مادر
امــــــــــــــــیرخان (جوینده) امــــــــــــــــیرخان (جوینده)

جنون عشق

ازعشق صــــــنم اشک به چشمان شـــــد م امروز

دیــــــــوانه صفـــــــت وارد زندان شـــــد م امروز

درفـــــــــراق دلــــــــبرناز زارونالان وزبــــون

ضــــولانه ای عشق ازغم هجـــران شد م امروز

هســــتی عا لــم زدســت دادم عزیزان بهردوست

سوخـــــته درمجـــــــمرعشق بریا ن شد م امروز

ناله هاکـــــــــردم چوبلــبل درغــــم هجــــــــران گل

گم کــــــرده گل من وارد بوســـــــتان شـــــدم امروز

برده اسـت دل را زمـن آن چهـره ای سپـــیده ماه

زاروشــــــــیون ازغـــــــم جا نا ن شــــد م امروز

انتــــــــــــظار عشـــــــــق کــــــردم ســـا لها وماه ها

درانتـــــــظاربـــــــــــیکرانش حـــــــیران شد م امروز

درجنون عشق غــــــــرقی (جوینده) ســــربه پا

در ره ای عشق دلـــربا پریــــــشان شدم امروز

 

13ثور 1389

 

ندارم همدلی

من ماهی گم کــــــــــــرده آبم وندارم منــــــــــزلی

تشــــــــنه ای عشــــــــق نگارم وندارم همـــــدلی

ســــوخـــته بال وپرم دوری شمعــش پروانه ام

بلــــــبل شـــــــوریـــــده ام مــن وندارم یک گلی

برســــــر سیخ غمـــــــش چون من کبابم ای خدا

ازفـــــــــراق دلــــــــبرناز درعــــــــــذابم ای خدا

لحـــــــــظه های پربهــــــــایم شد فـــــدای مه لقا

بهـــــــــرعشـــق گلــــــبدن من درگـــناهم ای خدا

رفـــــــــته ام من به چــــــــنگ روزگار ودام یار

نیــــــــــــــــــست رهای مـــرا زروز گارودام یار

در حلـقه ای عشقـش صنم دســـت وپا یم را ببـــست

قلــب من نا ســـــــورکــــرداســــت وجا نم بی قـــــرار

برســـــــــرآتــــــش دل زارم کــــــــــباب میـشود

دامنی ترگشـــــــــــته ام زچـــــشم پرآب میـشود

شــــــــــادی ونـــــــشاط من گشــــته اســیراشک وغم

ازوعـــــده ای خامش دلـــــــم با رنج وعــــتاب میـشود

طلــــــب وصلـــــش چـــوکردم ا وندارد نظری

درپی عشقـــــش روانــــــم برما ندارد گــــذری

کوه دشـــــــــــــت ودمن رابهـــــــــــر اوپــــــــــــیموده ام

پای ازتـــــوان فــــــــــــتاده اســـــــــــــــــت اوندارد خبری

11/11/88

 

کجای

کجایی هســـــــــــــتیی دنـــیای عاشـــــــق

کجایی ای دل شـــــــــــــــیدای عاشـــــــق

دلـــم انــــدرقــــــــفایــــت داغ وبریان

کجایی راحــــــــت هــرجای عاشـــــق

زعــــــدمــــت نـــداردگلشـــــــــنم بــــوی

کجایی عنـــــــبرین زیــبای عاشــــــــــق

به راهـــــت دیــــده ام بااشـــک ریزان

کجایی دیــــــده ی دریای عاشــــــــــق

پی وصــــلت شـــــــب وروزم ســیه شد

کجایی دلــــــبری یکـــــــتای عاشــــــق

زهجــرانــــــت دلم بــا غصــــــه و رنج

کجایی مونـــــس تـــــــــــنهای عاشـــق

خمـــــیده قامـــــتم بهـــری فــــراقــــــت

کجایی قامـــــــت رســـــــای عاشــــــــق

نمانده زهـــــــره ی مارا زهجـــــــــران

کجایی  طــــــــاقــــــت والای عاشــــــق

(جویــــــنده) دایـــــما مســــت وخمارت

کجایی ساغـــــــر ومیـــــنای عاشــــــق

 

 

9اسد سال 1389

عشق رویا

ای مـه زیــبای من ای شـــــمع شــب های من

ای خورشید گرمای من ای نسیم صبگاهی من

منم مشــــــتاق حســـــــــنت ای نازنین دلــــــربا

ای عشـــق رویای من ای هســــــــتی دنیای من

نامه های پروفاهـــت چـــپ وپنهان می رسیــد

ای معشوق شیدای من ای راحت رنج های من

گشــــته ام فـــــــــرخنده حال وشادمان زمهـــر تو

ای طاقـــــت تـــنهای من ای مونــــس هرجای من

بعد ها شـــــــکوه زعشــــقم می نمودی گلبدن

ای د لــبریکــتای من ای ســـاغـــرومینای من

نیــست جای شــــــــــکوه ها قلبم فـــدای عشق تو

ای قامـت رســــــای من ای امــــــید وتمــــنای من

تومگیرهرگــز به دل هـــــراس وفــریــب عشق

ای دوســت بی همــــتای من ای یاربا وفای من

تیغی درفــــــرجام به قلـــــب زارومحــــــــزونم مزن

ای امید فـــــــردای من ای همــــد م وهمـــــــنای من

15 جد ی 1388

 

بازمی نالم

نگارا باز می نالم زســــوز ودرد هجرانـــت

دل من شکوه ســر دارد زعشوه وخراما نت

دودیده مایل وصلـــت مــنم مشـــتاق حســــنت

دلا محــزون وحیرانم زعشق خانه ویرانــــــت

به کوهی عشق تورفتم زفـرقت یا ردل خستم

شب وروزم به ســرکردم به صحرا وبیابا نت

ندارم مونـــس وهـمد م حـیا تم خــــورده برهم

دل زار وزبـــون دارم زدسـت دوست ویارا نــت

به بحرعشق توغرقم نکرده اس هیچکی درکم

سراپا من فـــــرو رفـــتم دراین رود کرانــــــت

منم آواره ومحـــزون پی لیـــــلاچـــون مجــنون

گـــزید م آشـــــیا ن خود دراین کـــــوه وداما نت

توگلی یار من بلــــبل تودوری من با مشــــکل

به نا صبری نشینم من به درب باغ وبوستانت

(جوینده) مهـــــــرتوجویدهمیـــــشه عاشق رویت

اجــــازه ده دمی جانا که ســــازم جان قـــــــربانت

شب سه شنبه 19/5/89

 

اســـــــــــــــــتا د

شا د هست روزگارم ازلطف تواســـــتا د اســــت

آباد جمــــــــله عا لم ازلطف تواســــتا د اســـــت

شـــــــدم عاقــــــــل ودانا اند رمیان جمــــله گان

آباد این د یارم ازلطف تواســــــــــتاد اســـــــــــت

اگـــروزیرم وگرریـــــــس ویا قاضـی وســارنوال

با سعادت وشادخوارم ازلطف تو اســـتاد اســــت

اگرخوردم قـــــــــفایت وگرشنــــــــیدم نصیحـــــــت

اکنون گنجی که من دارم ازلطف تواســــتاد اســــت

فارغـــــم اکـــــــــــنون زره غـــــروروضـــــلالت

شد ه رخشان افکارم ازلطف تواســــتاد اســــــت

نمـــــــــیدانســــتم زحقایـــــــــق علم ومعـــرفـــــــت

اکنون آگاه وســـــرشارم ازلطف تو اســــتاد اســـــت

نوشـــــــــتن وخواندن بود برمن بـــــــس مشکل

مشقی اکنون من دارم ازلطف تواســــتاد اســــت

درودی بــــــــــــــــیکران ز(جوینده) شــــــــــــــــــنو

علم بود پرســــتارم ازلطف تواســـــــــتاد اســـــــــــت

 

 

28حمل 1388

 

مادر

داســـــــــــتان زند ه گیم درج دفـــــــترمی کنم

قصـــــــهء ازمهـــــــربانــی های مادر می کنم

ســـایه ای مهــــرش نبوده برســـرما سالها

موبه موتعــــــب ورنجــش ماند برمن یاد ها

هســــــــتم اکنون زســـــایه ای مهـرش به دور

ازوجــــود درد و فــــراقــــــش نـدارم من صبور

من ندانـــم از چـــــــــه درمان کــــــنم دل فگار

مایوسم ازدرد هجـــــرانـــــــش دایم بی شـــمار

هـــــــــــرکه مـادران را نــــــــــزد خــــویــــــــش

مادران اند رهـنــــــــــمای فـــــــرزند خــویــــــش

گــــــوش کن برگفــــــــت مادر ای جــــــــــوان

خــــــدمتـــــــــــش کن آنچــه داری درتـــــــوان

قلـــــــــــب مادر رامــــــــــیازار ای پــــــــــــــــسر

زانـــــکه هســــــــت مادر زهـــــــــمه معتـــــــــــبر

همـــــــــسرخویـــــــش بهــــــرازمـادرمجـــوی

رنــــــــج ها وبی خــــوابی هایــــــش بــــــپوی

ازســــــرشـــام تاســــحرخــــــــواب ندارد چــــشم او

روزنیـــــــــزدر فکرنان وتاغــــــــروب درتک وپــــو

پــــس هـمه این کاهـــــــلی وغفلـــــــــت چرا

درد فـــــــراقـــــــش بکـــــــن دردل نـــــــگاه

آرزو دارم ازخــــــــــــــــداوند مــــــــــــــــــــــــــــنان

باشـد جایش خلد برین ویاد هایـــــــش جاویــــــــــدان

 

 

معلم

کمال افـــــــــــــتخار هســــــــــــــــــتی معلم

جهان راســــــــازگارهســـــــــــــــــــتی معلم

گــــــــــشودی دربــــسوی علم وعــــــرفان

زاهـــــــــــــل ابـــــــتکار هســـــــــــتی معلم

مــبارز جـــــــــهان جـــــــــهل وظلــــــــــمت

بـــسا مشـــــــــکل دچـــــارهســــــــــتی معلم

زافـــــــــــکارت جـــــــهان باشــد فــــروزان

تو راهی اســــــــــــتوار هســـــــــــــتی معلم

مــــــــــرام ومقـــــصد ت تعـــــــلم فــــــــرزند

همیـــشه دسـتــــــــــــیارهســــــــــــــــتی معلم

مـــــــقام ومنــــــــزلــــــت عالی وعلی اســت

تودایـــم رســــــــــــتگار هســـــــــــــــتی معلم

تـــــــــــــــراپـــــایـــــــــــــــــنده با دا ای معــلم

توصــــــــــاحــــــــــب وقـــارهســـــــــــتی معلم

زجوینده شـــــــــــــــــــنوادای حــــــــرمـــــت

مـــــــــرا تو کامـــــــگار هســـــــــــــــتی معلم

 

8حمل 1389

 

ماه رحمت

ماه روزه ماه رحمــــــــــــت و دوعا ســـــــــت

ماه پرفیــــــــــــــض ونعـــــمات خدا ســــــــــت

درب فـــــــــــــــــردوس با ورودش باز شــــــد

با کـــــــــــــــــلام حــــــــــق سخن آغا زشـــــــد

روزه گــــــیرد مومـــــنان والصــلوه اداء کنید

فـــــرض حـــــــق است دین خویش برجا کنید

بــــــــــــــوی مشـــــــــــک آید زدهــــــن روزه دار

روزه خـــــــوران بی وقــــــار وشـــــــرمــــــــــسار

توبه کنید توبه کنان ماه بخشش وعـــطا ست

توبه کنید عا صیان ماه دفــــــع هـــرگناهست

ازضــــــیا یـــــــش سیــــــنه را پرنــــــــــورکنـــــید

جهـــــــــــــــــل وتاروبی خـــــــــــــردی دورکنـــــید

یک شــب قـــــــــــــدرش ثــــــواب  چند چند

جهـــــد کن زان فیـــــــض او شـــوبهـــرمند

بنهـــــــــــید گــــــــــــــردن به فــــــــــــــــــــرمان خدا

زانــــــــــکه با شــــــــــــید امـــــــــــــــــــتان مصطفی

ماه حــــــــرمـــــــــت ماه نــــزول قـــــــرآن

ماه پـــــــــــــــیدای نــــــــبی آخــــــــرزمان

حـــــــــراســـــــــــت کن الهـــــــــــی مومنـــــــــــین را

زدرگاهــــــــــــــــــت بــــــــــران توجا هیـلــــــــــــین را

 

حراست

یا الهـــــی درد ورنج مومینین دوا نما

دست یهودان زســرمومینین کوتا ه نما

ریشه ای دهشت زملک افـــــــغان برکن

سا یه ای رحمت برای مردمش عطا نما

توی توانگرزهـــمه بی مثا ل وبی نظیر

نورایمان دردل هــــــرمومنت برجا نما

ازشــقاوت گسستیم نیروی درما نیست

ملت افـــــــــغان ازاین مصیبت رها نما

گرچه گنهکاریم ولیک اسلام راهی ماست

نسلی منکـــــــرین زروی جهان تباه نما

سالها دیدند تعب ومصیبت های بیکران

چادری محــــــرم به سرنا موسش رها

انــتحاروبمــــــب وراکــــــیت دل خراش

مجروهانش را شفاء وعاملش سزاه نما

آن گمراهانیکه ازدرگهت محــــــــروم اند

مومینین رازســـــایه ای بد شان نگاه نما

جوینده خواهـــــد همیشه حــــــــراست زتو

معونــــــت خویـــــش به کل مسلم دنیا نما

31حمل 88

شهرکابل

والــــــــــدین

گل باغ هــــــــرچمن اســـــــت والــــــــــــدین

شمع وضــــیأی هـــــروطـن اسـت والــــــدین

دســــــــــت گـــــــــیرودمساز هـــــــــرنفـــس

طــــعم خـــــوش هـــردهـــن اســـت والـــــدین

همـــــــــنوا وهمصدای هرلحـــــــظه هاســـــت

مشعل رخشان درانجمن اســــــت والــــــــــدین

با وجودش حـــــــــریم دررحمــــــــت خالق رب

رها ســــــاز گــــره هـــررســن اســــت والـــدین

شـــاد مانی وســــرفـــــرازی های هســــــــــتی

نا بود ســـــــاز ورنج شـــکن اســــــت والـــدین

عـــمرابدی دهــــــــد یارب بـــــــــرای والـــــدین

مشک آهــــــــــوی خـــــــــتن اســت والـــــــدین

جای گاهــــــــش نـــــــــزد مولا معتـــــــــــــــــبر

مــــــــــیوه ای ناب دهن اســـت والــــــــــــــــدین

جوینده دایم ســــــــــایه ای مهــــــرش بجــــــوی

زرنا یا ب این دمـــــــن اســـــت والـــــــــــــــــدین

8/4/88

شهرکابل

پــــــــند

دربساط نشـــــسته بودی تـندی درگفـــتار مکن

گوش با سخن نموده سفــــله ای اختــیار مکن

با ش تا جا نب خویــــش سخنـــش پا یان دهد

نوبت سخــن برایــــــت همچـــو دل وجا ن دهد

خود بکــوش حفـــــــظ وقارخویــــش ودیگران

مردی مدبــــــیرباشی اندرمیا ن جمـــــــله گا ن

برده باری را یار وخلـــــــــیل خویــــــش بـــــبر

حـــــرف فضولی چوآرد فسوســــــی درجــــــگر

با ضـــــلا لان مه داشـــــــته با ش هیچ قــــــرین

توا ضیح اختیار نموده زوالی رادرخویــــش مبین

عهــــــد وجـــــهد کــــن درپــــــــــی عــــلم ونما ز

ره روی راه حق باش که چوگـــــردی سرفــــــراز

 

14/11/87

شهرکابل

 


August 24th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان