همصدابامردم درخون خفتۀِ کابل
نورالله وثوق نورالله وثوق

جرگه ساز

............

ملا برادر

 اگر واری   برایم  شد  برابر

دوباره   عقده هایم را کنم سر

به پهلوی  نگاهم    می نشانم

تورا ای  حضرتِ  ملا برادر

................

گوشِ جهان

صدایی   برنخیزد  از   نهادی

کجا گوشِ جهان   ودادِ    دادی

شده آزادی    و    دیموکراسی

درین میهن  دروغی را  نمادی

............

 

یادفراموشی

به زن   آتش به دل آباد  کابل

به کَن   ازبیخ وبن بنیاد  کابل

من وتو هردو باهم  همصداییم

فراموشِ  جهان و  یادِ   کابل

...........

مردانِ آزادی

سرِ   دنیا   کلاهی را  نهادیم

که ما   مردانِ   آزادی نهادیم

تمام هست وبود      ملتی را

به هرچالی که شد برباد  دادیم

........

سوژه

 شب است وسوژه ی روزِ سیاهیم

 شکارِ   روبهانِ    خوش نگاهیم

چه می پرسی  ز عمقِ حیرتِ ما

به طولِ عرضِ  این بیغوله آهیم

...........

تزیینِ حلاوت

چه گویم ازکه گویم باکه گویم

که من باسنگ  خارا روبرویم

 گرفته جا به  تزیینِ   حلاوت

 کج آهنگ  استخوانی درگلویم

..........

 اسبِ مراد

سرآغازِ   دروغین   نوبهاریم

رهآوردی به جز نفرت نداریم

تووفریاد وما و شور  یورشِ

که بر اسبِ مرادِ خود سواریم

............

جرگه ساز

ز رأی  شورِ مردم   بی نیازیم

که ما  درملک غیرت یکه تازیم

درین میدان  به زورِ  پرِّهِ  چند

برغم هرچه قانون جرگه سازیم

.............

خالی بندی

صدای خستِۀِ    خاموش شهرم

جهانی گشته بار   دوشِ شهرم

بیایید  این همه خالی    مبندید

شده ازوعده ها پُر گوشِ شهرم

................

 

سرابِ ناجوانی

هماره    سادگی را   همزبانیم

شکارِ   رستم   هر   داستانیم

سرابِ   ناجوانی   کشته مارا

مگر  ازقریه ی    سهرابیانیم

 ..........

سفیرِ   ساده

سفیرِ    ساده ی سهراب ،ماییم

ولو  از   دامنِ    تهمینه هاییم

به خون خسپیده ی بحرانِ غفلت

سیاست را   اسیرِ    بی بهاییم

...........

 1388/12/9


February 28th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان