بــيــــــا
محمد اصغر( عبـا دي) محمد اصغر( عبـا دي)

جون٢٠٠٥- میسيسا گا

 

جوانی رفت وطرب رفت وقد خميد بيا          

 به  د ل توان نما ند وبه د يد ه د يد  بـیـا

د وچـشـم  تـو چه چپا ول به شهر دلها کرد؟     

  کـه صد هزا ر د ل ا ز د ست ما قا پيد بـيــا

نه يک منم که به رخ رنگ نبا شدم ز فراق      

    کـه بـيـرخ؛ تو قـسـم رنگ شـب  پريد  بـيـــا

غـم فـرا ق تو خوا ســتم کمی به شب گـويم       

   نـشََََََـد تــما م کــه د يـد م ســحــر د مـيد  بـيــا

رگـی زمــهر تو خا لی نـبــا شد د ر تن من        

  که چا ئ خـو ن به رگ مـهر تو د ويـد بـيــا

بـه صـد ا مــيـد د ل ز ا ر تـپـيــد تا ـه سحر     

    بهــر صد ا يکـه ا ز پـشـت د ر  شـنـيد بـيــا

نـه ا يـنکه پـا زچوری تـو ما ند ا ز رفـتـا ر       

  سيـنه شگا ف شگا ف شد  ز بس خزيد بـيــا

نه خريدِی تو به هيـچش بد انکه عاشق زا ر      

  غــم و د ر د تو همـيـشـه به جا ن خريد بـيــا

نه عـجب اينکه د وســتان شهر رها يمـکرد      

    چــو آ هـــوا ن بـه صـحرا زمن ر مـيد بـيــا

(عـبـا د ی) مـيشو مت يا ر؛ نظرز لـطف بکن

کـه کـس به عـمر ز لطف سوی ما نه د يـد بيا

 

 

 

 

 

 

 

 

ا

 

 

 

 

 

 

 


April 16th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان