بازگشت
همنوا
عزیزه عنایت عزیزه عنایت

به احترام سروده ی برادر محترم عبدالکریم ( خشنود) هروی کهدستانی

هموطنی  پاک سرشت ,شاعر و همنوای من

تا زه زعطـر شعرتـو جان و دل و هـوای من

گـوهـر و لعل سفـته ای شعـر بلنـدء گفـته ای

روشـن وبـا لــنده بـود از سخـنت  ســرای من

شعـر تــرو کلام تـو, حـرف خـوش و پیام تـو

همچو بهار تازه ء راحت  جــا ن فضــای من

خواهر خود ستوده ای لطف و کرم نموده ای

جــان وعزیز خـواهرت, با تو بود دعـای من

شاعر مهــربان توئی, عاقل و نکته دان توئی

در دو جهـان عطا کنـد کـام د لـت خـدای من

طبــع, خــــدا داد تـــرا, خــامــهء آزاد تــــرا

وصف کنم ازدل وجان همره وهمصـدای من

صد نه دوصد سلام من ,حرمت و احترام من

بــاد نـثار محضرت, زیــن دل بی نـوای من

عــاشــق علــم وسخـنـم ,خــادم اهــل وطــنــم

نیست بجز عشق وطن, زینت و از برای من

زحال و احــوال وطن , بگو بمن مرد سخــن

به غربتیم و بی وطن,کی بود این رضای من

اشک (عزیزه) دل شـب پـاره کند همچو گهـر

گــوش فلک گـر شنـود ناله و گـریه های مـن

17/5/2011

کشور ها لند


May 20th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان