بازگشت
شماره های دهم و یازدهم سال چهارم
جدی و دلو1385 دسامبر 2006 و جنوری 2007 جدی و دلو1385 دسامبر 2006 و جنوری 2007

 

 

 

 

ویژه نامه مشعل بمناسبت درگذشت نابهنگام پاکروان محمودبریالی

 

زنده باد،یادفرزند برومند وطن

اسدالله کشتمند

 

هنگامی که طیاره حامل جنازه محمود بریالی به زمین نشست،کابل در غم فرو رفته سر بلند کرد؛ اشک بلورین غم در نگاه پردرد شهرهیجانات و غلغله ها وآشوب ها و  ویرانی هادرخشید.

مادر وطن فرزند خوب خود را در آغوش جاودانگی میفشرد وسیل «خلایق» خدا آه درد از دست دادن فرزند برومند وطن از سینه در آورد.بلاگردان این درد عظیم، نهضت فراگیر دموکراسی وترقی افغانستان بود که دندان برجگرتهمتن سیاست را برشانه های استوار خود در برابر تاریخ متواضعانه به رژه برد.

جاده ها مسدود شده بودند وآدمها دیگر آدمهای در غم فرور فته را می پائیدند.زمانه خاموش فریاد عشق غمین را در چشمان زحمتکشان بیدار کرده بود.اینان ،دردانه خود را به امانت زمین ؛این دریای خفته در رنج وعذاب جاودانی انسان  می فرستادند تا فردا فرزند زمین ؛ تاریخ ، برای نسل های بیدارو بالنده وطن ازین دردانه خوب قصه های وفا واستواری رازمزمه کند.

ای خاک شریف !این امانت پر بهای مارا در قلبت خوب و نزدیکتر نگهدار!

آری! او دیگر دربین ما نیست: ولی مردمانی ساده وخوش نیت وامید وار نسبت به آینده از صخره های بلند کوه های بابا وهندوکش وسپین غرفرود آمدند، صحرا های سوزان خاک تفتیده افغانستان  را در فراه  وننگرهار پشت سر گذاشتند، از دشتهای پر برکت شمال و از شتاب رود های خروشان دره های سبز وطنش گذر کرده ودر غلوی ازدحام کابل  پر هیاهوی خاک آلود برای وداع با فرزندبرومند وطن ، با رفیق بریالی ما گرد آمدند وهمراه بادیگر توده های مردم، یادش را با محبت زمزمه کردند و در سوگش از سوز دل گریستند.

آری! یادی بزرگ وگرامی از او به   جاماند.    

 

 

 

تمام نوشتارها و نبشه های اين دو شماره که درچهل رويه به خواننده گران ارج ماهنامه مشعل پيشکش گرديده است،بر مي گردد به مرگ نابهنگام دوست عزيز و همکار بسيار نزديک مشعل

 زنده ياد محمود بريالي

 


January 30th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شماره های مشعل