سنبله1385 - اگست 2006

شخصيتهای دوگانه و سياستهای چندگانه

دستگير صادقي

 

شخصيتهای دوگانه ، محصول شرايط نامتجانس محيطي و آموزشي غير متعادل و گاهي هم متضاد ميباشند. چنين شرايط  اين استعداد منفي و ناهنجار را  درآنها بوجود مي آورد که همزمان دو و گاهي هم بيشتر از دو شخصيت متضاد را در خود پرورش بدهند. اين چنين اشخاص در پرادوکس آنچه فکر ميکنند با آنچه ميگويند و همچنان به آنچه عمل ميکنند ، قرار ميگيرند. در حقيقت پندار ، گفتار و رفتار آنها ، از همديگر بسيارمتفاوت ميتواند باشد. پيدا نمودن چهره و شخصيت واقعي همچو اشخاص در ميان چهره های متضاد ديگری که از خود تبارز ميدهند ، به دشواری ممکن ميگردد. 

آنها در عين زماني که در قبای يک دوست ظاهر ميگردند ، دشمني  و کينه ورزی سرسختي را نيز در خود با مهارت پنهان نگاه دارند. شخصيت دوگانه و اخلاق دو گانه دو مقوله متفاوت روان شناختي و فلسفي است. در اخلاق دوگانه ، ميان توقع و انتظار های اخلاقي برای شخص خود و يا گروه خود ، تفاوت گذاشتن است. مفهوم اخلاق دوگانه مانند «استاندارد دوگانه» در نوشتار های فلسفي ، بيشتر اشاره به رفتار های متفاوت حکومتها و دستگاه های اداری دارد که خود برخلاف آنچه به مردم سفارش نموده و يا از آنها مي خواهند ، عمل ميکنند. مطابق نظر برخي از پژوهنده گان ، تاريخ پيدايش اين موضع گيری دوگانه اخلاقي که بر پايه تقسيم خودی و غير خودی استوار است ، در رابطه با تاريخ سلطه و قدرت سياسي اجتماعي ميباشد. يعني ، اخلاق دوگانه و شکل گيری قدرت با يکديگر هم ريشه و هم زاد ا ند.

تعدادی از سياستمداران زمانه ما ،  در اسارت اين دو پديده خيلي ناهنجار، يعني ، شخصيت و اخلاق دوگانه قرار دارند که هيچگاهي به اصول اخلاقي و انساني نميتوانند پابند بمانند.  از بخت بد ، در صحنه سياسي امروز افغانستان ، همچو سياستمداران را فراوان مي يابيم ، ولي يکي از اين شخصيت های بيروني که در شکل گيری  شخصيت های وطني ما هم با چنين خصوصيات نقش برجسته داشته است، همين رهبر نظامي کشور همسايه ما ، جناب جنرال پرويز مشرف ميباشد. اگر به کارنامه جناب شان با ديده بصيرت نگريسته شود ، در همين عرصه ، يعني دوگانه گي در شخصيت و اخلاق ، چه آثار بکر و ارزشمندی را دردنيای سياست و تدوين سياستهای چند گانه از خود به ساير جنرالاني که منتظر کسب قدرت در اين کشور بلاکشيده اند ، به ميراث گذاشته است !!!

همه ميدانند، که جنرال از لحاظ  چگونگي وضعيت سياسي ، اجتماعي و اقتصادی پاکستان با دشواری های بزرگي دچار گرديده و حتا ، آينده آن کشور را با اين بازی های دوگانه و مسخره ، سخت به مخاطره افگنده است. برعلاوه ،  وی همچنان تحت فشار شديد قدرت های بزرگ بين المللي نيز قرار دارد. ولي زنده گي و تجارت هر روز آن ، اين حقيقت سرسخت را همچنان برملا مي سازد ، که وی نميتواند از اسارت اين دو پديده ، يعني دوگانگي در شخصيت و اخلاق ، خود را نجات دهد.

از همه کارنامه های قبلي جنرال ميگذرم و صرف به همين رويداد های اخير بسنده

 

ميکنم و آن را تداعي مي نمايم. تاکيد بر نوشته ها از نگارنده است و نقل قولها از خبررساني باختر و سايت بي بي سي اقتباس گرديده است.

قبل از مسافرت اخير جنرال با خانمش به افغانستان (ششم و هفتم سپتمبر سال جاری) ، چنين وانمود ميگرديد ، که گويا اين سفر «تاريخي» و «آغاز نوی» خواهد بود و احتمال آن که سلسله مسائل موجود ميان دو کشور با در نظرداشت منافع هر دو جانب ، جدا مطرح و در جهت حل آنها گام های نخستين گذاشته خواهد شد ، برجسته ميگرديد. طرف افغاني با خوشبيني فراوان به نتايج مطلوب اين مسافرت مي نگريست و قبل از مسافرت رسمي جنرال به افغانستان ، چگونگي سفر در شورای وزيران با آب و تاب مورد بررسي قرار گرفت.

روساى جمهور افغانستان و پاکستان طى کنفرانس مشترک  خبرى در کابل ، حين ورود موصوف به اين شهر، تاکيد نمودند که بدون داشتن همکارى و اعتماد بين دو کشور  به هيچ پيشرفتى در جهت مبارزه با تروريزم دست نخواهند يافت . پرويز مشرف رييس جمهورپاکستان در کنفرانس خبرى ياد شده گفت که سؤ تفاهمات بين هر دو کشور در راه مبارزه با تروريزم وجود دارد که بايد در جهت رفع آن تلاش شود. به گفته مشرف هدف از سفر وى  به افغانستان ،  بهبود بخشيدن روابط ميان دو کشور همسايه (افغانستان و پاکستان  ) و از بين بردن بعضى تعبيرات سؤ مى باشد.

وى در مورد سوالى که پاليسى پاکستان در مقابل افغانستان دوگانه مى باشد،  گفت :

 « پاکستان سياست دوگانه ندارد و هر آنچه که مى گويم از قلبم مى گويم و آنرا  عملى مى نمايم .»

در نشستي که در تالار پذيرايي های وزارت امور خارجه به اشتراک تعدادی از وزرا و وکلای شورای ملي تنظيم گرديده بود ، جنرال تاکید نمود که  " پاکستان نمیخواهد در امور داخلی افغانستان دخالت نماید، باید به حال و آیندۀ  خود فکر نمائیم و منافع  خود را در نظر گیریم و در رفع مشکلات موجود و  ضعفهای خود همکار شویم. ما پیشرفت و  امن  پایدار افغانستان را میخواهیم و تلاش میورزیم که در این راه همکار خوب شما باشیم." جنرال اظهار داشت، " باید دو کشور با یک  ستراتیژ ی که  منافع هردو کشور در آن حفظ باشد در مقابل تروریزم عمل نمایند و بالای یکدیگر  اعتماد داشته باشند و تکرار میگویم، که پاکستان در تامین امنیت و ثبات در افغانستان همکار شمااست."

با اين هم آقای جنرال در حالی که به مبارزه جدی کشورش عليه تروريسم تاکيد می کرد از مقامات افغان خواست نسبت به "نيت" او و حکومت اش در قبال افغانستان دچار ترديد نشوند.  او گفت با شورشيان و تروريزم بايد به شدت مبارزه شود و افزود مراکز آنها در هر جايی که باشد، بايد تخريب شود.  تکرار کرد که کشورش در امور داخلی افغانستان هيچگاه مداخله نخواهد کرد و همه ای تلاش های خود را به اين متمرکز کرده که در افغانستان امنيت و ثبات برقرار شود.

او گفت: "من مطمئن هستم که پاکستان در برخورد با افغانستان تنها به ثبات، صلح و پيشرفت می انديشد." وی علاوه نمود " اگر قرار است ثبات پايدار در اين دو کشور و منطقه ايجاد شود، بايد گذشته را فراموش کرد و تنها به حال و آينده انديشيد. " او گفت: "ما نبايد به خاطر سالهای که گذشته است اشک بريزيم و بگذاريم گذشته، به حال و آينده ما مزاحمت ايجاد کند."

آقای جنرال با توجه به اين موضوع تاکيد کرد که افغانستان و پاکستان انتخاب دوم به جز اين ندارند که در "اتحاد و باهمی" زندگی کنند. او تکرار کرد: " اگر می خواهيم در منطقه صلح و ثبات تامين شود، بايد و بايد ما (افغانستان و پاکستان) با هم يکجا باشيم و من حتی نمی توانم به انتخاب دومی به جز اين فکر کنم."  وی همچنين اظهار داشت  که هنوز برخی اعضای القاعده و طالبان از خاک آن کشور به افغانستان می آيند که کنترول آن به گفته او "مشکل" است.

بر اساس گزارش آژانس خبر رساني باختر در اعلاميه مشترک دو کشور آمده است که « مذاکرات  دو رئیس جمهور  در فضای دوستانه  و مملو  از صراحت  برگزار  گردید  و رهبران   هردو  کشور  تعهد خود را  برای  تعمیق ، تحکیم  و توسعه  روابط دوستانه  و همکاری  در تما م  ابعاد  تجدید  نمودند . همچنین  روسای جمهور  دوکشور  توافق  کردند  که افراطیت ، تروریزم  و پدیده  طالب  گرایی ، یک تهدید  مشترک علیه  پاکستان و افغانستان  است و درعین  حال  خطر برای منطقه  و جهان  میباشد .

  هر دو جانب  تعهد  نمودند :  تا همکاری  و هماهنگی  خود را  در مبارزه  مشترک  علیه این  تهدیدات  تشدید  نمایند . »

چه حرفهای دلپذيری و چه تعهدات جالبي که مايه خوشنودی هر افغان ستم رسيده از مداخلات بي شرمانهء نظاميگران پاکستان به امور داخلي افغانستان ميگردد ،  و اين اميدواری را به وجود مي آورد که گويا ديگر اين کابوس سياه ، سايه شوم خويش را از فضای اندوه بار افغانستان بر مي چيند.

 

 

رسانه های بين المللي با صراحت افشا نموده اند که پاکستان در تنظيم پايگاه های نظامي برای آموزش داوطلبان و فدائيان جهادی ، تسليح و تمويل آنها ، تامين پشتوانه لوجيستکي و استخباراتي ، تامين امنيت قرارگاه ها و رهبران آنها ، و تداوی رخمي های جنگ ، با نيروهای طالبان و القاعده همکاری و مساعدت بي دريغ مي نمايد.

حتا ساعاتی پيش از ورود پرويز مشرف به کابل ، يک ديپلمات ارشد بريتانيايی گفت که تامين امنيت و ثبات پايدار در افغانستان تا زمانی ممکن نيست که "مراکز آموزش تروريستها در پاکستان" بسته نشود.  کيم هاوس، معاون وزير خارجه بريتانيا در يک کنفرانس خبری در کابل گفت که اگر قرار است امنيت و ثبات در افغانستان تحکيم شود، پاکستان بايد تعهد کند که تلاشی برای برهم زدن ثبات در افغانستان به خرج نمی دهد.

فقط شش روز پس از مسافرت جنرال به افغانستان و با آنهمه  وعده های برادری و دوستي ، آنهم در فرصتي که انگشت اتهام جهانيان عليه پاکستان بمثابه عمده ترين مرکز خطر تروريستي متوجه زمامداران آنکشور گرديده است و همچنان مساله افزايش نيروهای ناتو در افغانستان مورد مباحثه قرار داشت ، در برابر نمايندگان پارلمان اروپا در بروکسل سخنراني کرد و تقريبا يک ساعت را صرف توضيح ديدگاه های خود نسبت به نبرد برای کنترول افغانستان و عواقب آن کرد. وی به نمايندگان پارلمان اروپا هشدار داد که نبرد برای افغانستان تغيير کرده است و به گفته وی مرکز ثقل فعاليت های تروريستي اکنون از القاعده به طالبان انتقال داده شده و آنها به عوض القاعده و اسامه بن لادن بزرگترين تهديد را متوجه ثبات ميکنند ، زيرا آنها از حمايت مردم برخوردار اند. وی هوشدار داد که طالبان ميتوانند جمعيت اتنيکي پشتون افغانستان را به يک «جنگ ملي توسط پشتونها» عليه نيروهای خارجي بکشاند. در همين فرصت برعلاوه يي آزاد ساختن دست و عمل طالبان در مناطق قبايلي آنطرف سرحد ، بخصوص وزيرستان شمالي ، هزاران زنداني به شمول 2500 زنداني خارجي متهم به همکاری با القاعده و طالبان را از زندان آزاد ساخته و تعدادی از آنها را به کشورهای شان بازپس فرستاده است.

جنرال در بروکسل فراموش کرد که درکابل گفته بود: اعضای القاعده و طالبان از خاک آن کشور به افغانستان می آيند که کنترول آن به گفته او "مشکل" است. در اينجا در بروکسل وی طالبان را از حمايت عمومي مردم برخوردار دانست و آنها را قادر به ايجاد يک « مناقشه ملي » در افغانستان معرفي کرد. در حقيقت وی ميخواست اروپايي ها را متوجه اين امر سازد که جنگ شان در افغانستان بي نتيجه است و به شکست مي انجامد، و چنين افاده دهد که بايد اروپايان از نمونه پاکستان پيروی نمايند و به مانند قرار داد صلح با قبايل وزيرستان شمالي با طالبان « افغاني » که همان اجنتهای استخبارات نظامي پاکستان استند ، نيز چنين قرار داد عقد گردد و آنها وسيعا در ساختار قدرت دولتي افغانستان شامل گردند. به نظر جنرال ، قبايل پشتون دو طرف سرحد آنقدر عقب مانده هستند که رژيمي بجز از رژيم طالباني را نمي پذيرند و اروپايي ها بايد بگذارند که همين رژيم نوع طالباني در اين کشور حاکم گردد و در حقيقت  از اين طريق پاکستان مجددا بالای سرنوشت اين کشور دست بلند وباز بيابد.  چنين برخورد نه تنها با قوم با همت پشتون که با تمام مردم افغانستان ، اهانت آشکار است و برعلاوهء تحميق ساختن مردم جهان است که با چشمان باز به همه نيرنگهای ماجراجويانهء نظاميگران پاکستاني مي نگرند و مداخلات بيشرمانه و آشکار آنها را در افغانستان محکوم ميکنند. مردمان افغانستان و پاکستان ، شخصيتهای علاقمند به مسائل منطقه ، بخوبي ميدانند که نيروهای ائتلاف و ناتو در افغانستان با « دُم مار »  مصروف شده اند ، در حالي که ميدانند « سرمار » و « خانهء مار » در پاکستان قرار دارد و منافع ملي هر دو کشور را جدا تهديد مينمايد.

جنرال را با دو گانگي در شخصيت و اخلاقش همين جا رها ميکنم و از زمامداران افغاني مي پرسم که چگونه و چه وقت در برابر نيرنگهای حاکمان پاکستاني ، بر مبنای مناقع ملي کشور، شايستگي برخورد مدبرانه ، ضروری ، قاطع و شجاعانه را مي يابند و سياستها و ديپلماسي غير فعال و سازشکارانهء خويش را در اين زمينه ، مورد تجديد نظر کلي و جدی قرار ميدهند؟؟؟

 آيا فرصت آن نرسيده است که در مقابله با دسايس و نيرنگهای پاکستان ، از تجارب گرانبهای کشوردوست جمهوری هند ، هر چه بيشتر استفاده به عمل آيد ؟؟؟ /

 

 

 

شماره ششم سال چهارم ماهنامه مشعل

سنبله1385  -  اگست  2006

 

 

 

در اين شماره مطالب زير را مي خوانيد :

 

شخصيتهای دوگانه و سياستهای چندگانه

دستگير صادقي

 

گذار از جا معه بد وی به جا معه مد نی

 

پروفيسور ضيا نيکبين

 

برگ های از تاريخ روابط خارجي   افغانستـــــــــــــــــــــان

پیوست به گذشته

محمد ولي

 

شناسنامهء يکتن ازمشروطه خواهان، يک مبارز گمنـــام و افشای يک ترورسياسی ديگر

پيوست به شماره پيشين

نوشتهء: زمری کاسی

 

گوانتانامو یا شکنجه گاه“بی بدیل زمانه“

   برگردان و ویرایش  :    نیلاب سلام

 

سیدجمال الدین افغانی -  آزاد مردیکه عاشق ترقی و پیشرفت بود

 

گل مکی آرین رشاد

 

گذر عمر

پيوست به شماره پيشين

محمدنبي عظيمي

  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.