بگـــــــریــــــم
                                                       عزيزه عنايت عزيزه عنايت

             از جور فلک نا له کنم زار بگر يــــم

             فارغ نشود دل که دو صد باربگريـم 

                                             خورشيد :بر آرد سراز خاور امیــــد

                                             بی باور ازاين بخت نگون ساربگريم

             محروم ز آزادی و پا مال حقـو قـــــــم

             عسرت زده ام  با دل افگـار بگر یـــــم

                                             گويم به کی اين شکوهء بيدادگريهـا

                                              در دام غمی خانه و ديوار بگــــــريم

            سخت است زمين وآسمان نيزبلنداست

             بر ياد خدا شب همه شب زار بگر يــــم

                                             چون مرغ قفس خسته ام وميتپم اما

                                              هرگاه وپگا با دل بیــــــــدار بگر یــم

             با آنکه منم نيمهء از پيــــکر  هستـــــی

              در پنجهء اين دهـــــر تبه کار بگــر يـــم

                              تا چند (عزيزه) به غمی بانوای افغان

                               باسوز دل و ديده ء خو نبار بگــــریـم

                

   

 

 


November 25th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان