اســــــــــــــیر
امیر خان جوینده امیر خان جوینده

من جـــوان تازه رویم د لـــــــبرا پــــــــیرم مکن

درفــــراق حسن خوب خویــــش دل گـــیرم مکن

من چـومرغ آزاده با لم میکنم پـــــــــروازعشــق

درحلـــــــقه ای زلفی دو تارت یار زنجـیرم مکن

نـوگل بشکفــــــته ام من د رگلســــــتا ن حــیا ت

رنگ زرد همچوخزان برعـــــذار وتصویرم مکن

چون نـو جــوان د لـــــــــیرعاقــــل وفـــرزانه ام

بیش زاین بهـــــــری عشقت زارو تحقـیرم مکن

بس فـــزون قـلبم همیــــــش درد هجــرانـت بدید

نا زنین با زا دیگربـــرخویـــــش اســـــیرم مکن

بیش ز این جا نا مرا نیـست تحـمل درد فـــــراق

 بـــنما رحمــی به حا لــم داغ شمشــــــیرم مکن

بـس مــــرا رنــــج فـــراوان ازحــریف آید همـی

همــد م وجا نا ن من نا کا م تقـــد یــــــرم  مکن

جوینده را از ازل با رنــــــــج ها کــــردی د چا ر

عا قبـــت د لــــبربه چـــنگ رقیـــبا ن گیرم  مکن

 

شب دوشنبه 14/7/89


October 10th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان