طنز قصیده ای در بارهء صلح
سید زبیر واعظی سید زبیر واعظی

 

! خوانندگان گرامی

 

در ادبیات قدیم پارسی صلح به معنای آشتی ، یعنی مقابل حرب و جنگ آمده است .، اما در دوران معاصر مفهوم صلح گسترش یافته و با مفاهیم و اندیشه های متفاوتی آمیخته گردیده که برداشت های گوناگونی را از خود به ما  ارائه

میدارد. بنا براین در مجموع و بصورت کل ، صلح شرایطی آرام ، بی دغدغه و  خالی از تشویش و کشمکش و ستیز را گویند

صلح یک آرمان جهانی تلقی میشود و مفهوم مطلق ندارد و میتواند بسته به دید گاه های دینی ، فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی تعریف های متفاوتی  داشته باشد ، به همین ترتیب از جنبه های گوناگون و مختلفی میتوان صلح را مطالعه کرد .، از جمله مسایل مربوط به جنگ ، خلع سلاح ، کنترول تسلیحات نظامی ، وضع اقتصادی در جهان و ......

بد بختانه امروز با یک قطبی شدن جهان ، عدالت و صلح از دیدگاه آمریکا و کشور های بزرگ سرمایه داری و غرب ، تنها یک جنبهء تبلیغاتی و تشریفاتی داشته و صرفآ حفاظت از تسلط سیاسی ، جغرافیایی و اقتصادی آنها بر جهان و کشور های نفت خیز دنیا میباشد و بس .

در حالی که امریکا و غرب به نام اینکه علیه تروریزم مبارزه مینمایند .، ولی بر خلاف آنگونه که در جریان زندگی روزانه دیده میشود ، این ائتلاف مکار جهانی علیه تروریزم نه تنها کاری را درین عرصه انجام نمیدهد ( به جز از اعمالی که مطابق منافع خود شان هست ) .، بلکه به بهانهء این موضوع  جنایات ذیادی را علیه کشور ها و خلقهای جهان انجام داده اند. آمریکا که فعلآ

نظام و کنترول جهانی را به عهده دارد ، پس از فرو پاشی اتحاد جماهیر شوروی و پیمان وارسا ، که یگانه حریف آمریکا و پیمان تجاوز گر ناتو بود .، همواره تلاش مینماید تا استراتیژی و راهبرد ملی خود را گسترش دهد تا رهبری دایمی جهان و تسلط بر آن را بدست گیرد و همواره آنرا در اختیار داشته باشد.

در این راستا آمریکا اهداف غیر انسانی را مطابق منافع  انحصاری و استثماری خود و متحدین آزمند خویش ، پیشه نموده ، هیچ‌گاه صلح عادلانه را

دنبال نمیکند ودر جنگ علیه تروریزم تنها و تنها برای منافع خود و سایر کشور های امپریالیستی جهانخوار و ابلیس مآب تلاش مینماید .

از آن جایی که مبارزهء بشریت صلحجو بخاطر تآمین و برقراری فضای صلح

و زندگی مسعود و آبرومندانه در جریان است و توقف را نمی‌پذیرد .، بنا بران ما نیز بایست بوسیلهء قلم و زبان و سایر فعالیتهای خلاقهء انسانی رسالت مان را در حد و توان خویش انجام دهیم تا ازین واژهء مقدس و انسانی استفادهء ایده‌آل و درست صورت گیرد و همه ملت‌ها و توده هایی که سالها و دهه ها و قرن‌ها در فقر و بد بختی و جنگ بسر برده و میبرند ، از مزایای آن مستفید گردیده و واقعآ در شرایط صلح آمیز ، بی دغدغه و خالی از تشویش و

. کشمکش ، زندگی نمایند

بدین منظور ، این کمترین همه طنز نامه یی را زیر عنوان خواب صلح نوشته‌ام 

. امید وارم مورد پذیرش شما خوانندگان گرانقدر قرار گیرد

 

با عرض حرمت


 

خواب صلح

 

 

تا به کی ، ای دوستان غوغاست پیرامون صلح

نه کس از تآمین آن ممنون ، نه مـــرهون صلح                             

 

بنــــده تا نامش برد ، عیــــد و برات از در رسد

   هر شبــی در خواب بینم چهـــرهء گلگون صلح                        

 

صـــلح یعنی آشتی ، و از پختگی عقل ماست

     امــــن و آسایش کجا آید پدید بی چون صـــــلح                          

 

آنکه ترک حرص و آزش کرد آزادی گــرفت

 در دگر دنیا نصیبش گشــــت این معجون صلح                          

 

آشتــــی و راستــی یکدم ز گیتی رخت بست

یا که کردند اقتباس مضحک از قانون صلــــح                         

 

زیر نام عدل و امن ، بنــــگر چپاول میکنند

   تا که گردیم منصــــرف از نعمت افــــزون صلح                         

 

 گر یکی از فرط وحشـت میکشد مارا به جنگ

                             وآن دگر مشتاق ثروت هست و نه مفتون صلح  

 

                          با چنین آشغال و تاراج و شقاوت های خویش

صد تمسخر میکنند بر واژه و مضمون صلح                              

                        

میکشند و میــدرند تا مغز مان پاشان کنند

   هر ابر قدرت به نوبت میکشد پطلون صلح                              

 

کی گذاشتند تا شویم آزاد و دلشاد ، یکدمی

   چونکه دژخیمان زنند در کاف واو و نون صلح

                           

گر شود ایجاد کانونی ز بهر صلح و امن

        میکنند در نطفه نابودش ، زنند شبخون صلح                    

                           

هست آمریکا رئیس دیو و دد اندر جهان

        کرده‌اند مارا چنین آغشته اندر خون صلح                    

 

این زمان دنیا دگر یک قطبی هست واحسرتا

 کو همان نیروی رزمنده که شد کانون صلح                   

 

بعد افغان و عراق و لیبیا نوبت ز کیست ؟

تا شوند مرهون توپ و راکت و بالون صلح                   

 

اینکه ایرانست و پاکستان ، لبنان یا دمشق

 !مبرهن این است ، مسلمانیست در صالون صلح                 

 

من نمیدانم چه نامیم این فضا ، ای هموطن ؟

 حرف پوچ ؟ یا حذف نام و واژهء میمون صلح               

 

واعظی بر چیده امیدش ،ز صلح جانیان

 زین سبب باشد به غربت واله و مجنون صلح                 

 

Waezi Said Zobair


 2011


 


May 31st, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان