بازگشت
کبابِ ازجگر
فروغ ازلندن فروغ ازلندن

    
ای خدایِ بی نیازو داد گر
ای ترا، برعالم هستی ظفر
ای کریم و ای رحیمِ مهربان
ای دفع وطردِ بلا وهرخطر
سال ها درآتشِ جنگ ونفاق
سوختند این ملتِ بی پاو سر
کشوری برباد کرده چند تنی
برحریمِ دشمنان بگذاشته سر
تحتِ نامِ دین واسلام سرزنند
گه بروسم میفروشند گه دگر 
لاف ازعشقِ وطن یا دین بوَد
خاکِ ما بنموده اند زیرو زبر
با هزار درد و بلا آغُشته ایم
جُملگی افتاده ایم بردردِ سر
درامان اینجا نمی باشد کسی
انتحار ما را نموده کوروکر
آسمانِ ما به خون آغشته اند
نی توانِ پرزدن نی بال وپر
ما همه بیچاره و درمانده ایم
آن بفکرِکُشتن واین زورو زر
جاده ها ازخون ما رنگین بوَد
ازنِفاق و دشمنی و شورو شر
نظم وقانون وعدالت بسته رخت
ازصداقت نیست دراعمال اثر
عده ای در جال جنگ افتاده اند
کس نمی گیرد زحالِ شان خبر
ظالمان درعیش و نوشند سالها
نفعِ خود ترجیح دارند بر دیگر
خوانِ  شب با هرغذا آراسته اند
صبح با قندو عسل شیر و شکر
ازبهایِ خون ما آراسته خوان
مُرغِ بریان و کبابی از جگر
لیک برخوانِ غریب و بینوا
لُقمهٔ نانی نباشد خشک و تر
تابکی ای خالق کون ومکان
سرگذاریم پایِ هر بیداد گر
ازفروغ لُطفِ خود ای کبریا
شام تارِ ملتی را کُن سُحر
       5/7/2013
باتقدیم احترام
 
  ماهِ صیام
ماهِ صیام چون رسید آماده کُن مرا
از رَهرونِ مسجد و سجاده کن مرا
هرچند برزبانِ من است نام  پاکِ تو
در طاعت وعبادتـت، اُفتاده کُن مرا
ازعاصیانِ درگهی تو بوده ام مُدام
چون عاشقان صادق ودلداده کن مرا
مهمانِ خاصِ خوانِ تو ام خالق جهان
با لُطفِ خویش جام پُرازباده کُن مرا
درزرق و برقِ عالمِ فانی چو گُمرهم
ازبنده گان خوب و بسی ساده کن مرا
غُربت نصیبِ من شده آواره گشته ام
یارَب زِ لطفِ خویشتن آزاده کن مرا
 در دل فروغ مهرِ خودت بیشتر نما
فارغ زرنجِ محنت وغمباده کن مرا
            10/7/2013
  باتقدیم احترام
 







July 10th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان