غوغا
وحيد احمد جلال زاده وحيد احمد جلال زاده

 

 

اين چـــــــــــــــه شوريست كه در دور قمر ميبينم

همه آفـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاق پُر از فتنه و شر ميبينم

اهل اسطبل به سوداي قصر حــــــــــــــــــــــــاكم شد

نشان حاكــــــــــــــــمه بر بستر خــــــــــــــــــــــــــــــر ميبينم

صُبحدم بانگ مرغ ز ارگ شاهي است بگوش

گاه عجب بر در آن نـــــــــــــــــــــــــــــــوع بشر ميبـــــــــينم

عالِم از فاقه كشي سر زپــــــــــــــــــــــــاي نشناسد

به گلوي خجـــــــــــــــــــــــــــلان زيــــــــــــــــور و زر ميبينم

ناله و آه يتيم بر دلــــــــــــــــــــــــــي اثر نكــــــــــــــــند

به صبح مكر و فـــــــــــــــــــــــريب شير و شكـــــر ميبينم

چيغي از خامه بلند گشت و دريـــــــــد هم كاغذ

اين چه الـــــــــــــــــــــــفاظي كه غلطــــــيده و جر ميبينم

صداي ناصح در حُــــــــــــــــــــــــــكم سطر ميشنوم

مگر به ديــــــدهء‌  او راز دهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر ميبينم

طفل آدم ز سواد بهـــــــــــــــــــــرهء ‌اكنـــــــــون نــبرد

روز بروز همه اين حـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــالِ  خطر ميبينم

بهارِ پاكدلي،  لطف و صفا رفت و گــــــــذشت

"وحيد"  خزان گـــُــــــــــــــــــناه،‌ فسق و ضرر ميبـــــــينم


June 16th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان