.سومین
 رمان خالد حسینی - نویسنده افغان - با عنوان «و کوه‌ها طنین انداختند» با
 ترجمه مریم مفتاحی در نشر آلما با همکاری انتشارات تهران به چاپ رسیده
 است.

خالد حسینی در سومین رمانش‌ مانند دو رمان‌ قبلی‌اش «بادبادک‌باز» و
«هزار خورشید تابان»، ماجراهای رفته بر مردم افغانستان در چند دهه‌ اخیر
 را دست‌مایه‌ نوشتن قرار داده است و در این رمان به زندگی خانواده «صبور»
در روستای شادباغ می‌پردازد. او در مقدمه کوتاهی بر کتاب نوشته است:
روستای «شادباغ» تخیلی است، حتا اگر هم چنین جایی در افغانستان وجود
 داشته باشد،‌ هرگز منظور من آن‌جا نبوده است. شعر کودکانه عبدالله و
 پری‌، خصوصا در اشاره به «من پری کوچک غمگینی را می‌شناسم» از شعر شاعر
 بزرگ فارسی‌زبان‌، شادروان فروغ فرخزاد الهام گرفته شده و عنوان کتاب نیز
 برگرفته از ترانه زیبای «پرستار» اثر ویلیام بلیک است.

همچنین مریم مفتاحی در مقدمه‌ای کوتاه بر کتاب نوشته است: عنوان کتاب که
 شاید اندکی نأمانوس به نظر می‌رسد، از یکی از اشعار ویلیام بلیک شاعر
 انگلیسی الهام گرفته شده است و کنایه از آن دارد که درد و رنج مردم
 افغانستان چنان عظیم است که کوه‌ها آن را منعکس کرده‌اند و طنین
 فریادهای‌شان در کوه‌ها پیچیده است. به همین علت اصرار داشتم دقیقا به
 همان شکل به فارسی ترجمه شود. نویسنده در این رمان با قلمی شیوا و مهارتی
 ستودنی داستان را با جزییات دقیق و موجز روایت می‌کند و طرحی ظریف و
 بااحساس از روحیات و افکار انسان‌های مختلف‌، جدا از فرهنگ و ملیت‌،
 ارائه می‌کند. ابعاد پیچیده‌ای که از از زندگی‌های متفاوت مطرح می‌شود،
 خواننده را به دنیاهای متفاوتی که در نهایت از یک جنس هستند، می‌برد،‌ و
 این اثر را پربار می‌سازد. نگاه رمان «و کوه‌ها طنین انداختند» به زندگی
 برخلاف آن‌چه که شاید در ظاهر به نظر برسد‌، بدبینانه و یأس‌آور نیست،‌
 بلکه امید و اشتیاقی که در روایت‌هایش وجود دارد، به نومیدترین و
 ناکام‌ترین انسان گوش‌زد می‌کند که اگر فقط یاد بگیرد از کوچک‌ترین اتفاق
 خوب زندگی‌اش شاد شود، می‌تواند سر بلند کند و به آینده‌ای هرچند کوتاه و
 هرچند دور دل‌گرم شود.

رمان «و کوه‌ها طنین انداختند» در 1000 نسخه و 484صفحه  منتشر شده است