـوشـدل صـدا گـرفـت

 

خـــارمُغـیـل جــــای گـلان جـابجــا گـرفـــت

بـاخـوش کلام وخـوش سخـنان صدجفاگرفت

                    مـرگ غــزل بـه مُـفـت وشـب تـارخــریــدنــد

 

صـافـی چـوپـاک نـیـسـت کـنـد گـنـده جـام ما

ســاقـیی حُـــقـــه بــازنـبــاشـــد بــه کــام مـا

 

بــــادارمـیشــــود بـــه ســــرمــا غــلام مــــا

آلــوده کــی شـــود قــلـم وهـــم کـــــلام مـــا

                   " فـضـلی" وهـمــدلان دل اغــیـار دریــدنــــد


December 22nd, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان