اناهیتا محبوب اناهیتا محبوب

اِ مشب دلم بیادِ تو هردم صدا کند

تا اِ ینکه شب زِدرد فراقت صبا کند

 

درفال ها به مکتب حافظ روانه ام

هرفال نیک زِتو همه باشد ترانه ام

 

ای کاش  این شود که بدانی زحال من

از  شعر از ترانهُ  از  حالُ  فال  من

 

از حال من احوالی  نداری  رمیده  ام

بر مهر تو چو عادت  "محبوب" تپیده ام

 

 

وقت نوشتن

ساعت 11 شب

تاریخ  :  03/01/2013

 


 

کاش میداشتم به خویش یک یار دل

مونس  دلدار هم غمخوار دل

 

  کاش گل بر وقف میل ام می شگفت

تا که کم میشد زمن هر بار  دل

 

کاش میشد هر مکان مست خوشی

تا که میچید از خشونت خار دل

 

کاش میشد قلب ها حر فی زند

تا که آگاه می شدیم از کار دل

 

کاش میشد هر دمی غوکا کنیم

 تا که میکردیم سبک یک بار دل   

 

  کاش میشد با جنون پرواز کرد

تا که میشکستیم درو دیوار دل

 

کاش میشد  بیت ء از عشق می سرود

تا که "محبوب" میشدیم بر یار دل


January 8th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان