بازگشت
درڼا جام
شاعر : صدیق کاوون توفاني شاعر : صدیق کاوون توفاني

تاته په یاد وي که نه،

هغه شېبې چې ما په مینه مینه،

تا ته د زړه جونګړه پرانیستله،

ته مې د هیلو نښتېځلي باغ ته وبللې،

ما ویل ته به راشې

او پسرلی به راشي

او توتکۍ به په وزرونو کې ګلونه راوړي،

او د غوټیو ښایسته ډمې به،

دوچو لښتو د یادونو په بام ونڅېږي.

***

ما ویل زه به ستا د سترګو له روښانه چینو،

د رڼا جام وڅښم.

او د ژوند هره شېبه به د رڼا په سین کې ولمبوم،

او تروږمۍ به مې د زړه له سوزیدلي ښاره وباسمه.

څومره ساده ومه زه.

***

زه د وږمې تږی وم،

ما د باران د راتلو لار څارله،

ما په شنو لښتو کې د سرو ګلو خوبونه لیدل.

ما ویل ته که راشې

نو پسرلی به راشي،

زه به دشنې وږمې په شنو وزرو والوزمه،

په غرو رغونو کې به وګرځمه،

د وچو بوټو په رګونو کې به شور ویښ کړم

د سپېرو څانګو په غوږو کې به ایت د ژوندانه ووایم.

څومره بېځایه هیله.

***

تا ته به یاد وي که نه،

خو زما هېره نه ده،

هغه شېبه چې ته زما د زړه جونګړې ته راننوتې،

بیا مې د هیلو باغ کې وګرځېدې

د لمبو ختې دې په غاړه پرتې،

او په پښو دې د سکروټو سرې پڼې ښکاریدې.

ستا له راتګه سره،

زما د هیلو باغ د اور په سمندر پرېوته.

نه مې وږمه ولیده

نه ستا د سترګو د رڼا جامونه،

نه توتکیو په وزرونو کې ګلونه راوړل

او نه باران په وچو دښتو د الماسو دانې ولونلې.

***

اوس مې د زړه جونګړه،

د تروږمیو په څپو کې ډوبه

اوس مې د هیلو نښتېځلي باغ کې،

د سرو غوټیو په ځای

د سرو سکروټو، سره ګلونه خاندي.

زه د رڼا د جام په یاد په خپلو ټولو ساده ګیو ژاړم،

او په خپل زړه کې مې د هیلو د مزار په څلي، اوښکې شیندم.

آلمان (۲۰/۷/۲۰۰)

د کاروان په هیله

ستا هغه مستې خبر لوڅې سترګې،

چې یې په سلو ژبو،

ما ته سبق د محبت راکاوه.

او د ساړه ژمي په شپو کې به یې

زما د زړه کوډله،

مدام روښانه او توده ساتله.

اوس د سړې څیلې په توره شپه کې

ستړې،

خاموشې،

او سړې،

ښکاریږي.

زه ستا د سترګو د خبرو تږی

د شپې په توره، ناڅرګنده دښته،

لکه ستومانه مسافر چې د یوه څاڅکي اوبو په تمه،

د کوم بې نومه، ناڅرګنده، کاروان لاره څاري

د شپې په توره او شګلنه دښته،

د تا د سترګو د خبرو د کاروان په هیله،

شپې

تېروم.

آلمان (۲۶/۴/۱۹۹۹)

ترتیب کوونکی: عبدالقادرمسعود


December 22nd, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان