بازگشت
بیادبودحشمت خان هنرمندافغانستان
عبدالو کیل کوچی عبدالو کیل کوچی

درداودریغا سخن ازهجران است   هجران  گلی زگلشن افغان است

زآسمان هنرستاره ئ کردغروب   پدرودغروب سوگ حشمت خان است

 

گل پر پر شده جایش به گلستان   خالیست        لیک عطرش بفضای چمنستان  باقیست

برگ خشکید خزان گشته بصحرای وجود        رنگ امید  بهارش به  گلستان  باقیست

بلبلی     نغمه    سرایند    ( بهار  امید )        بیخزان رفت سرودش چوبهاران باقیست

رفت  او جایش خالیست  به  بزم   یاران        معجزات  هنرش  دردل   یاران باقیست

او  نمر دست  بود  زنده  بتار یخ    هنر        تن اگر  رفت   ولی  سلسله جان باقیست

جان    آدم   بود  اندیشه  وار سته ء   او       اگرازنقش وعمل رفت در آرمان باقیست

دردل  خاک   سیه خانه   گزین شد  اما         نقش او دردل و اندیشه  و اذهان باقیست

نقش پر جازبه  اش  جازبه ء عالم   بود        افتخارش  به  همه  ملت   افغان باقیست

او به تاریخ هنر نقش دلار ا یی    داشت       ابتکار هنرش چون در ومر جان باقیست

آسیا  شاهد  ایجاد  گری  ها یش     بود        مهر  او  بر  دل  هندو ومسلمان باقیست

افتخار     وطنم      بود    بتاریخ  هنر        نقش  ونامش به بخارا وبه ایران باقیست

اوبه اسلوب هنر ویژگییء خاصی داشت       خاطر اتش  به محیط   هنرستان باقیست

او جوان  رفت  ولی دانش  فرزانهء او        همچو  اندیشه   درافکار جوانان باقیست

انکشاف هنرش بسته بکار من  و تست        این رسالت همه بر عهده ء مایان باقیست

قهرمان  عاشق  نستوه  هنرمند   وطن        عشق  او تا  به ابد  دردل  انسان باقیست

روح  او  شاد  بود  کوکب تابان  هنر         پرتوش تا صده  ها تا به هزاران باقیست


November 30th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان