پارلمان آينده افغانستان؛ مجلسی هزار رنگ
ارسالي جواد نصريان ارسالي جواد نصريان

هفته نامه اکونوميست، چاپ لندن، در تازه ترين شماره خود (جمعه 21 اکتبر)، مقاله ای به چاپ رسانده است با عنوان: "دمکراسی چند حزبی" که در آن به انتخابات افغانستان و وضعيت پارلمان آينده اين کشور پرداخته است.

 

انتخابات پارلمانی افغانستان روز 18 سپتامبر برگزار شد، اما هنوز نتايج نهايی اين انتخابات بطور رسمی انتشار نيافته است.

 

به نوشته اکونوميست، در نتايج انتخابات که در مراحل پايانی آن قرار دارد، نشانه هايی از يک "انقلاب آرام" اگرچه "ناهمگون" وجود دارد.

 

ولايت ننگرهار در شرق افغانستان بهترين مثال برای اين ادعا است.

 

حضرت علی، که فرمانده پليس ننگرهار بود، توانسته است با تکيه بر جايگاه قومی و قبيله ای خود و پولهای زيادی که خرج کرده است، 2000 رای از نزديکترين نامزد خود ببيشتر کسب کند.

 

شايد آنچه مايه شگفتی است شکست افرادیست که در اين ولايت از جايگاه خاصی برخوردار هستند.

 

خانواده حاجی قدير، که قبل از کشته شدنش معاون رئيس جمهور افغانستان بود، بيش از يک دهه است که ننگرهار را بين خود تقسيم کرده اند. اما با اين وجود، حاميان آنها در ولايت رای نياورده اند و بجای آنها عده ای که دارای سابقه خوب محلی و مورد احترام هستند، رای آورده اند.

 نتيجه انتقادهای بشردوست

 

 در کابل، رمضان بشردوست پس از محقق و قانونی، نفر سوم است، حمله او به مجاهدين و انتقاد اشکار وی از سازمانهای غير دولتی و فساد و ريخت و پاشهای آنان برای رای دهندگان جذاب بوده است

 

 

اکونوميست

عليرغم اظهارات قبل از انتخابات که زنان در حوزه هايی که کرسيهايی پارلمانی برای زنان در پارلمان تخصيص داده شده، رای خواهند آورد جايگاه سوم در ننگرهار متعلق به يک زن است.

 

او يکی از مهاجران افغان است که اخيرا به کشورش بازگشته است.

 

زنان با تکيه بر قدرت خود در تقريبا 13 ولايت از 34 ولايت افغانستان تعدادی از کرسيهای پارلمانی را بخود اختصاص داده اند.

 

البته در سراسر کشور اينگونه نيست.

 

در بسياری از ولايت، افراد پرقدرت محلی با تهديد و يا قول حمايت، توانسته اند رای بياورند.

 

اما در عين حال، عده کمی هم توانسته اند با تکيه بر تبليغاتی منسجم برای ايحاد تغييرات، رای بياورند.

 

در کابل، رمضان بشر دوست وزير سابق برنامه ريزی (پلان)، پس از محمد محقق و يونس قانونی، نفر سوم شده است.

 

حمله آقای بشر دوست به مجاهدين و انتقاد آشکار وی از سازمانهای غيردولتی و فساد و ريخت و پاشهای آنان، برای رای دهندگان جذاب بوده است.

 

البته بايد گفت که برخی از نتايج نيز کمی عجيب و غريب است.

 

در هرات برای مثال يک زن جذاب به نام فوزيه گيلانی که مربی بدن سازی زنان است، رای اول را آورده است.

 

خانم گيلانی بدون سابقه سياسی توانسته است يک نامزد بنيادگرا را که از حاميان اسماعيل خان، والی سابق هرات است، پشت سر گذارد.

 

بر اساس نتايج اوليه آراء کمی بيش از يک سوم اعضای پارلمان از حاميان گروههای مخالف، و کمی کمتر از يک سود ديگر حاميان دولت و يک سوم هم بدون تعلق خاص سياسی هستند.

 

 

 

 


October 23rd, 2005


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
مسایل بین المللی