هـمــرنگِ جـمـاعـــت بـاش
عبدالودود فضلی عبدالودود فضلی

ای دوسـت چـه میخـواهـی زایـن دائـره ی گـردان - آشـوب و شـرر زائـیست از هــرقــدمِ لــرزان

هـر جـاده چـه رسـوائیست از بـس گـنـه وعصیان - صاحـب کـه در ایـن پهـنا نیستیـم مگـرمهمـان

 

ای ســاده بـیـا بــر هــوش تـا ایـنکـه نـفس داری

جــولانِ مـحـبـت کـن  چــون نـیک فــرس داری

 

جمعیست بسی بــد نــام هــم مفسـد و هـــم اَوبـاش - از بهــرِ یکی دیگــر صـد گـونـه پـزیـدنـد آش

ایـن چـون مـثـلـی گـفـتـنـد ایکـاش نگـفـت ایکـاش - خـواهی نشوی رسـوا همـرنگِ جماعـت بـاش

 

هـرآنکـه شـدنــد هـمرنگ رسـوای دوعـالــم شـد

صـد حُجــتِ بــد بـخـتـی بـالای جـبـیـن ضـم شـد

 

یـاران بـتـو میگـویـنــد چــون یکــدل و یکـرنگـی - مِس نیستی وچـون زر بـا صیقل و بـی زنگی

هـــم عــاقـــل و دانــایـی بــا دانـش و فــرهـنـگـی - همـرنگِ تـو بایـد شد چـون گلشن خوشـرنگی

 

از رنگِ تــو رنگـیـن اسـت گـلـزارِ محـبـت هــا

هــر شـاخــه بـیـفـشـانـــد بــویـی ز سعـادت هــا

 

یک شُهـره ی نـیکـویـسـت دیگـر بـه بــدی رسـوا - ایـن دل بــه کـف آوردن آن مـی شکـنـد دلـهـا

ایـن لـطـف و صفـا بـیـزد وآن دیگـری مشکـل زا - ایـن سـاده و کـانِ عـشق آن جـابـر و دیـو آسـا

 

تـقـسیـمِ جـمـاعـــت شــد بـا نـیکـی و بـا زشـتـی

مُخـتـار خــودت هستی هــر آنچـه کـه مـیکِـشتی

 

ایکـاش هـمـه یکـرنـگ بــا هـمـدیـگــری بــودنــد - مشتـاقِ یکی دیگــر غَـیـب و حضـری بـودنـد

هــم یـکــدل و یـک آواز بـا یـک نـظـری بــودنــد - در دائـره ی هستی بــا بــال و پــری بــودنــد

 

" فضلی" بخـدا این پَـر، پـروازِ طریقت هـاست

هـر بـال و پـر افشانـی اسـرارِ حقـیقـت هـاسـت


December 1st, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان