بازگشت
حادثۀ عبرت انگیز
میر عبدالواحد سادات میر عبدالواحد سادات

آقای جورج بوش که چند سال قبل در نوشتۀ ازین قلم منحیث یکی از اضلاع مثلث شرارت جهان (دوضلع دیگر مثلث شرارت اسامه و شارون که مبین افراطیت اسلامی و یهودیت میباشند.)  تعریف گردید بود، در آخرین روزهای سکانداری قصر سفید بخاطر پرده پوشی بر شکست ها و ناکامی هایش که بخصوص در عراق و افغانستان اظهرمن الشمس است، بصورت غیر مترقبه طی دو روز اخیر وارد بغداد و کابل گردید.

چهل و سومین زمامدار امریکا، بدینترتیب میخواهد که با آخرین نمایشات تیاتر خونبار هشت ساله اش طور دوسیه جنایاتش را سرهمبندی نمایید تا لااقل بینی خمیری باشد برای شرکا، مافیای تکزاس و خانواده اش، اما بی خبر از آنکه تشت رسوایی مدت ها قبل  از بام افتاده و زمان از دست رفته است.

نه تنها در تاریخ امریکا بلکه در مجموع جهان، هشت سال زمامداری آقای بوش به حیث سالهای دشوار و پر ازخونریزی به حساب می آید که کفارۀ آنرا مردمان محروم و مستضعف جهان و منجمله طبقات پایین و میانۀ امریکا می پردازد.

مردم عراق  به تعقیب لشکر کشی امریکا، از شر صدام حسین دیکتاتور رهایی یافت، اما در سرا شیب سقوط، انارشی، جنگ داخلی و میدان تصفیه حساب ارعابیون اسلامی و القاعده با امریکا مبدل گردید و طی این مدت چنان دمار از روزگار مردم بدر شد که مردم متضرر و بیچاره هزاران افسوس به دورۀ حکمروایی دیکتاتور و جبار قبلی را میخورند، زیرا هست و بود مردم به تاراج کشیده شد و کشور شان در اختیار کامل کمپنی ها و غولهای نفت قرار گرفت که با حرص و آز بی سابقه به چپاول آن مصروف میباشند و اکنون که از ثبات در عراق دم میزنند احتمالاً آن کشور در خم نخستین کوچه و تالاب های خون قرار داشته باشد.

در افغانستان با گذشت هشت سال از سیطره امریکا که این کشور را در اشغال دارد سیطره سیاه چار «ت» (تفنگ، تر یاک، ترور و تجاوز) هستی مادی و معنموی مردم را تخریب میکند و افغانستان فرسخ ها از دولت مشروع، حاکمیت قانون، اردو و پولیس ملی فاصله دارد. حاکمیت مافیای طراز جهادی و طالبی که گویا میخواهند بازار آزاد را در افغانستان پیاده نمایند به تاراج بیت المال، حیف و میل دارایی های عامه، فی الواقع بازار رسمی فساد و جنایات را ایجاد نموده اند و افغانستان به مرکز تجاوز و مداخله و رقابت شرکا و قدرت های منطقوی و بین المللی مبدل گردیده است.

بعد از هشت سال تقلای آقای بوش و شرکای افغانی اش چنان روز گار سیاه در کشور مستولی است که طاعون طالبان به حیث "روزهای خوش" در اذهان مردم تداعی میگردد. با چنین درنامه و کار نامه های سیاه، باید بوش  بحیث مسئول تراژیدیهای خونبار و منحیث ناقض طراز اول حقوق بشر و جنگ سالار کلان در داد گاه عادلانه مردمان و ملت ها به محاکمه کشانیده شود. واضح است که بوش و شرکا در داد گاه وجدانی مردمان و ملت ها از قبل محاکمه گردیده و اخلاقاً محکوم و منفور میباشد.

حادثه عبرت انگیز دیشب در بغداد که ژور نالیست شجاع منتظر الزیدی با خطاب «توسگ هستی» و با پرتاب بوت بر سرش، فی الواقع به حیث یک حرکت نمادین و انعکاس خشم و نفرت وغضب مردمان مستضعف و محکوم در برابر آقای بوش و سیاست های لگام گسیخته محافل راست نیو لیبرالیسم  امریکا میباشد.

مگر سالها قبل حضرت ابوالمعانی در کلام بی بدیل شان نه گفته بود که :

در جهـان گــرم اسـت بـازار مکـافات عمل

دیده گر بینا بود هر روز  روز محشر است

در حال که حادثۀ عبرت انگیز فوق میتواند مایه اندرز و عبرت برای زمام داران قدرت های بزرگ و بخصوص برای رئیس جمهور جوان و منتخب امریکا آقای اوباما که ببرکت نفرت مردم در برابر بوش و آرزوی تغیر و خلاصی از شر سیاست های لگام گسیخته محافل راست به سکان داری قصر سفید نایل آمده است، ایجاب مینماید تا با تغیر در سیاست ها و ستراتیژی های سلف خویش لا اقل آبروی از دست رفته کشورش را احیا نماید.


December 16th, 2008


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل بین المللی