بازگشت
اشک بی اثر
عبدالله وفا عبدالله وفا

)خدمت شعر دوستان تقدیم میدارم ، امید طرف توجه تان قرار گیرد .

 

در ظاهرم  خموشم  و ز عمقِ دل   بجوشم

گاهی  چو موجِ دریا  ، گاهیِ  کنار ساحل

دامانِ عشق ، تنگ شد ، در وادیِ   محبت

یا  چون  وفا عدم  شو  یا غمگسار و کاهل

عشق و وفا و اخلاص یکسر همه سَراب است

گر حاصلش ندانی ، خود شو حریف و فاعل

ماییم   و داغِ هجران ، دایم  ز  دیده   گریان

این اشک  بی اثر شد ، گردید ،  حیف و زایل

                                                                                                       عشقش چه کارها  کرد ، دل  در ره  خدا کرد              

چون  تَرک  او  نمودم ، دل  گشته زار و مایل

دل  را  به  دوست  دادم ، سر کرده ام   ترانه

باشد  مگر   ببینم  ،  آن   ماه   بدون    حایل

سر کرده ام  سرودیِ   ،   زیبا   و  با نمودی

با   تشبیه   و   کنایه   ،  هم  تلمیح و  تجاهل

شیرازه‌  تواضع  ، کی  مشکل است  و دشوار

نفسِ  اماره   داری  ، ای  دوست  از   اوایل

خود  سرکشی  و مغرور ، نَفْسَت ترا یار است

دریاب   زندگی   را ، ای   مردِ خفته  جاهل!

ای  رهروان   سیاست  ،  ای حامی  عدالت!

یا  خادمِ  وطن  شو ،  یا  در  فساد  ،  قایل

خوش حرف و خوش بیانم ، بَر دوستان عیانم

درعشقِ خود « وفا » دار، با صدق و با شمایل

 

ویانا ـ اتریش

16.09.2013






September 17th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان