بازگشت
بشار الاسد به نفع مخالفان اسلامگرا کناره گیری کند
ترجمه توسط حمید محوی ترجمه توسط حمید محوی

 

«دوستان سوریه» درخواست کردند

که بشار الاسد به نفع مخالفان اسلامگرا کناره گیری کند

نوشتۀ آلکس لانتیه

مرکز مطالعات جهانی سازی، 16 دسامبر 2012


De Alex Lantier

Global Research, 16 décembre 2012

http://www.mondialisation.ca/les-amis-de-la-syrie-exigent-quassad-cede-le-pouvoir-a-lopposition-islamiste/5315929


دیروز در مراکش پایتخت مراکش گردهمآئی «دوستان سوریه» با حضور نمایندگان 130 کشور، به مدیریت واشینگتن و همپیمانان اروپائی و عرب برگزار شد. وزیر امور خارجۀ مراکش، سعد الدین آل عثمانی اعلام داشت که توافقات بر محور بازشناسی اتحادیۀ ملی برای انقلاب سوریه و نیروهای اپوزیسیون به عنوان تنها نمایندۀ مردم سوریه به تأیید رسیده است.

گردهمآئی در فردای روزی برگزار شد که رئیس جمهور بارک اوباما اتحادیۀ ملی را به رسمیت شناخت. اتحادیۀ ملی با برتری اسلام گرایان در بطن آن، توسط وزارت امور خارجۀ ایالات متحدۀ آمریکا سازماندهی شده بود که نمایندگی گروه های مخالف مسلح را به عهده بگیرند و علیه رژیم بشار الاسد به شکل نیابتی از سوی ناتو بجنگند.

در طرح بیانیه که بین شرکنندگان در گردهمآئی پخش شد نوشته شده بود که : «شرکت کنندگان اتحادیۀ ملی را به عنوان نمایندۀ قانونی مردم سوریه به رسمیت می شناسند و سازمانی که تحت حمایت آن اپوزیسیون سوریه گردهمآئی تشکیل داده است...بشار الاسد قانونیت خود را از دست داده و باید استعفا دهد تا گذار به اجرائی شدن سیاست دراز مدت امکان پذیر گردد.»

کشورهائی که هنوز از بشار الاسد دفاع می کنند یعنی روسیه، چین و ایران در این گردهمآئی در مراکش شرکت نکردند. سرگئی لاوروف وزیر امور خارجۀ روسیه با اشاره به این گردهمآئی اظهار داشت که : «ایالات متحده تصمیم گرفته است تا برای پیروزی نظامی اتحادیۀ ملی حساب باز کند.»

و روی خصوصیت جنایتکارانه و ارتجاعی جنگ نیابتی ناتو علیه سوریه تأکید کرد که هم پیمانان عرب آنها با مسلح ساختن نیروهای وابسته به القاعده برای عملیات تروریستی در سوریه بدان دامن زده اند و تا این جا برای شهروندان سوریه نتایج ویرانگری در بر داشته است.

معاون اخوان المسلمین سوریه، فاروق طیفور به شکل ضمنی اظهار داشت که نیروهای اتحادیۀ ملی می توانند قتل بشار الاسد را خارج از مراتب حقوقی به اجرا گذارند. او سرنوشت بشارالاسد را با رئیس دولت لیبی، سرهنگ معمر قذافی مقایسه کرد که سال گذشته طی حملۀ ناتو دولتش سرنگوش شد. قذافی هنگام فرار از شهر سرت که زادگاه او بود، به همراهی کاروانش مورد حملۀ هواپیماهای شکاری ناتو قرار گرفت، و سپس نیروهای مسلحی که از سوی ایالات متحده حمایت می شدند، او را دستگیر کرده و زیر شکنجه و بی محاکمه به قتل رساندند.

فاروق طیفور گفت : «بشار محاصره شده است. پایان کار او مشابه پایان کار معمر قذافی خواهد بود. آیا بشار نگفته است که در سوریه به دنیا آمده و در سوریه نیز خواهد مرد؟ این همان جمله ای است که قذافی نیز گفته بود، و همین کافی است.»

میانجیان اسلامگرای طرفدار واشینگتن تصمیم وزارت امور خارجۀ ایالات متحده را مورد انتقاد قرار دادند، زیرا روز سه شنبه گروه النصرت را تروریست دانسته بود که یکی از شعبات القاعده در بطن اپوزیسیون سوریه است. سخنگوی وزات امور خارجۀ ایالات متحده النصرت را مسئول بیش از 600 حمله در سال گذشته به سوریه دانست که طی آن بسیاری از شهروندان بی گناه سوریه کشته شدند.»

رئیس اتحادیۀ ملی، معاذ الخطیب از واشینگتن درخواست کرد که داوری خود را در مورد النصرت به عنوان گروه تروریستی بازبینی کند. او گفت «ما می توانیم با برخی احزاب اختلاف ایدئولوژیک و سیاسی داشته باشیم، ولی انقلابیون همه در مورد واژگون سازی رژیم جنایتکار اسد متفق القول هستند.»

مسئولان اخوان المسلمین به آژانس خبری فرانسه یادآوری کرد که بازشناسی النصرت به عنوان گروه تروریستی توسط واشینگتن یک اشتباه بود، زیرا اسد تنها تروریست موجود در سوریه است.

ظاهرا به این علت که بخش وسیعی از اپوزیسیون سوریه که از سوی ناتو پشتیبانی می شود، از القاعده قابل تفکیک و تشخیص نیست. نیویورک تایمز اعلام داشت که «برخی گروه های مسلح سوریۀ آزاد ایدئولوژی مشابهی دارند، و از طیف سلفی گرایان در اسلام بوده و بسیاری از آنها در شورش عراق شرکت داشتند، اگر چه می دانیم که النصرت با القاعده پیونده های سازمانی دارد.»

در شعار «مخالفت با مداخلۀ آمریکا – ما همه به جبهۀ النصرت تعلق داریم» گروه های مخالف ضد اسد در سوریه برای روز جمعه بخاطر زیر علامت سؤال بردن النصرت فراخوان صادر کرده اند.

با وجود گزارشات متعددی که پیوندهای بین اپوزیسیون سوریه و القاعده را تأیید می کند، قدرت های امپریالیستی در حال تسریع بخشیدن به طرح مداخلۀ برای پشتیبانی از اپوزیسیون سوریه هستند.

مقامات نظامی بریتانیا جهت پشتیبانی از اپوزیسیون سوریه برای عملیات دریائی و هوابرد طرح ریزی کرده اند، از جمله ایجاد «دالان انسان دوستانه» - یعنی مناطق تحت کنترل اپوزیسیون – در داخل سوریه یا مستقیما برای تدارک «کمک های لوژیستیک» به اپوزیسیون. گویا که به درخواست نخست وزیر بریتانیا داوید کامرون مقامات نظامی فرانسه، ترکیه، اردن، قطر، امارات عربی و آمریکا در لندن ملاقات داشته اند.

وزیر امور خارجۀ فرانسه لوران فابیسون اعلام داشت که دولت او که پیش از همه اپوزیسیون سوریه را به رسمیت شناخته است، ولی برای مسلح ساختن آنها منتظر خواهد ماند : «فعلا، حرکتی نخواهیم کرد. و باید منتظر ماه های آینده باشیم.»

در مورد پشتیبانی کلبی مسلک و اورولی ناتو از نیروهای القاعده علیه اسد سکوت سردی از سوی رسانه ها و طبقۀ سیاستمداران برقرار شده است. بیش از یک دهه است که واشینگتن مدعی «جنگ علیه تروریسم» بوده و علیه القاعده می جنگد و با تکیه به همین موضوع نیز محدود ساختن آزادی های دموکراتیک را در کشورش توجیه کرد و جنگ علیه افغانستان و عراق، و فراتر از آن را به راه انداخت. پس از واپس زدن گزارشات رژیم اسد مبنی بر ارتکاب به اعمال تروریستی توسط اپوزیسیون سوریه، اکنون کاملا آشکار شده است که القاعده جزء لاینفک همان اپوزیسیونی است که تحت حمایت ناتو قرار دارد.

چنین امری نشان می دهد که اپوزیسیون سوریه اساسا هیچ ارتباطی با قیام انقلابی مردم سوریه علیه رژیم اسد نداشته، بلکه یک اقلیت دست راستی در خدمت سیاست امپریالیستی کشورهای ناتو را تشکیل می دهد. چنین سیاستی با بی توجهی و تحقیر به افکار عمومی این کشورها تدارک دیده شده و به شکل مجموعه ای عمل می کند که بجز برگزیدگان مالی و مراتب عالی دولتی به هیچکس حساب پس نمی دهد.

گزارشات مرتبط به تشدید بحران اجتماعی در سوریه حاکی از تأثیرات ویرانگر جنگ روی مردم سوریه بوده است. تا کنون بیش از 40000 کشته و نیم میلیون نفر به پناهنده تبدیل شده اند.

یک دانشجوی سوری در حلب در گفتگوئی با «نوول ابسرواتور» مجلۀ فرانسوی اظهار داشت که اکنون گرسنگی هزاران نفر را در خطر مرگ قرار داده است : «مواد غذائی اصلی مردم در اینجا نانی است که در نانوائی های صنعتی تهیه می گردد و دولت نیز تأمین مالی آن را به عهده دارد. پیش از بحران نان به قیمت 35 لیور (کمتر از نیم دلار آمریکائی) بفروش می رسید و حالا به 200 تا 250 رسیده، تازه اگر نانی وجود داشته باشد. با چنین تورمی مردم نمی توانند نان بخرند  یا ذخیره کنند، به همین علت در خطر گرسنگی هستند.»

این دانشجو شورشیان را مسئول این وضعیت دانست : «شورشیان مخازن گندم شهر را به تاراج بردند، و حالا محصول غارتهایشان را می فروشند تا بتوانند اسلحه بخرند.»

آژانس شبکۀ اطلاعات منطقه ای در سازمان ملل متحد در مورد تأثیرات اسفناک جنگ در وضعیت بهداشت عمومی در سوریه گزارش هائی تهیه کرده است. نیمی از 88 بیمارستان عمومی سوریه در درگیریهای مسلحانه خسارت دیده و 23 بیمارستان کاملا غیر قابل استفاده شده است. انسولین نایاب شده و به همین ترتیب دارو برای درمان ازدیاد فشار خون و داروهای دیگر، به گفتۀ الیزابت هوف نمایندۀ سازمان جهانی بهداشت در سوریه، «کارخانه های داروسازی که پاسخگوی بیش از 90 درصد مایحتاج داخلی سوریه بود، اکنون تولیداتشان به دو سوم کاهش یافته است. چندین کارخانۀ داروسازی طی درگیریهای مسلحانه خسارت دیده و یا نابود شده اند و برخی از آنها مستقیما هدف اپوزیسیون قرار گرفته است. غالب این کارخانه ها در حلب واقع شده یعنی در شهری که در شمال کشور بیش از همه خسارت دیده است. کارخانه های دیگری به دلیل توقف واردات مواد اولیه تحت تأثیر تحریماتی که کشورهای غربی به سوریه تحمیل کرده اند دچار مشکل شده اند.»

محمد ذین فروشندۀ سبزیجات، 64 ساله در حلب به الجزیره گفت : «کشور ما ویران شده است. اگر این انقلاب است، من آن را نمی خواهم. باید بگویم که من طرفدار رژیم نیستم، چون که به ما ظلم کرده است. ولی، حالا، صد بار بیشتر به ما ظلم می کنند.»

 

پی نوشت مترجم :

وقتی در گفتگوها حرف به نتایج مصیبت بار و غیر قابل انکار جنگ می رسد، برخی از به اصطلاح اپوزیسیون های ایرانی و بهر حال برخی از منتقدانی که ظاهرا خودشان را دموکرات و ضد دیکتاتور و حتی کمونیست نیز معرفی می کنند، از آنجائی که علنا به تمایلات ناخودآگاه بیمارناک و خشونتبار خودشان در حد آدمکشی و ویرانگری رایگان نمی توانند اعتراف کنند، و در صورتی که علنا جنگ های نیابتی ناتو را برای سعادت ملت ها ضروری ندانند، و وقتی که دیگر چیزی برای  کتمان باقی نمی ماند، به ما می گویند «ولی نباید از قذافی دفاع کرد...ولی نباید از بشار دفاع کرد..» ولی هیچ گاه نمی گویند «ولی نباید از ناتو دفاع کرد...ولی نباید از القاعده دفاع کرد...نباید از قطر و عربستان...سلطان قابوس دفاع کرد». در واقع با وجود چشم انداز اسفناک جنگ در سوریه، وقتی می گویند «نباید از بشار دفاع کرد» منظورشان این است که بگذاریم تا این کشور را تخریب کنند، و آدم بکشند... و گوئی که خصومت شخصی با بشار داشته باشند، به بهای کشتار دهها هزار انسان و تخریب تمامی کشور، او را نیز مثل قذافی در بی دادگاه و در بزنگاه سیر قهقرائی غرب امپریالیستی به قتل برسانند. و باید دانست آنهائی که بجای محکوم کردن چنین جنایاتی - که امروز در سوریه به وقوع می پیوندد و دیروز در لیبی به قوع پیوست و نتایج آن همچنان ادامه دارد و کمی پیشتر در عراق و در افغانستان و فراتر از اینها در آفریقا و آمریکای جنوبی دائما به قوع می پیوندد، و به همین گونه در ایران خودمان که هنوز مقدمات طرح ویرانگر را می پیماید -  پاسخ می دهند «نباید از بشار دفاع کرد» در واقع چنین افرادی اگر مستقیما جیره خوار امپریالیست ها نباشند، مطمئنا از روی اشتباه و یا محاسبه ای بی خردانه به جبهۀ آنان تعلق دارند. ولی در یک موضوع تردیدی ندارم و آنهم این است که این بخش از منتقدان سیاسی که پس از این همه کشتار و پس از این همه مصیبت روزمره برای مردم سوریه و پس از این همه ویرانگری تنها چیزی که برای گفتن پیدا می کنند این باشد که می گویند «از بشار نباید دفاع کرد»، چنین افرادی چه از روی عمد و چه از روی سهو هر دو از تمایلات خشونت بار واپس زده «رنج» می برند.


December 21st, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل بین المللی