باور
نوشته نذیر ظفر نوشته نذیر ظفر

                                                              2011/09/28

 

هر چند با تبر  به سپیدار  کو فتن

هر چند باغ  را ز سپیدار  روفتن

اما بهار  ر ا نتوان  با تبر شکست

خورشیدرا نهان نتوان کرد با دودست

فصل  بهار باور  گلشن  بجا کند

گلها به جشن شوق ز شادی قبا کند

صد ها چنار و سرو سپیدار سر کشد

گلها  بروی سینهء هر خار سر کشد

خواند ترانه مرغ و چکاوک به صحن باغ

گلشن بری شود ز تماشای جغد و زاغ

نگهت  طلوع کند ز  گریبان  غنچه ها

شبنم شود مر صع   به دا مان غنچه ها

از رعدو برق و صا عقه روشن چمن شود

سر سبز از لطافت  باران   وطن شود

 


September 29th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان