احمدپرویز بیگمان یکی ازهنرمندان جوان وخوش صدای عرصه موسیقی کشور است که امروزه در ردیف آوازخوانان و دست اندرکاران هنر موسیقی ، در سطح بالائی قراردارد
او در شهرکابل در يك روز سرد زمستانى دریک خانواده روشنفکربه دنیا آمد
هنوز طفل خورد سالی بود که ديوانه وار موسيقى را دوست می داشت و چون از صدای بسيارخوب و رسا یی برخوردار بود
هرآهنگى را كه ازآوازخوانان کوچک و بزرگ، از قدیمی ها و جدیدها ، ازموفق ها ومحبوب ها و ناموفق ها مي شنيد
با خود زمزمه ميكرد و چون شاگردی تشنه ی آموختن ، تجربه میگرفت
بزرگان خانواده او نه تنها مانع ذوق هنری او نمی شدند بلكه به تشويق و پيشرفت او كمك‌هاي شاياني نمودند و احمد پرویزکوچک نیز که موسیقی را از دوران كودكستان آغاز کرده بود درکنسرت های مكتب محمود هوتكى و از ليسه حبيبيه گرفته تا زمان آموزش درروسيه هميشه براى دوستان و همقطارانش میخواند و از تشویق و حمایت دوستداران هنرخویش بهره ور میشد
احمد پرویز بقول خودش در سنين ١٢/١٣ سالگى رسیده بودکه سر پنجه هايش هارمونيه و اكورديون را با مهارت مینواخت و برای پر بارتر كردن درك موسیقی خود آثارموسیقیدانان و بزرگان هنرموسیقی را بمطالعه میگرفت و به فراگیری اصول وقواعد علمی هنرموسیقی می پرداخت
احمد پرویزعلاوه برآوازخوانی در امر آهنگسازی نیز از استعداد وقریحه سرشاری برخوردار است
او درسنين ١٧/١٨ سالگي نخستين بارآهنگى ساخت و ازهمان زمان كارهايش را به دو بخش تقسيم کرد :
آواز خوانی در پيشگاه مردم -وآهنگسازی و ترانه سرا ئی بعنوان یک هنرمند آگاه و رسالتمند
احمدپرویزکه ازچندسال بدینسو درکشورشاهی هالند بسرمیبرد، درغربت نیزازفعالیت موسیقی دست نکشیده و ازطریق اشتراک درمحافل خوشی هموطنان ، شبهاى عرس ، مجالس فرهنگى و ادبى، اجرای کنسرت ها، نشر و پخش سی دی ها و کلیپ های تصویری و پشتكار و تلاش و کوشش زیاد توانست جایگاهش را بعنوان آهنگسازو ترانه سرای خوش آواز وصاحب سبک هنری موسیقی -معین سازد
مجموع كمپوزهایی وی که سرشارازعطر و بوي هنر ظریف و خلاقانه خود اوست به ۷۰ تا ۷۵ پارچه آهنگ میرسد که برخی از این آهنگها به آواز خودش و برخی دیگر توسط سایرآوازخوانان جوان هموطن ما به اجرا درآمده است
نخستين البوم او(صنم) در جنورى سال ٢٠٠٠ و البوم "مباركباد" در ٢٠٠٤ و نیزالبوم "خنجر الماس" در ٢٠٠٦ ببازارعرضه شده است
همچنين يكى از نخستين آهنگهاى تصويرى احمدپرویزغزليست با نوآوری و سبکی ویژه خودش بنام "درياى رويا" که در شروع سال ٢٠١٠ پخش و منتشر و مورد توجه و استقبال گرم دوستداران ومشتاقان هنرموسیقی قرار گرفت
در نيمه هاى همان سال غزل "غم" را نيز تصويرى ساخته بدست نشرسپرد و درحال حاضر هم مصروف تصويرى ساختن دو آهنگ جديد دیگری از ساخته هاى خود ش میباشد که کار تصنیف هردو پارچه بعهده دكترحميرا نگهت دستگيرزاده است
ازمیان آفریده های معروف و ترانه‌ هاي جذاب و خاطره‌انگيز احمد پرویزمیتوان به آهنگهای ذیل اشاره کرد

- مكن سرگشته آندل را كه دست آموز غم كردى - با شعری از(سعدى)
- درين سرما ، سرما دارى امروز (مولانا)
- عشق تو مست و كف زنانم كرد (مولانا)
- در ساز من امشب رقصد هواى تو (كاوه شفق)
- در غمت آخر بجايى كار بيدادم رسيد (بيدل)
باآرزوی موفقیت و سر افرازی های هرچه بیشتر این هنرمند مستعد و پرکار و چشمه امیدآینده نظری می اندازیم به دیدگاه او در زمینه هنر موسیقی :

اگر از تعريف كليشه اى هنرموسيقى كه در هر كتاب يا منبع ديگرى هم آنرا ميتوان جست، بگذريم بايد بگويم كه از ديد من موسيقى علمست، زمانى كه آنرا مياموزيد، هنرست زمانيكه با اجراى آن لبخندى ميافرينيد يا مرهمى ميگذاريد بروى زخمهاى دل عاشقى و عبادت است زمانيكه با سرود هاى عرفانى روان را بسوى عروج و اعتلا رهنمون ميشويد
چيزى كه مهم است و آواز خوان را شايسته ى لقب "هنرمند" ميسازد رسالتمندى اوست كه از سواد و آگاهى بدست ميايد. من از كود كى با شعر و ادبيات سروكار داشته ام و سخت معتقدم كه هنرمند بر علاوه سواد هنرى از سواد ادبى و اجتماعى نيز بايد برخوردار باشد. اين بدين معناست كه اگر هنرمند، كه علمبردار فرهنگ ملتش بايد باشد، از پيشينه و فراز و فرود تاريخ مردم، سرزمين، زبان و فرهنگش كه هنر هم جز آنست آگاه نباشد رسالتمند هم نميتواند باشد
امروز كه كشور ما در هر عرصه آسيب پذير از هجوم فرهنگهاى بيگانه و گاه نامانوس است بر هنرمندان ماست تا در بهبود و رشد ذوق و برداشت مردم از هنر بكوشند نه اينكه هنر را از عرش تقدس و زيبايى تا سطح بيسواد و كمسواد ترين طبقات اجتماع بپايين بكشانند
اين بازاريابى آنى أثرات مخربى براى نام و آينده ى خود هنرمند و هنر سرزمينش در پى خواهد داشت
همیشه جاوید و پایدار باشید
http://www.youtube.com/watch?v=QBbu-CEMeo0