میلهء بهاری
نوشته نذیر ظفر نوشته نذیر ظفر

 

 

                               2012-04-08    ور جینیا – امریک

 

فصل بهار ؛ میله  ء یاران خوشست

شو خی و گلگشت عزیزان خوشست

سا یه ای بید   و لب هر جو یبار

گویم اگر راست به پغمان خوشست

توت پر ی کبک که یادش بخیر

خوردن آن جانب خنجان خوشست

اسب سواری  به سوی دره ها

با همه مستی  به سمنگان خوشست

لا له و  دیدار  شقایق  به بلخ

با نفس تازه و خندان خوشست

مو سم خر بوزه به شهر  مزار

در سر فا لیز و شتا بان خوشست

خواجه صفا و نگهی  ار غوان

صبحگه با نگهت ریحان خوشست

خوردن  تلخان  به  آستانه   به

دوغ ای رخه ؛ نان پریسان خوشست

کا سه ای استا لفی و شوربا

ظرف سفالی بسر خوان خوشست

چر خه ئی رنگ کرده و کاغذ پران

در کف هر بچه ای افغان خوشست

در سر و در گردن دوشیزه گان

زیوری از لعل ء بد خشان خوشست

بسکه بود حوروشان جامه زیب

هر چه که پوشند به ایشان خوشست

خاک  وطن را  ( ظفرا)  از صفا

 سر مه نمود به دو چشمان خوشست


April 9th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان