بازگشت
لوحِ مزار
(محمدنعیم (جوهر (محمدنعیم (جوهر

گرگریه کنددل ببرم چشمِ ترم کو
یادِ  ز وطن گربکندبال وپرم کو


ازدستک ودروازه وکِلکین خبری نیـست
آن بیل وکُلنگ،چکش وداس وتبرم کو


آخورشده ویرانه وکاه خانه نه بیني
بُزغاله وگاومیش ودوتا کُره خرم کو


رفتم که کنم یاد زدنیاي خموشان
ای هموطنان لوحِ مزارِپدرم کو


هرگزبه لبِ بام ندیدم رُخِ ماهش
تختِ بامِ قشنگِ صنمِ موکمرم کو


درکارتۀ چهار،کارتۀ نووکارتۀ پروان
باغ وچمن وبُلبُل وآن تاجِ سرم کـــو


پُرسیدم ازآن دلبرِبارانۀ کابــــــــل
آن( جوهرِ)دیوانۀ خونین جگرم کو
28.11.2012
آلمان
                دورنگی



پیرِ مابا مادورنگی میکند
پیشِ چشمانم زرنگی میکند


گرنمایم فاش رمز وراز او
بر سرم خودرا پلنگی میکند


میخورد حقِ خدا وهم رسول
نزدِ درویشان ملنگی میکند


بر تنِ عصیانگرش دراین جهان
جامة پاکیزه تنگی میکند


درمیانِ  نازنینانِ جهان
دلبرِ شوخم قشنگی میکند


سالها شدبرسرم این روزگار
همچو کوهی غم گرِنگی میکند


بعد ازین(جوهر)به بین دوستان
ترکِ یارانِ دورنگی میکند


28,11,2012


December 2nd, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان