بازگشت
مصاحبۀ تلفونی خبرنگار مجلۀ نشریۀ زن با خانم پرستو بلبل خوش آواز کشور ما
امان معاشر امان معاشر

خانم نوریه "پرستو" از آوان کودکی ذوق هنری داشته و در مکتب این علاقمندی را انکشاف داده در کنسرت ها و محافل هنری سهم میگیرد .این علامندی باعث میگردد که در شرایط دشواری وطن نزد استاد "خیال" زانو بزند و به هنر موسیقی و قوانین آن آشنا شود و از اساتید دیگر نیز کسب فیض نماید .

 خانم پرستو راه رادیو وتلویزون را پیش میگیرد و به خواندن آهنگهای زیبای نخستین کم کم صدای گیرایش به گوش علاقمندان سرود می نشیند و در مدت کوتاهی شهره ی دوران میگردد و مثابه ی بلبل خوش آواز مردم را بطرف هنر خود می کشاند . آهنگهای را که این بانوی توانا اجرا نموده است اینها اند شب بارانی، دل آدم، اگرعشق باشدگناهی، دلک سودایی و آهنگ دوگانه پشتو بنام   راځه راځه.......کست ها دی وی دی ها و سی دی ها از خانم پرستو ببازار، خانه و جیب مردم راه یافته اند.

اگر شریک زندگی اش مرحوم رحیم" مهریار" پدرود حیات نمی گفت خانم پرستو با انرژی بیشتر روی استیژ قرار میگرفت و گوشها را نوازش میداد. خانم پرستو سه دوختر ویک پسر دارد .

شرایط حاکم در کشور مانند هزار ها هوطن او را مجبور به هجرت می سازد و از مدت 20 سال به این طرف به المان زندگی میکند موصوفه شخص تحصیل کرده با دانش خوش برخورد با ذوق وسلیقه است و بیننده با دیدن او احساس شادی می نماید.

سوال: قسمیکه من میدانم  اولین آهنگ شما   (دیشب گل امید مرا چیدی و رفتی)است بگوید شعر ان از کیست؟ و کدام آهنگ ساز آنرا کمپوز نموده است؟

جواب : کمپوز آن زیر نظر محترم استاد" خیال"  ساخته شده است  و شاعرگرامی  آنرا نمی دانم .

سوال: دراین  اواخرشما به  افغانستان سفر نمودید،قسمیکه از لابلای تلویزیونها و سایت ها به مشاهده رسید  به گرمی زایدالوصفی روبرو شدید، میشود که بگوید از طرف کی دعوت شده بودیدو یا خود احساس مردم را در نظر گرفته به دیدن وطن و مردم رفتید؟

جواب : به دعوت ادارۀ محترم تلویزون آریانا افغانستان به  کشور رفته بودم .پنج سال پیش وقتیکه تلویزیون آریا نا در افغانستان  آغاز بکار میکرد،   افتخار حضور در آن محفل گرامی داشت از افتتاح آنرا داشتم برای  اولین بارتلویزون آریانا در مورد موسیقی خانمها  یکی از آهنگهای مرا به نمایش گذاشتند.  بنا بر سوابق کاری من به گوش مردم پرطنین افتاد و از من همیشه تقاضا میشد که تلوزیون آریانا را فراموش نکنم و به همکاری خویش ادامه دهم . بنآ  تقاضای آنها را لیبیک گفتم .می الا سف شریک زندگی و هنری ام" مهریار" مرحوم با مریضی دست و گریبان شد قسمی که لازم بود  نتوانستم به همکاری خویش ادامه دهم.

سوال:طوریکه  از مریضی مرحوم رحیم "مهریار" یاد آور شدید شما می توانید ویژه گی های شخصی شانرا یاد آوری نماید و در پایان حیات شان توصیه ی شان به شما چی بود .؟

جواب : به شهادت فرزندان و دوستان زمانیکه مریضی مرحوم شدت گرفت برایم یاد آور شد( موسیقی مسلک و زندگی جاویدانه ی  مااست باید به این هنر ارج بگذارید و همیشه به اجرای آن همت بگمارید که موسیقی روح و روانم را شاد می سازد و رحمت ایزدی نزدیکم می نماید.)

سوال : شما میدانید که هموطنان ما به مشکلات اقتصادی روبروست یکتعداد مردم به خصوص هنر مندان از جمله محترم فریاد" دریا" نقش اعظیمی در مورد ایفا میکند و دست اطفال کوچه را گرفته به پرورشگاه ها می برد نقش شما در مورد چیست؟

جواب: یکی از اهداف سفرم به وطن ایجاد یک نهاد خیریه بنام "مهریار" بود مقدمه ی کار آنرا در نظر گرفته ام امید است تاماه مارچ آنرا سر براه نمایم .قبلآ کمک های به هموطنان فقیر انجام دادم ، از درآمد کنسرت ها کمک های لازم را انجام دادم در صورتیکه این نهاد خیریه فعال گردد همه در آمد آنرا به هموطنان فقیر، بیچاره، بیوه و اطفال یتیم اهدا خواهم کرد.

سوال: پلان های بعدی در فعالیت های اجتماعی و هنری شما چیست؟

جواب: در پروژۀ که من در دست دارم به امید همکاری مردمم به خصوص سرمایداران داخل کشور است.که به یتیمان که در جنگ والدین خود را از دئست داده اند  وخصوصآ دخترکان نازنین و با استعداد که من سراغ آنها را دارم  کمک رسانم.برای فعلآ  با نظامیان دولت المان در ارتباط و همکاری استم کمک هایم از آن طریق به اطفال کشور رسیده این اقدامها به همت شاعر توانا و بانوبا اقتدار کشور ما خانم نادیه جان فضل اجرا شد که ادامه دهنده آن استم .

خانم پرستو در مورد انتقاد بعضی از هموطنان که گفته اند:زمان ازا داری مرحوم مهریار است و خانم پرستو کنسرت میدهد .افزودند:  اجرایی کنسرت هنری آنهم بخاطر اجرای امر خیر خود ازا داریست وبه  این وصیله می میخواهم وصایایی گرامی شوهر مرحوم را در منصه ی عمل قرار دهم و به این وصیله علاوه بر اینکه تامین معشیت نمایم و کمک های خود را طوریکه قبلایاد آور شدم به هموطنانم برسانم .

سوال : شما  شاگرد تربیه نموده اید؟

جواب: من خود شاگرد استم .اما یکتعداد خانمها و آقایانی گاه گاهی به خانه ما می آیند برایشان همکاری میکنم.وقتیکه آقایی "مهریار" حیات داشتند کورس هنر موسیقی داشتیم که هفته سه روز به جوانان هنر موسیقی می آموختیم. من مدت سی سال شاگرد استاد خیال بودم اندوخته هایم را حاضرم به هر هموطن که علاقه داشته باشد بیاموزانم.

 

 

 

 

سوال : شما علاقمندان در کشور همزبان تاجکستان دارید در رابطه معلومات بدهید؟

جواب : در سالهای هشتاد سفر هنری در تاجکستان داشتیم. در سالون که بیشتر از پانزده هزار نفر تماشاه بین داشت کنسرت اجرا نمودم که مورد استقبال شایان آنها قرار گرفتم  ، برایم یک خاطره فراموش نا شدنی است.  در سال 2003 از طرف یک کمیتۀ فرهنگی تاجکستان دعوت شده بودم در آنجا خوب درخشیدم و لقب (مشعل ترنم افغانستان) را بدست آوردم . دوستان زیاد تاجکی دارم که همیشه مرا یاد میکنند و آرزو تماشا کنسرت مرا دارند.

سوال : فرزندان شما به موسیقی علاقه داند؟

جواب: پسرم علی جان با موسیقی غرب بزرگ شده ولی خواندن های فارسی هم میکند و با پدر مرحومش  رحیم مهریار آهنگ دوگانه اجرا کرده اند که در اواخر کلیپ آنرا شاید بیبینید . دخترم شبانه جان علاقه زیاد به هنر موسیقی دارد با وجود آنکه من آرزو هنر مند شد آنرا ندارم بخاطر آنکه در وطن ما در رابطه به هنر و بخصوص زنان  کمترارج می گزارند. اما او آرزو دارد که ادامه دهند ه راه من باشد من می خواهم پسرم علی جان مهریار آینده شود و دخترم شبانه جان پرستو آینده شوند به واقعت امرآنها نهایت صدای گیرا و جذاب  دارند. من از آنها آرزو دارم تا هنر موسیقی اصیل افغانی خود را تعقیب کنند.

با تآسف در افغانستان همینکه  خانم غرض اجرای آهنگی و کنسرتی روی ستیژ قرار میگرفت بعضآ از تعصب کار گرفته  حرف های نا خوش آیند می گفتند  اما در این سفر وضع را دیگر گونه دیدم ومردم حساسیت دوران ماقبل تاریخ را نداشتند  .

سوال: خانم پرستو چه پیام به هموطنان دارید؟

جواب:  عاشق  مردمم می باشم ،می خواهم با مردمم زندگی نمایم زندگی با مردم چون زندگی ماهی در آب است. چون ماهی از آب کشیده شود زنده نیست. تصور میکنم که اگر با مردم نباشم زنده نیستم .با استفاده از وقت سلامهای صمیمانه خدمت دست اندر کاران مجلۀ نشریۀ زن به سر سردبیری خانم روشندل شفیقه جان نورزی و هر یک از شاعران محترم ،هنر مندان عزیر و همه اعضای خانۀ فرهنگی (مولانا)به رهبری آقای "قیام" در شهر ونکوور تقدیم میدارم، آرزو دارم روزی در اجتماعی فرهنگیان و هموطنان در شهر ونکوور کنسرت اجرا نمایم.

مصاحبه کننده: امان معاشر، خبرنگار نشریۀ زن


December 20th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل هنری