وصا ل د وست
نجیب نجیب "بهروش"

                                                                                    ونکوور _ کانادا

 

به ابتکار هیئت رهبری خانۀ فرهنگی"مولانا" در ونکوور_ کانادا به زعامت "قیام"،مطلع غزل "حافظ" :

تعالی  الله چه دولت  دارم امشب          که   آمد   ناگهان   دلدارم امشب

به استقبال قرار گرفته است.

 

عجب  سامانه   دارد  کارم امشب        که میگیرد   سراغم   یارم امشب

قبول  افتدش  اگر  این   نیمه جانم        نثار     مقدمش      میدارم امشب

سراپا  غرق    در    توفان   ذوقم       ز دیده  اشک   شادی  بارم امشب

تمام تار و پودم شور و مستیست        متاع    عشق   در   بازارم امشب

به  این  جوهر  بود   آدم   خریدار       گرانسنگست  بسی  مقدارم امشب

ز  بار   آرزو   صد   خرمن   گل       شگوفا   گشته   در  گلزارم امشب

ز الطاف  خوش   سرخیل  خوبان        به  زخم  سینه مرهم   دارم امشب

به  اوج   قدرتم   از  بخت   بیدار        به  حمدالله   که  باور  دارم امشب

سپاه  غم  گرفت  راه   عدم  پیش        دلی  وارسته   از غم   دارم امشب

رقیب    سفله خو   هرگز    نیارد        توان    و    تاقت     پیکارم امشب

شکر  میریزد  از کلک  و  زبانم        ملاحت زا   بود    "گفتار"م امشب

ز  کارم   سر زند   شایستگی  ها        فزاید   نیکی   از  "کردار"م امشب

گر  از  اندیشه ام    باشد   سوالی        چو خور روشن بود "پندار"م امشب

درون  پاکیزه   دارم   از   خبائث        شرافت      را      علمبردارم امشب

وصال دوست خواهم از دل و جان       که  باشد همدم   و  غمخوارم امشب

از این  فکرت  به  دو عالم  نگردم       اگر  ایندم    زنند    بر  دارم امشب

وزان  کوته  کنم  حرف  و سخن را

که  خوش  ناید  گپ   بسیارم امشب

 

 

                                   ونکوور - کانادا

 

 

حرف درست وبه جا،نافیی قرآن کجاست؟                        

کور  کجا  بیندا  ،   مشعل رخشان کجاست؟     دیده   چو  بینا   بود   ،   مینگرد  کان کجاست؟

تیره دلان را همیش ،  رأی   بود  ناصواب     حرف وعملشان به جز،هرزه وعصیان کجاست؟

انجمن  آرایی   از   ،   غول   توقع    مدار     زینت   باغ   و  چمن  ،   خار  مغیلان کجاست؟

محفل  شعر  و  ادب   ،   ویژۀ   فرهنگیان      جایگۀ   هر  خس   و  سفله   و   نادان کجاست؟

معرفت  آموختگان  ،  راۀ    غلط    نسپرند     خرده   به  این  طائفه  ،  کار  سخندان کجاست؟

آنکه   به مکارگی   ،   خرقه   به بر  میکند     در   تۀ   عمامه اش   ،     کلۀ   انسان کجاست؟

فضل فروشی بس است  ،  عابد ناشسته رو     در  دل  تاریک   تو   ،    پرتو   ایمان کجاست؟

رو  به قفا  کرده یی ، لاف  مزن   ا ز  خرد     فکر  عقبگرد  تو    ،  ارزش  دوران کجاست؟

هستۀ   فرهنگ ما  ،  مأمن صدق وصفاست     چشم  هنربین بکار  ،    تانگرد   جان کجاست؟

قدر  فراز  آیدت   ،  از  همه   "گفتارنیک"     زشت وقبیح ودرشت ، حرف بزرگان کجاست؟

هست  کتب  رهنما  ،  برهمه  "کردارنیک"     بدعملی   درجهان   ،    کار  مسلمان کجاست؟

راحت   عالم   بود  ،    زادۀ   "پندارنیک"     هرکی  ندارد  ازین  ،     پیرو   قرآن کجاست؟

تاکه    تأمل   کنی  ،  پی  به  حقیقت  بری     حرف  درست  و  به جا  نافیی   قرآن کجاست؟

وای  به حالت  اگر  ،  غافل  ازین نکته یی     کعبۀ   مقصد  کدام   ،   لانۀ   شیطان کجاست؟

ور  به خطا  رفته یی  ،  عذر بیاور به جا

بسته به روی کسی،درگۀ سبحان کجاست؟                                            

 


July 19th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان