بازگشت
یادگار زندگی ...
حشمت امید حشمت امید

 

 

 

من  تو بودم ، من تو هستم ، در غبار زندگی

بی تو ســـازی بر نمیخــــزد ز تار زنــــــدگی

 

بسته شد آن مرغــــزار با سیــــم های خاردار

تو گذشـــــتی ، من گذشــــتم از کنــــار زندگی

 

ریشــه هامان را بریدنـد ، شحنه ها قانون ها

بیـــنوا دارنده شــــد ، مـا ، باجــــدار زنــدگی

 

بودهامان ضرب هیچ و داشت هامان خاطـرات

بعـدِ ما هــم هیــچ در هیـــچ است کار زنــدگی

 

خوش به حـال آن که کام از زندگانی برگـرفت

وای بر آنی که باشـــــــد شــرمســـــار زندگی

 

کشـــتی ما طعـمــــهء دزدان دریایی و مــــــا

بی دکل ، بی نا خــــــــدایی ، نیسـوار زندگی

 

بر روان ، داغی بزرگ از فتنـه ها از جـورها

بر لبـــان ، نام خـــــوش و عـالی تبار زندگی

 

در تمام فصل ها گاهی چو گل گاهی چو سنگ

خنده بر لب ، غـــصه در دل ، داغــدار زندگی

 

ما عصـای ســایه ها گشـــتیم از خوشـــباوری

بی خبــر از گـــــردش بی اخــــــتیار زنــــدگی

 

در قـمارســتان هستی چشـم بندی تازه نیسـت

طـاس ِ نو ، ســــــــودی ندارد در قمار زندگی

 

مرده بادا صحنه های زشت و شــوم روزگــار

زنده بادا مهــــربانی ، شـــاهکـــــار زنـــدگی

 

دور رفتی ، کـاش بودی لااقـل در چشــــم من

تا کــمی از دیده کـــم می گشت ، بار زنــدگی

 

تا نمـــاز عشق در دنیــای بی عشقی رواست

اقتــــــدا خواهـم کنم ، بی شــــــهریار زندگی

 

سال هایــم را اگـــــر دزدیده اند ازمن ، مگـر

هســت یاد تــــو ، به ذهـــنم یادگــــار زندگی

 

** ** **

هفتم آگست 2011   مونشن  

 


August 7th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان