راڼه توري
زيار زيار

 

 

 

 

 

 

 

د کاغذ پر سپينه ټنډه

پر رڼه سپينه هېنداره

 د سولگر مې

يو يو توری د برخليک کښم.

=       =       =

شپه او ورځ اوبه کوم د سترگو تور

او د تورې سياهي په څېر

                            پرې کاږم

                                      ښکلي ښکلي تک تور توري.

=       =       =      

وي ترڅو د سترگو تور مې

                                      سياهي به رغوم ترې

او پرې کښم به يو يو توری

         په دې هوډ او په دې موخه

چې کړم روڼ  پرې

                   دغه تورتياره برخليک خپل!!؟

 

لندن، ۲=۶=۲۰۱۳

 

 

د ياد جونگړې

دهرکلي په جونگړوکې

                             دياد مې

توره شپه

                   په يوه غرهومره زغم تېره

                                               تر گهيځ کړه.

=       =       =

سندرغاړو توتکيو

يوڅو خلي په مښوکوکې نيولي

                                      د زموللو وچو درگو

اخوا دېخوا لالهانده

                             په لټون د کوم يو چت

د ويجاړ ښار.

=       =       =      

د پسرلي رابرېدلو په پلمه

                            سر راوهلی سرو غاټولو

                                                        د شاوخواغرو پر لمنو

گوندې

         ورسېږي چېرې

                                  چا نيمزالو وربلوته،

او يا چېرې

                   د نومورکو سربايللو هديرو ته.

=       =       =

پر گلانو دي واکمن

                            په دې ديار کې

  تش نيمزالي وربلونه

                            او ياهم مړي د گور...

نه ژوندۍ ژړانده مينه،

                                  نه پاکزړي او رښتيني مينان!!؟

لندن،۳=۸=۲۰۱۳

 

 

 

 (پرادوکسي)

                                                        تلبلاند اورتونونه

 

ما په سر، سترگو، غوږو يې

                            د لمبه لمبه ښايست کړه ننداره

                                                                  په مينه مينه.

د ورېښمو تر سپڼسيو

                            په نازکو رڼوبيو د اواز يې.

کاوه هر ماښام،گهيځ مې

                                      د تعميد سپېڅلی غسل

                            = = =

نه مې ځان سپماوه کله،

له ها سپېڅلوگناهونو

چې د مينې د مذهب

 په ثوابونوکې راتلل

او بې کچه يې

  زما د ايمان تله درنوله...

 = = =

خو،

        د نازود مکېز د رنگين ټال

   ښکلی انخور يې،

=د سکروټو ولولو

                            په اورنۍ ژبه ښکُللی،

کله هم ټيکاو ونه موند،

 په تش قاب زما د زړه کې...

= = =

بس يوازې د يادونو سېمفونۍ يې

شپه او ورځ په خوب کې وينم

 چې راځي د سپېڅلتيا د لمرمزدک                   

 د کنگرو له ارغنونو،

د يزدان له تلبلاندو اورتونونو!!؟

  زيار=اکسفورډ،۲۶=۸=۲۰۱۳

 

 






September 1st, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان