بازگشت
سرنوشت رأی
نورالله وثوق نورالله وثوق

رأی میهن       
نهانکاریِ به هرسر سُرشداینجا
  خزف  پیداو  پنهان دُرشداینجا
قسم بر سرنوشت رأی میهن 
که پُرخالی وخالی  پُرشداینجا
.......................
 
سخت بردند
چه رنجی مردمِ بدبخت بردند
که دزدان ره به تاج وتخت  بردند
به آسانی نشاید سر درآورد
که اینان رأی  مارا سخت بردند   
.......................
خودبه خودی
زبس مابی حساب وبی کتابیم
اسیر سنگرِ رنج وعذابیم
 به هر  بیگانه خویی خوگرفتیم
خودی را خودبه خودی برنتابیم
..............
ناامیدی
بودعمری دلا درخون تپیدی
 زهر درناامیدی راشنیدی
زدی خودرا به کرَّی  هرچه گفتم
زخود دیدی هرآنچه را که دیدی
...........................

به جای گریه
کسی خنجر به مُشتِ کوروکرداد
به سامانِ زبونی بال و پرداد
گذشته کارما ازآه وزاری
به جای گریه باید خنده سرداد
.....................
نمک ونمکدان
ندانستم خدارا   کزچه دستی
تماشا  کن که بودی وکه هستی 
به ریش تک تکِ  یاران  چه خندی
نمک خوردی ، نمکدان راشکستی
...................
چپه دوربین 
درین خانه یکی محرم ندیدیم
د لی راباشماهمدم ندیدیم
چه کس دارد سراغِ اهلِ رازی
 که ماباچپه دوربین هم ندیدیم
..................
زخمِ آرزو 
سوایِ محفلِ  ماتم ندیدیم
به زخمِ آرزو مرهم ندیدیم
کجاشد پرچمِ آیینِ مردی؟
کزین یاران به غیرِ چم ندیدیم

....................
مگر آدم ندیدید؟
 شما این صحنه هارا کم ندیدید
فقط  مثلی  که هرگز بَم ندیدید
صدایِ انفجارِ انتحاریست
که زاییده مگر آدم ندیدید؟
......................
خودسوزی
نفس ازچنگ ما  دررفته دنیا
خبر درکوچه ودر رفته دنیا
خودم راپیش چشمت میدهم در
که دیگ صبر من سررفته دنیا
.........................
بارِ فریاد
زخاطر کی برم یادِ وطن را
ستانم ازجفا دادِ وطن  را
کشم تا آنسویِ معراجِ وجدان
به دوشم بارِ فریادِ وطن را
....................

نورالله وثوق


September 11th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان