هوای کوی دوست
نورالدین همسنگر نورالدین همسنگر

وصال دوستان روزی مانیست
بخوان حافظ غزلهای فراقی
 
 
بیکس وتنها درین شهرودیارم ای پری
خسته ازدست جفای روزگارم ای پری
جوربیداد فلک افگنده ام دام فراق
پای دربند عذاب انتظارم ای پری
نیست دلسوزی که دمسازم بود،درخاک غیر
کس نپرسد ازدل تنگ فگارم ای پری
جززخارغم نروید پهنه باغ دلم
چون بود،جوش خزان بی بهارم ای پری
شدقیامت برسرم دوراز هوای کوی دوست
سوخت زین غم آتشی درهر کنارم ای پری
درددوری ازوطن ازبسکه رنجورم نمود
خون چکد ازدیده گان اشکبارم ای پری
کس چه داندازشب تارم درین ما تمسرا
رفته ازکف فرصت صبر وقرارم ای پری
گر بمیرم غربت رنج مصیبت حسرتا
نیست کس شمعی فروزد ،درمزارم ای پری
محنت هجران ندام کی به پایان میرسد
تاکشم رخت سفر سوی دیارم ای پری
هالند-می ۲۰۱۱

April 16th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان