بازگشت
بابل درکجا واقع بود؟
ارسالي اميد آهنگر ارسالي اميد آهنگر


هنگامی که دهقا نا ن یاد گرفتند که آب زمینهای زراعتي را از رود خانه تامین کنند موفق شدند محصولات بیشتری به دست بیاورند و برای دیگران نیز غذا تهیه کنند. بعضی از مردم توانستند اشیایی از قبیل ظروف گلی بسازند و بعد آنها را به فروش برسانند. صنعتگران و تجار در اجتماعات بزرگ که اولین شهر ها را تشکیل دادند ، در کنار یکدیگرجمع شدند اولین مردمی که در شهر ها زندگی می کردند ، سومریهای بین النهرین ، بودند در حدود سال 3500 قبل از میلاد، آنها با استفاده از خشت خام ، کار ساخت شهرهایی مانند اور و بابل را آغاز نمودند. پادشاه همورابی (1750-1792 قبل از میلاد) که یک مدیر کارآمد و در عین حال یک سرباز جاه طلب است ، اولین حاکمی بود که سراسر بین النهرین را متحد نمود. او بابل را در قرن هجدهم قبل از میلاد به صورت نیرومند ترین شهر خود در آورد مهم ترین و مشهورترین دستاورد او تدوین 282 قانون به نام قوانین همورابی بود این قوانین روی یک ستون سنگی کنده کاری شده و نوشته شده است.این سنگ نوشته ، همچنین با تصویر پادشاهی که در مقابل شاماش ، خدای عدالت بین النهرین ، ایستاده است ، تزئین شده است. هر چند که مجموعه قوانین در یک محل عمومی مثل عبادتگاهی که مردم در آن این قوانین را می خواندند؛ قرار داشت، اما اهمیت این قوانین بطور دقیق مشخص نیست . بعضی از قوانین بوسیله همورابی تدوین شدند، ولی برخی دیگر قوانین شناخته شده ای بودند که پیش از آن تاریخ وضع شده بودند و به پاره ای اصلاحات نیاز داشتند این قوانین به مشکلات مربوط به زندگی روز مره ، داد و ستد ، خانواده و مالکیت زمین، می پرداختند. آنها همچنین توصیه هایی را در باب بسیاری از مسائل، از کلاه برداری و قتل و طلاق گرفته تا فرزند خواندگی و مهریه ازدواج، ارائه می دهند این قوانین حتا در مورد برخورد با برده های فراری و یا قطع غیر قانونی درختان خرما، نیز بحث می کنند. هر یک از قوانین همورابی، کاملاْ روشن می باشد هر تخلف مجازات مشخص خود را دارد. این قوانین از همان اصلی ( اصل مقابله به مثل) تبعیت می کنند که قوانین معروف انجیل: چشم در مقابل چشم و دندان در مقابل دندان، بر پایه آن بنا شده است بعنوان مثال، مطابق یکی از این قوانین : اگر پسری پدر خود را مورد ضرب و شتم قرار دهد دست او باید قطع شود. حدود 3100 ق.م- 3500 ق.م : اولین مناطق شهری در طول دوران اوروک تکامل پیدا می کنند. حدود 3000 ق.م :مردم بین النهرین نوشتن روی لوحه های گلی را ابداع می کنند. حدود 2700 ق.م :سیل ، بین النهرین را ویران می سازد.


2334ق.م :سارگون، فرمانروای اکد، بر امپراتوری اکد که به دست خود وی تاسیس شده بود حکومت می کند. 2095-2112ق.م :پادشاهی به نام اورنامو، امپراتوری اور را بنیانگذاری می کند . حدود 2000 ق.م :امپراتوری اور به دست آموریها «عموریان)، اقوام سامی ساکن سرزمین بین النهرین ، سقوط می کند. حدود 1750-1792ق.م :همورابی، فرمانروای بابل ، بر سراسر بین النهرین حکومت می کند. 1595 ق.م :شهر بابل به دست هی تی ها ، از اقوام نواحی مرکزی ترکیه کنونی،سقوط می کند.این صندوقچه که سطوح جانبی آن با تصاویر مجازی تزیین شده است در یک گور در شهر باستانی اور ، پیدا شد قدمت این اثر باستانی به 2300 تا 2700 سال پیش از میلاد، هنگامی که اور مهمترین دولت شهر در تمدن سومر محسوب می گردید، باز می گردد. اهالی بابلی، که در قرن هجدهم قبل از میلاد در بین النهرین زندگی می کردند، اولین ستاره شناسان بودند. و دلیل آن این بود که خدای ماه برای آنها از اهمیت زیادی بر خورد دار بود این افراد یک تقویم درست کردند و خسوفهای ماه را پیش بینی کردند. این افراد، ریاضیدان نیز بودند و یک سیستم شمارش بر اساس عدد 60 ابداع کردند. به همین دلیل یک ساعت به 60 تقسیم می شود. مطابق یک فرضیه علمی معاصر، سیر تکاملی نخستین میمونهای انسان نما (اجداد انسان) در حدود 4 میلیون سال پیش در افریقا آغاز گردید. سپس ، میل دگرخواهی مهاجرت این میمونهای انسان نما را به آسیا و اروپا جایی که آنها تکامل خود را ادامه دادند ، منتقل نمودند آنهایی که در افریقا باقی ماندند به روند تکامل خود ادامه دادند و به صورت انسانهای امروزی در آمدند و سرانجام آنها به همه نقاط جهان مهاجرت کردند و جای همه میمونهای انسان نمای اولیهhominids را گرفتند. مردم در حدود 40000 سال پیش برای اولین بار وارد استرالیا شدند. تا قبل از 30000 سال پیش آنها در سراسر قاره پراکنده شده بودند و از سرزمینهای خطر ناک عبور کرده بودند چنین مهاجرتی در آن زمان می توانست همانند سفر بشر به کره ماه در قرن بیستم ، اهمیت خبندان، پایین بود ، استرالیا از طریق خشکی به جزایر گینه نو و تاسمانی، متصل بود. اما حتا هنگامی که سطح آب دریاها در پایین ترین حد خود قرار داشت ، هیچ گذر گاه زمینی که خاک استرالیا را به قاره آسیا وصل کند، وجود نداشت. این به آن معنی است که مردم از راه دریا و پیمودن حداقل 90 کیلو متر (56 مایل) در آبهای آزاد، وارد استرالیا شدند.به طور دقیق مشخص نیست که اولین مهاجران از کجا آمدند و در کجا ساکن شدند. احتمال می رود مردمی که در طول سواحل جزیره هایی مثل Timor تیمور ، زندگی می کردند، دارای قایقهایی بودند که برای سفر در طول سواحل و دیدن جزایر نزدیک، آنها را مورد استفاده قرار می دادند .در فصول بارانی، بادهای موسمی شمال غربی به همراه امواج و جریانهای دریایی، می توانستند یک کلک(قايق) یا ناوگانی از کلکها را به آسانی در امتداد خط افق به حرکت درآورند و ظرف مدت یک هفته ، به سواحل شمالی استرالیا برسانند. تعداد مناسبی از انسانها بطور تصادفی یا از روی طرح و نقشه قبلی، توانستند خود را به آنجا برسانند و زنده بما ند و نسل جدیدی بوجود بیاورند.


از آنجایی که استرالیا برای مدت طولانی با جهان خارج ارتباطی نداشت، دارای مجموعه ای منحصر بفرد از گیاهان و حیوانات بود که برای افراد تازه وارد بسیار نا آشنا می نمود تازه واردان برای هماهنگی با محیط جدید و شرایط جوی متغیر دوران یخبندان ، ابزارهای جدید ساختند. آنها ، با ساختن بعضی از قدیمی ترین آثار هنری در جهان کنده کاری های برجسته بر روی صخره های پانارامیتی، واقع در جنوب استرالیا یک فرهنگ جالب توجه و پیچیده را خلق کردند. این مردم همچنین جزو اولین اقوامی بودند که مردگان خود را می سوزانند، و این امر نشان می دهد که آنها دارای اعتقادات مذهبی بودند. باستان شناسان می توانند درباره تکامل انسان با مطالعه باقیمانده اسکلت های انسانهای نخستین، مطالب زیادی را کشف کنند انسان در طول سیر تکاملی خود، به تدریج دارای جمجمه های بزرگتری شد. فک ها و دندان ها کوچکتر شدند و این به خاطر تغییر برنامه غذایی انسان بود. 1000000 سال پیش :قدمت فسیلهای باقی مانده از نئاندر تالها که در اروپا ، خاورمیانه ، شمال افریقا و آسیا پیدا شده اند به این تاریخ باز می گردد. انسان نئاندرتال با هیکل کوتاه ، ستبر و نیرومندش دارای مغز بزرگی به اندازه 450/1 سی سی بود. او مانند انسان امروزی راه می رفت و در غار ها زندگی می کرد. و ابزارهای سنگی و نیزه های چوبی استفاده می کرد و احتمالاٌ مردگان خود را دفن می کرد ( امروزه، نسل نئاندرتال نه به عنوان نیای بشر امروزی، بلکه تنها به عنوان یکی از اعقاب هومو ایر کتوس شناخته می شود ). نخستین شواهد دال بر پیدایش بشر امروزی هوموساپینزساپینز (انسان هوشمند) ، به این زمان باز می گردد . هوموساپینز ساپینز در افریقا همزمان با انسان نئاندر تال خاور میانه ، زندگی می کرد اولین آثار هنری از این دوره باقی مانده است . 45000-35000 سال قبل :انسان امروزی به اروپا قدم می گذارد . 40000 سال پیش :انسان امروزی به استرالیا قدم می گذارد. 35000 سال پیش :طبق مدارک باستانشناسی، انسان نئاندرتال در این تاریخ از روی کره زمین ، محو می گردد . 15000 سال پیش :انسان امروزی در امریکای شمالی حضور دارد.

(م-س-پ یعنی یک میلیون سال پیش)

106 م.س.پ 404 م.س.پ :شواهدی دال بر وجود استرالو پیته کوس ( میمون جنوبی) در جنوب و شرق افریقا به دست آمده است استرالوپیته کوس دارای دو گونه مشخص- یکی با جثه ای لاغر و سبک و دیگری درشت اندام و سنگین وزن – می باشد هر دوی آنها دارای مغزی کوچک شبیه به مغز میمون، هستند هر دو گونه احتمالاٌ می توانند بر روی دو پایشان باایستند و راه بروند استرالوپیته کوس همچنین ابزارهای سنگی ابتدایی می سازند.
2 م.س.پ – 5/1 م.س.پ :شواهدی مبنی بر وجود هوموهبیلی (انسان چالاک ) در نواحی جنوبی صحرای شمال افریقا به دست آمده است هوموهبیلی ها دارای مغزی بزرگ با حجمی در حدود 500 تا 800 سی سی ( سانتیمتر مکعب ) و دندانهایی نسبتاٌ کوچک هستند این موجودات که نخستین ابزار ساز واقعی محسوب می گردد قادر است دستهای خود اشیا را بدقت جا به جا کند و بخوبی روی دو پایش باستد و راه برود. 106 م.س.پ -250000 سال پیش :در این زمان هوموایرکتوس (انسان راست قامت)احتمالاٌ در جاوه ، چین و و نواحی شرقی و شمالی افریقا و همچنین در اروپا زندگی می کرده است او یک ابزار ساز ماهر و دارای مغزی به بزرگی 1000 سی سی ( سانتیمتر مکعب) بوده ، که مستقیم و روی دو پا راه می رفته در غارها زندگی می کرده حیوانات را شکار می کرده و به آتش تسلط پیدا کرده بود امروزه اعتقاد بر آن است که هوموایرکتوس اجداد مستقیم بشر امروزی و یا انسان نئاندرتال ، بوده اند. امپراتوریهای بین النهرین امپراتوریهایی در بین النهرین از حدود 2000 سال قبل از میلاد شکوفا شده ومنقرض گردید. جنگجویان هی تی در سال 1595 قبل از میلاد، شهر بابل قدیم را نابود کردند و اداره قلمرو تحت سلطه آن را به دست گرفتند تا پیش از سال 1200 قبل از میلاد، امپراتوری هی تی، بوسیله سپاهی بیرحم از آشوریان تصرف و منقرض گردید امپراتوری آشور به سرعت در بین النهرین گسترش یافت. اما هنگامی که در قرن هفتم قبل از میلاد به اوج رسیده بود، بوسیله بابلیها مورد حمله قرار گرفت. هی تی ها، ساکنان اولیه نواحی مرکزی ترکیه کنونی، سپاهی منظم و تعلیم دیده فراهم آوردند. آنها در سال 1595 قبل از میلاد بابل را تسخیر نمودند و به صورت یکی از قدرتهای حاکم شرق میانه در آمدند. هی تی ها امپراتوری خود را از محلی واقع در نزدیکی شهر بغاز کوی در ترکیه کنونی، اداره می کردند آنان بر روی قله یک تپه دور دست، قلعه ای ساختند و با احداث دیواری سنگی به طول تقریبی 5 کیلومتر (3 مایل )، بر استحکام آن افزودند.پیروزیهای نظامی هی تی ها به استفاده ماهرانه آنها از ارابه های جدید و سبک و نحوه به کار گیری سلاحشان، بستگی داشت سربازان هی تی دارای مهارتهای گوناگون بودند آنها در جنگهای منظم به دشتهای هموار سوریه، بوسیله نیزه می جنگیدند و در نبرد های تن به تن در میان ماهور های ترکیه با مشیر های برنده، به نبرد می پرداختند.در حدود سال 1304 قبل از میلاد، هی تی ها حتا با مصریان که یک تمد ن قدرتمند ایجاد کرده بودند، در محلی به نام کادش، جنگیدند هر دو کشور به پیرزریهایی دست یافتند آنها در نهایت یک قرارداد صلح امضا کردند طبق این قرارداد ، شمال دمشق به عنوان مرز میان هی تی و مصر تعیین گردید. هی تی ها در سرزمین خود، واقع در ترکیه کنونی، روش ذوب آهن و استخراج آهن از آن را تکامل بخشیدند این امر آنها را قدرتمند نمود.آهن برای ساخت سلاح مناسب تر بود و همچنین از برونز ارزانتز و از مس و قلعي محکم تر بود. سنگ آهن نیز بیشتر از سنگهای معدنی دیگر قابل دسترس بود.هی تی ها شروع به جاگزین نمودن ابزارها و سلاحهای آهنی به جای ابزار برونزی، کردند این فلز جدید به آنها کمک کرد تا به ثروت خود بیفزایند. ابزار و خیشهای کشاورزی آهنی برای شخم زدن زمینهای سخت مورد استفاده قرار می گرفتند. کشاورزی و تجارت رونق پیدا کرد. هی تی ها سعی کردند تا فلز آهن را از دیگران مخفی نگه دارند. استفاده از آهن در ساخت وسائل و ابزار ، تنها بعد از زوال امپراتوری هی تی، متداول شد.امپراتوری هی تی از حدود سال 1460 قبل از میلاد تا 1200 قبل از میلاد استمرار پیدا کرد در پایان این دوره، امپراتوری هی تی از سوی آشوریان مورد تهدید قرار گرفت . آشو ریان در نهایت امپراتوری خود را بنا نهادند حتا موطن هی تی ها در ترکیه بوسیله مهاجرانی از نواحی شمال غربی این سرزمین، موردتاخت وتاز قرار گرفت. حکومت پادشاهی آشور در دره رودخانه دجله از سال 2000 قبل از میلاد مستقر بود . در قرن نهم قبل از میلاد آشوریان شروع به تصرف سرزمینهای دیگری در بین النهرین کردند سپاهیان بی رحم و خونریز آشور در طول 200 سال بعدی، برای مسلط شدن بر این ناحیه به آنجا لشکر کشی می کردند. آنها پادشاهان را به پرداخت باج و خراج وادار می نمودند، و مردم را به زور از خانه و کاشانه شان بیرون می کردند. تا اوایل قرن هفتم قلمرو امپراتوری آشور در سرا سر بین النهرین، گسترش یافته بود .آشوریان پایتخت های متعدد مختلفی داشتند. سارگن دوم که از 721 تا 705 قبل از میلاد حکومت کرد، پایتخت خود را مجدداٌ در خرساباد، بنا نمود. بعد از مرگ او در جنگ، پسرش، شاه سناخریب (سنا کریب) که از 681 تا 704 قبل از میلاد حکومت کرد، شهر نینوا، آخرین پایتخت امپراتوری آشور را بنا نهاد این شهر که با دیوار های محکم محافظت می شد دارای 15 دروازه ورودی بزرگ بود در درون این شهر یک قلعه قرار داشت که قصر های پادشاه را در خود جای داده بود.در سال 689 قبل از میلاد، سناخریب، شهر بابل را به اوج شکوه گذشته باز گردانید، کشته شد. پادشاه بعدی ، آشوريان پال که از 668 تا 627 قبل از میلاد حکومت کرد، سردار جنگی موفقی بود که در عین حال، کار سخت بناهای بسیاری را آغاز نمود در زمان مرگ او، آشور دولتی قدرتمند بود اما امپراتوری بابل برای تسخیر قلمرو امپراتوری آشور با دولتهای دیگر متحد شد در سال 612 قبل از میلاد، آنها شهر نینوا را غارت و با خاک یکسان نمودند و امپراتوری آشور را منقرض کردند. یکبار دیگر شهر بابل به عنوان پایتخت امپراتوری بابل برگزیده شد نبوپولاسار (پولس) که از 626 تا 605 قبل از میلاد حکومت کرد ، شهر بابل را پایتخت خود قرار داد و سلسله جدید فرمانروایان بابل را بنیاد نهاد پسرش، نبوکد نزر که از 605 تا 562 قبل از میلاد فرمانروایی کرد، در بین نواده گان او بیشترین شهرت را داشت و بیش از 40 سال حکومت کرد او شهر بابل را بازسازی کرد و یک خیابان جدید ، یک قصر یک عبادت ورودی زیبای شهر یعنی دروازه ایشتار را ساخت نبوکدنزر بر وسعت و عظمت برج بابل ، پرستشگاه بزرگی که در انجیل از آن نام برده شده است افزود.


این لوحه گلی بابلی، متعلق به 700 سال قبل از میلاد، قدیمی ترین نقشه جهان می باشد. این نقشه که در عراق پیدا شد، سرزمینهای ماورای امپراتوری بابل را مشخص می کند نقشه های قد یمی مانند این ، یک طرح هنری از محیط اطراف را ارائه می دادند اما استفاده عملی نداشتند. نبوکدنز (بخت النصر) پیکارهای سختی را علیه یهودیان انجام داد و شورش آنها را با موفقیت در هم کوبید در سال 586 قبل از میلاد، این پادشاه، شهر يوروسلیم(بيت المقدس کنوني) و معبد حضرت سلیمان (هیکل) را نابود کرد یهودیانی که جان سالم بدر برده بودند، مجبور شدند به بابل بروند و در آنجا به عنوان برده کارکنند. این واقعه به نام اسارت و برده گی یهودیان در بابل معروف است یهودیان تا سال 539 قبل از میلاد یعني زماني که باختريا ن به بابل حمله کردند و آخرین امپراتوری بین النهرین را نابود کردند؛ همچنان در اسارت بودند.در قرن هفتم قبل از میلاد، شهر بابل تحت فرمانروایی کلدانیان مجدداٌ عظمت خود را باز یافت. نیوکد نزر ( معروف به بخت النصر) قصر سلطنتی را باز سازی کرد. در درون این قصر باغهای معلق معروف بابل، یکی از عجایب هفتگانه دنیای باستان، قرار داشت. اطلاع دقیقی از شکل این محل در دست نیست اما آنها احتمالاٌ باغها به شکل ایوانهای(صفه) چند طبقه ساخته شده بودند و فضای سبز مصنوعی بلندی را بوجود می آورند.
December 20th, 2004


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل تاریخی