محمد اسحاق ثنا محمد اسحاق ثنا

 

کس را نباشد ای پدرم چون وفای تو

سایم از آن کم است سر خود به پای تو

از بود و هست آنچه مرا است در جهان

باشد سزاست تا که بسازم فدای تو

نازم به قلب پاک و صفای تو از ادب

جانم فدای این همه قلب صفای تو

بی تو جهان مرا به نظر پوچ و بی بهاست

خواهم دوام عمر و سعادت برای تو

دادی مرا تو درس وفا درس مردمی

آید به گوش هر نفسم این صدای تو

فرمانروای جان منی ای عزیز دل

سلطان من تویی و منم چون گدای تو

گردد "ثنا" ز زندگی خوب بهره مند

باشد اگر رضای تو و هم دعای تو

یکشنبه 16-6-2013

 

ونکوور کانادا






June 16th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان