بازگشت
مبارزۀ طولانی افغان ها در بلژیک
ترجمه توسط حمید محوی ترجمه توسط حمید محوی

 

نوشتۀ الیزابت مرتن

 

سایت انوستیگ آکسیون به مدیریت میشل کولن

22 دسامبر 2013

http://www.michelcollon.info/La-longue-lutte-des-Afghans-de.html

 

در قلب بروکسل، در چند قدمی پارک تفریحات زمستان، کلیسای بگیناژ به شکلی که می تواند حدود صد نفر از افغان ها را پناه داده است که تعدادی از آنها را خانواده ها و کودکان تشکیل می دهند. این افغان ها مبارزه می کنند که به کشورشان بازگردانده نشوند و در معرض جنگی که کشورشان را طعمۀ آتش کرده قرار نگیرند. نوئل فرصتی است برای اعلام همبستگی.

      


افغانستان طی 30 سال گذشته بی وقفه طعمۀ جنگ داخلی دائمی بوده است، و گزارشات سازمان های بین المللی تأیید می کند که این افرادی که از افغانستان گریخته اند، جانشان در  صورت بازگشت به کشور مبدأ در خطر خواهد بود. وزیر امور خارجه اظهار داشته است که گزینش بازگرداندن به افغانستان باید حذف شود. به گمان مگی دوبلوک(1) مشکلی وجود ندارد ولی با این وجود تصمیم گرفته است که صرفا مردان  تنها را از کشور اخراج کند، برای خانواده های این وضغیت خیلی خطرناک خواهد بود...منطق شگفت آوری است. در نتیجه خانواده ها اخراج نمی شوند ولی در وضعیت غیر قانونی و بی حقوق نگهداشته شده اند، و به ویژه در وضعیت بسیار شکننده. خوشحال نیستید؟ یک بلیط یک سره به کابل به شما هدیه می دهیم. پس از چندین ماه، 450 افغان – از خانواده ها با کودکانشان _ به پشتیبانی چندین هوادار و ده ها سازمان (اتحادیۀ حقوق بشر، اتحادیۀ خانواده ها، سندیکاها...) در جنبشی متحد گردهمآئی تشکیل دادند تا برای کسب وضعیت عادی مبارزه کنند. ولی مگی دوبلوک وزیر امور خارجه احتمالا به دلیل ملاحظات انتخابات آیندهف در خواست این گروه از افغان ها را یکجا و در جا قاطعانه رد کرد. در بلژیک خانواده ها گاهی چندین سال درخواست پناهندگی شان به تعویق انداخته می شود. از امروز تا فردا می بایستی خانه هایشان را ترک کنند، و دیگر حق کار نداشته باشند و کودکانشان نیز نمی توانند به مدرسه بروند. در نتیجه بدون کارت اقامت و بدون حقوق در خیابان سپرده شده اند. تنها چیزی که به آنها پیشنهاد کرده اند : بازگشت «داوطلبانه» به افغانستان بوده است. با این وجود، می بینیم که پناهندگی را از اشخاصی دریغ می کنند که بر اساس منشور ژنو حق استفاده از آن را دارند.

 

بازگشت یک سره برای کابل

بازگشت یک سره! البته عارف که سال 2009 به بلژیک آمده بود، در آغاز سال 2013 سرانجام این پیشنهاد را به دلیل ناامیدی و گذراندن چندین هفته در خیابان، داوطلبانه پذیرفت. اگر چه از آنجائی که نمی خواست با طالبان همکاری کند از سوی آنها تهدید شده بود، ولی از دیدگاه مقامات بلژیکی هیچ خطری او را تهدید نمی کرد. وقتی عارف به افغانستان رسید، مدتی بعد به قتل رسید.

داستان پناهندگان افغان خیلی به هم شباهت دارد. همۀ آنها از ناامنی و ترس روزمره در این کشور گریخته اند، کشوری که زنان فاقد حقوق هستند، و مدرسه برای دختران ممنوع است، و پسران به هدف متشکل ساختن شبهه نظامیان توسط طالبان ربوده می شوند _ تنها گزینش برای کشته نشدن _ در جائی که هر روز شهر و روستا دائما زیر بمباران به سر می برد.

برای این که در انزوا باقی نمانند، افغان ها طی چند ماه کذشته در بروکسل گردهم آمده اند. ابتدادر یک ساختمان در حال تخریب و رها شده در ایکسل مستقر شدند، ولی به درخواست ایوان مایر که در گذشته رئیس امداد و خدمات اجتماعی شهر بروکسل بود و امرزو در مقام شهردار انجام وظیفه می کند، با خشونت رانده شدند. از آن تاریخ افغان ها ا ز اماکن مختلفی که در آنجا پناه می گرفتند دائما رانده شدند، در حالی که تظاهرات آنها همیشه در آرامش برگزار شده است. با این وجود بسیاری از شاهدان عینی از خشونت پلیسی علیه آنها اظهار شگفتی کرده اند. در ماه سپتامبر، پلیس علیه افغان ها از گاز اشک آور و سگ استفاده کرد، حتی تعدادی از کودکان در حملۀ سگ های پلیس زخمی شدند.

سپس، طی 22 اکتبر، در حملۀ خشونت بار دیگری از سوی پلیس، چند نفر زخمی شدند. افغان ها وحشت زده و کودکان مجروح _ به انضمام جراحت روانی _ هستند. طی چند ماه، کودک، بزرگ سال و سالخورده 8 بار از ساختماه های مختلف اخراج شدند، دوبار در تظاهرات موارد بازداشت قرار گرفتند که در آخرین تظاهرات با 170 بازداشت و چندین زخمی وخیم تمام شد. خشونت جسمی پلیس و تحقیر پلیس طی این 8 مورد اخراج و بازگرداندن به افغانستان از جمله مواردی است که در چشم انداز وضعیت افغان ها در بلژیک مشاهده شده است.

از ماه نوامبر، افغان ها به هر صورتی که هست در کلیسای بگیناژ در قلب بروکسل و در فاصلۀ 50 متری پارک «تفریحات زمستانی» مستقر شده اند. در حال حاضر یک سقفی بالای سرشان دارند ولی در وضعیت نامناسبی به سر می برند. سرما، وضعیت شکننده، دو توالت و یک دستشوئی برایا ین همه آدم و کودک...در رویاروئی با بی اعتنائی سیاسی و رسانه ای، سه جوان بلژیکی دست به اعتصاب غذا زده اند. سلما بنخلیفه وکیل دعاوی از پروگرس لایرز نت ورک (2) به این گروه از افغان ها پیوست. او از چند سال پیش از حقوق پناهندگان افغان دفاع می کند.

همین 15 دسامبر، پس از 4 ماه تظاهرات، افغان ها سرانجام  موفق شدند که به مناسبت یادمان نلسون ماندلا که توسط حزب سوسیالیست در سن ژیل برگزار شد با نخست وزیر ملاقات داشته باشند. الیو دی روپو (3) یک هیئت نمایندگی را پذیرفت و برای خروج از بحران پیشنهاد که به میانجیگری فدرال موکول شود. آیا این مورد شعاع نور امیدوار کننده ای را نوید می دهد؟

 

اتحاد تسکین بخش

در وضعیت فعلی، یک موضوع مهم جلب نظر می کند. هر فردی اگر وارد این کلیسا بشود از آرامش و متانت و بردباری افغان ها شگفت زده می شود. و اتحادی که امروز سازماندهی شده می تواند بیشترین ناامیدی های طبیعت انسانی را تسکین ببخشد. افرادی می آیند و خوراکی و چای می آورند...و لبخند. در تعطیلات پایان هفته برخی افراد خانواده های افغان را به منازلشان دعوت می کنند که بتوانند دوش بگیرند و یا لباس هایشان را بشویند، و کمی در گرما بیارامند. یک خانم می گفت : «یکی از دوستان در گروه پشتیبانی یک روز یکشنبه با من تماس گرفت و گفت که یک خانواده با سه دختر کوچک بیش از یک ماه است که دوش نگرفته اند، آیا می توانند در بعد از ظهر امروز به منزل تو بیایند؟ این شیوه ای است که به کار می برند، ولی دعوت کردن افراد ناشناس به فضای شخصی چندان روشن نیست...ولی سرانجام تردیدهایم را کنار گذاشتم و برای آوردن آنها به سراغشان رفتن و پدر خانوداه که نمی خواست بیاید و «مزاحمت» ایجاد کند، اصرار کردم که او نیز بیاید. و خیلی از رفتار محبت آمیز و مؤدبانۀ آنها با بچه های دوست داشتنی شگفت زده شدم. سالن حمام من بعد از رفتن آنها خیلی تمیز تر شده بود. پس از این تجربۀ خوب، دائما آنها را به خانۀ خودم می آورم».

گروه پشتیبانی به خانواده های بلژیکی فراخوان داده است که افغان ها را برای یک یا دو روز طی تعطیلات نوئل. از 24 تا 27 دسامبر، می توانید یک خانوادۀ افغان را به خانۀ خودتان دعوت کنید، برای یک شب یا بیشتر. این عملیات پشتیبانی جزئی از جشن اتحاد 18 دسامبر است.

 

.

 

Accueil d’une famille afghane à Noël

Contact (FR) : Hélène 0499 41 92 01, helenesechehaye@gmail.com.

Contact (NL) : Myriam 0498 13 33 71 (de 14 à 17h), myriamvdl@hotmail.com ou Kim 0494 98 81 35 (à partir de 17h30).


Pétition de soutien aux revendications des Afghans


A voir sur Youtube : la courte vidéo réalisée au Béguinage par Claude Semal sur sa visite aux Afghans.

 

Source : ptb.be

 

1)      Maggie De Block

2)      Progress Lawyers Network

3)      Elio Di Rupo






December 23rd, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي