بازگشت
سلام به این مرد با وقار از روز ازل تا لحظهء غروب
سید احمد ضیا نوری سید احمد ضیا نوری

 

 

به بهانه سی ومین سال روز پدرود جاودانه ی  بزرگ مرد وطن دوست و ترقیخواه،  نابغه و پروفیسور هنر موسیقی و آواز خوانی استاد محمد حسین سرآهنگ

 

                      سعدیا مرد نیکو نام نمیرد هرگز          مرده آنست که نامش به نیکویی نبرند

شانزدهم جوزای سال روان مصادف بود با سی ومین سال خاموشی فرزانه مرد دانشمند استاد محمد حسین سرآهنگ. 

این مرد با همت در سال 1302 در محله ی قدیمی شهر کابل ( خرابا ت) که بیش از یک قرن قدامت تاریخی دارد پا به عرصه وجود گذاشت و پدرش غلام حسین نانکی ویرا محمد حسین نامید.

این بزرگ مرد  شهیر با قلب بزرگ و حوصله ی فراخی که داشت با عشق هر چه قویتر در احیا، انکشا ف و پیشرفت موسیقی اصیل افغانی کوشید و به هدفش نایل شد. استاد محمد حسین سرآهنگ بیشتر از همه استادان هنر موسیقی شرقی یگانه شخصیت سترگ علمی، فاضل ترین، مشهورترین و درخشان ترین ستاره ی پر نور از کهکشان هنر موسیقی و آواز خوانی در مشرق زمین است که نه تنها سبب افتخار تاریخ هنر موسیقی، غزل، پاپ و کلاسیک در افغانستان گردید بلکه در کشوریکه هنر پرور است یعنی هندوستان که مهد پرورش موسیقی است جایگاه بلند مرتبت دارد و داشت.

آری!  استاد محمد حسین سرآهنگ که پس مدت مدیدی سعی تلاش و پشت کار به مقام نهایت والا و پیشگام رسید شخص عادی نبوده و نیست که القاب را که پس ازعمری زحمات در فراگیری هنر موسیقی حصول کرد خودش بخود رایگان و عادی نسبت داده باشد، که امروز در افغانستان بسیار معمول شده و رایج است و هر آن ( ناکس) که سالیان متمادیست ملت ما را تا گلو غرق در اندوه و تباهی نموده خویشتن را مسمی کرده و میکند، همچو ( قهرمان!! ).                                                                استاد فرهمند محمد حسین سرآهنگ آن مردی که از تبار آزادگان قامت افراخت، دانشمند بزرگ از سرزمین آریانا و خراسان بود که درد دوری از وطن را پست نمود از بسا کشا کش های زندگی و فراز و نشیب های هنری عبور کرد و به هنر موسیقی و آواز خوانی در کشور ما لباس هویت، فخر، عزت و شرف پوشانید و از کشور بزرگ هنر پرور هندوستان به اسمای چون ماسترموسیقی، داکترموسیقی، سرتاج موسیقی، بابای موسیقی، شیرموسیقی، کوه بلند موسیقی، نابغه موسیقی و پروفیسور موسیقی نایل گردید که بدون شک و تردید شایسته ی استاد جاوید محمد حسین سرآهنگ است.

اما حال اگر یک قرن دیگر هم صبر کرد تا در گذر خواجه خوردک کابل که( خرابات) است تا استادی چون استاد بی بدیل سرآهنگ پا به عرصه ی وجود بگذارد و بلند آوازه و نا مور و شهیر گردد، سرآهنگ شود و استاد شود، بسیار محال خواهد بود.

استاد محمد حسین سرآهنگ در میان سالهای  63 و 64 سالگی عمر پر بارش پریشانی های بیشتری از ناحیه قلب داشت و در آخرین ضربه های توفنده ی قلبی که سراغ استاد فرزانه آمد، اینبار مرگ با سرنگشتان سیاهش نه تنها تاریخ افغانستان بل تاریخ هنر موسیقی کشور ما را سوگوارتر از هر زمانی نمود و پنجه های شوم مرگ نگذاشت تا پیروان راهش و ستارگان هنر آواز خوانی از علم، نبوغ، فراست و داشته های والا وعظیم استاد محمد حسین سرآهنگ بهره مند شوند.

شفاخانه ابن سینا  متصل پل ( ارتل) که در دامنه کوه شیر دروازه جنب ( چند) ( اول) یا چنداول ساحه ی قدیمی شهر کابل قرار دارد آن ایام را فراموش نخواهد کرد که شیر مرد خراسان را با افتخار به پرستاری اش در آغوش داشت، چون استاد والا مرتبت و مرد جسور سرزمین ما شکوه های از درد قلب اش داشت.

سرانجام روز یکشنبه شانزدهم جوزای سال 1361 خورشیدی درست صبحگاه، هنگامیکه ارادتمندان با خلوص و هواداران پاکدل استاد ادیب،  دست دعا سوی بارگاه با عظمت لایزال خداوند سبحان بلند کرده بودند که آن بزرگ مرد تاریخ هنر دوباره به لباس عافیت ملبس گردد، لکن آخرین و سهمگین ترین حملات قلبی داخل دریچه های قلب مهربان استاد شد و قلب اش را از حرکت باز داشت.

 

و همان شد که کوه با عظمت موسیقی در سرزمین ما افغانستان از هم پاشید ملت و وطن ما در سوگ استا د بی مانند شان سر بزانوی غم گذاشتند، که از آن درد عظیم و خساره ی بزرگ جبران ناپذیر سی سال تمام میگذرد.                      

تاسف آور و غم انگیز تر از آنکه در هیچ یک از رسانه ها وب سایت ها، و حتی از جانب وزارت اطلاعات و کلتور و دولت بی خبر از تاریخ و فرهنگ کابل مطلب یا برنامه ی در این راستا منتشر نکردند.

 بیم آن میرود که همچو روز های مهم تاریخی و فرهنگی رفته رفته راه فنا را در پیش گیرد و از خاطره ها محو گردد.

اما آن استاد که به یقین در نایاب هست و بود در دل عاشقانش زنده و جاوید است و یادش، کارنامه زندگی شریف اش، و دست آورد های بس والای هنری اش باقیست، فروزان هست تا که هست و فراموش نخواهد شد.

 

راهش همیشه سپید،  روحش خشنود  و خلد برین منزلگاهش

 

                                                                                                                                                              شهر گتنبرک،  سویدن                                                                                                                                            جون 2012 م

 

 


June 14th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل هنری