بازگشت
یادی از نبود یک آموزگار نستوه میهن استاد صالح محمد پیمان
محمد همایون سرخابی محمد همایون سرخابی

 

از لندن  02 – 09 – 21

 

با درد و دریغ فراوان اطلاع حاصل نمودیم که یکی از شخصیت های بزرگ علمی ، دانشمند گرانقدر و نستوه میهن ، آموزگار توانا و شخصیت مدبرمعارف کشور ، مرحوم استاد محمد صالح پیمان به عمر 96 سالگی به تاریخ دوم ماه اسد سال روان 1389خورشیدی در شهر میمنه مرکز ولایت فاریاب داعی اجل را لبیک گفته و به رحمت ایزدی پیوستند  .                                     

 انا الله و انا الیه راجعون .                                                                                          

مرحوم استاد پیمان از جمله آن چهره های معدود و نامدار سیاسی و فرهنگی کشور ماست که نام  پر ابهت و گرامی او با علم و ادب ، نبرد و پیکار به سختی گره خورده است .                         

استاد پیمان عزیز که عمر درازی را صادقانه صرف تربیت سالم فرزندان کشور کرد ، با غرور و سر بلندی نام خویش را در زمره بهترین آموزگاران نستوه ، پر تلاش و بی بدیل لیسه ابوعبید جوزجانی ولایت فاریاب نیز ثبت و جاودانه نمود  .                                                           

استاد پیمان خدمات بس بزرگ و فراموش ناشدنی را در راه پرورش و تربیت سالم فرزندان فاریاب انجام داده ، صد ها دوکتور ، انجنیر و غیره شخصیت های علمی و فرهنگی را تقدیم جامعه نموده است ، که این کمترین نیز افتخار شاگردی آن ابر مرد زمان را داشته است  . جا دارد به صفت یکی از شاگردان دلباخته  راه او از وسعت نظر ، جهان بینی علمی ، عشق به میهن و مردمش با غرور و سربلندی یاد آور شوم .                                                                    

استاد پیمان گرامی از تبار، آن پیش کسوتان مبارز و نستوه میهن ماست که ، بیشترین ایام پر بار زندگی خود را در راه مبارزه علیه ظلم و بی عدالتی های آشکار نظام فرتوت گذشته سپری نمود و به شاگردانش درس مبارزه و وطن پرستی داد ، تا مردم کشور را از کابوس فقر ، ظلم ، بی عدالتی ، ستم ملی و عقب مانی های ذهنی نجات بدهند .                                                     

او از وسعت نظر ، دور اندیشی کامل ، تحلیل درست از توان و شهامت خاصی برخوردار بود . استاد پیمان از تعصبات کور قومی متنفر و خواهان تامین عدالت اجتماعی ، همبستگی و وحدت ملی در افغانستان بود .                                                                                              

او یکی از خوب ترین فرزندان کشور ماست که با تقوا و پرهیزکاری زندگی پر افتخار و شرافتمندانه نمود و این راه را در وجود همکاران ، شاگردان و اعضای خانواده گرامی خود نیز پرورش داد که خوشبختانه امروز در اقصای جهان با غرور و نیکویی از آن یاد آوری میگردد . 

استاد پیمان به جرم ترویج و تبلیغ اندیشه های مترقی و روشنگرانه به دستور دولت وقت برای همیش از اجرای وظیفه و خدمت در کدر های دولتی منع و محروم ساخته شد . دریغا این ستاره پرفروغ و آموزگار توانای کشور جهت تامین معیشت خود و خانواده اش تا اخیر عمر شغل دکان داری را پیشه نمود.                                                                                                 

او نخستین فردی است که فرمان دولت مزین به امضا علی احمد خان پوپل وزیر معارف وقت و دیپلم فراغت  از اکادمی تربیه معلم کابل را بالای چوبی آویخت و با راه پیمایی در حومه شهر شهروندان با فرهنگ میمنه را از تصمیم غیر عادلانه و عجولانه دولت مطلع ساخت .               

در حالیکه این قلم خود را در سوگ نبود این شخصیت پر افتخار میهن شریک می دانم ، روان پاک او را شاد و به همه شاگردان ، اعضای خانواده و ره روانش از بارگاه رب العزت صبر جمیل آرزو مینماییم .                                                                                               

 سعدی یا مرد نیکو نام نمیرد هرگز ---  مرده آن است که نامش به نیکویی نبرند .                    

 و من الله التوفیق          

 محمد همایون سرخابی از لندن

یازدهم سپتمبر 2010     


September 30th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.





پيام تسليت شما


  • پيام شما پس از بازبینی منتشر خواهد شد.


نام (لازم):
پست الکترونیکی (نمایش داده نمیشود):
پيام شما:
 
 
بازگشت
مشعل