گنهکار
زبیر واعظی زبیر واعظی

 

 

ای گنهکار!  ای که کردی جرم پنهان روز و شب                              یا فشردی بس گلو های یتیمان  روز وشب                                                

! درد های اجتماع را گر مداوا نیست خیــر

                            درد خود کردی دوا از خون انسان روز وشب              

قصر و بلد ینگ و زمین و باغ بگرفتی به زور

                             گر فقیر و بی نوا شد خانه ویران  روز وشب

 (!)از طریق ظلم و استبداد، ساختی دولتی

                        داری اکنون خانه ها ، پول فراوان روز وشب

جمله آسایش ترا باشد در این شب های دی

                        از برودت گر بمیرد طفل عریان روز وشب

گر روی در جاده ها با موتر شیک و قشنگ

                         یا ببینی کور و لنگ و لاش و نالان روز وشب

با وجود ظلم نا هنجار و این اعمال زشت

                         والی هستی گر وزیر یا از سفیران روز و شب

گر ترا روزی  کشند در دستگاه عدل و داد

                         آن زمان گردی دچار یآس و حرمان روز وشب

«این مثل باشد به خاطر از نکویان  «واعظی

آه مظلومان بود مانند سوهان روز وشب

پاسبان این بناء تا کذب و تزویر است و کین

میدرند و می‌مکند این خون افغان روز وشب

 

Said Zobair Waezi

 

 


February 7th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان