بازگشت
گذر در کوچه هاي خون و آتش
گرد اّورنده و مترجم: غفار عريف گرد اّورنده و مترجم: غفار عريف

پيوست به گذشته

نشريهْ: Lemondediplomatique

ماه نومبر سال 1999

نويسنده: Ahmed Rashid

        احمد رشيد

 

 

طالبان بالاى سرحدات افغانستان فشار وارد ميكنند

 

گروه (باند) طلائى الله

 

بيست سال بى نظمى و جنگ در افغانستان اختلافات را تا سرحدات كشور كشانيد و تمام منطقه را به دو قطب تقسيم كرد. پاكستان و عربستان سعودى از طالبان پشتيبانى ميكنند در حالكيه ايران، روسيه، هند، همچنان چهار كشور اّسياى ميانه (قزاقستان، قرغزستان، تاجكستان و ازبكستان) از "اتحاد شمال" يعنى تشكيلى از مخالفين طالبان، حمايت بعمل مياّورند. اسلاميست ها كه در افغانستان پايگاه هاي( اّموزشى و تعليمات نظامى) را در اختيار دارند. رژيم مذهبى سختگير طالبان به اّنها سرمشق بوده و بر پايهْ تعصب خود ميخواهند هرچه زودتر اّنها در وطن اصلى خويش قدرتمندان را سقوط دهند و يك چنين نظام را بوجود اّورند. در نزد طالبان اين گروپ ها نه تنها پناهگاه يافته اند، بلكه مساعدت لوژستيكى و نظامى به اّنها نيز صورت ميگيرد.

طالبان كه از لحاظ قومى عموماً پشتون هستند، اولين بار در سال 1994 در ميدان جنگ در افغانستان حضور يافتند. صفوف تحريك خود را از ميان دانش اّموزان قراّن و مدرسين اسلامى از كمپ هاى اّوارگان افغانى در پاكستان سرباز گيرى كردند. يك هدف روشن بود و (اّنهم اينكه) جنگ داخلى خانمانسوز را خاتمه دهند كه پس از خروج نيروهاى شوروى در سال 1989 درگرفت، جنگى كه در اّن پشتون ها (قومى كه در جنوب و شرق بيشترين اهالى را تشكيل ميدهند) از مدت ده سال بدين سو بر ضد اقليت هاى قومى در شمال (تاجك ها، ازبك ها، تركمن ها و هزاره ها) مى جنگند (اين ارزيابى نويسندهْ مضمون براى مردم اّگاه افغانستان قابل قبول نيست. اين جنگ نه بوسيلهْ مليت هاىباهم برابر و برادر افغانستان افروخته شده، بلكه بيشتر مسالهْ تامين خواسته هاى دراز مدت اقتصادى، سياسى و جيوپولتيك قدرت هاى بزرگ و همسايگان حريص بخصوص پاكستان در اّن تجلى مي يابد و مشتى از عناصر اجير را در پيشبرد اين جنگ تباه كن بخدمت گرفته اند - م). در سال 1998 طالبان موفق شدند كه بخش اعظم شمال افغانستان را به تصرف خود در اّورند و مخالفين (اتحاد شمال) را در خطوط يك منطقهْ باريك در شمال غرب به عقب زنند.

اين موفقيت هاى نظامى اختلافات شديد را در منطقه سبب گرديد، قبل از همه بين افغانستان و ايران نزاكت ها را فراهم گردانيد. درينجا نفرت غير قابل عفو هم رول بازى مينمايد و اّنرا رژيم طالبان در برابر اسلام تشيع از خود نشان ميدهد. با اينكه نود فيصد افغان ها در خط پيروى (مذهب) از تسنن قرار دارند، دلايل تعقيب (پيگرد) شعيه ها در عنعنات تسنن اين كشور نهفته نيست. افغانستان در زمرهْ اّنكشور هاى مسلمان بحساب مياّيد كه عميقاً به حفظ اساسات گذشته پابند است، وليك اسلام درين زمينه نيز همنوائى خود را ثابت ساخت. طوريكه الى سال 1999 هندوها، سكها و يهودها توانستند يك رول با اهميت را در اقتصاد و تجارت كشور بازى نمايند.

ظهور طالبان در صحنهْ ارتباط تنگاتنگ با موضوع پارچه پارچه شدن افغانستان به مناطق دارد و اين محلات از طرف فرماندهان مسلح انفرادى كنترول ميشود. پس از سالها اختلافات داخلى و سقوط تاسيسات اجتماعى سابقه، حاكميت پشتونها (در سيستم سياسى) ضعيف شد و كشور در حالت پرتگاه به نيستى سوق يافت. هر چيز كهنه، در تاريخ مسلمين هميشه عنعنه پديدهْ نو را دنبال ميدارد، طالبان در مرحلهْ اول بمثابهْ جنبش نو اّور به ميدان اّمدند و خود را متكى به جهاد دانستند. اين وظيفه كه بخاطر اعتقادات برزمند، هيچگاه به اين مفهوم نبوده تا فرد مسلمان ديگر را به قتل برسانند، تنها به اين سبب كه اين فرد مسلمان به يك فرقهْ (مذهبى) و يا به يك گروپ قومى وابسته ميباشد. اينكه طالبان يك جنگ سخت را در داخل به پيش ميبرند از جانب عدهْ زيادى از سازمان هاى اسلامى محكوم گرديد و به باشندگان غير پشتون، اين باور را قوت بخشيد كه حرف روى از بين بردن (ساير مليت هاى افغانستان) مى چرخد و درين راستا از مذهب تنها به بهانه جوئى استفاده بعمل مياّيد.

طالبان اتكا به روش انحرافى و شديد اسلام ديوبندى دارند و اين طرز ديد "Interpretation" قبل از همه از گسترش (كاربرد) محدود و قابل ترديد شريعت تشكيل يافته است. ديوبندى يك جنبش اصلاحى اسلامى در هند در هنگام تسلط استعمار بوجود اّمده و بااين ادعا در كار زار فعاليت بر اّمد كرد تا جامعهْ اسلام تسنن را قوى سازد.  در اّنوقت در افغانستان نيز مدارس قراّن ديوبندى ايجاد گرديد، وليك اّنقدر عوام پسند نبودند. پس از تقسيم نيم قارهْ هند در سال 1947، اين مدارس در پاكستان ازدياد يافت (به تعداد شان افزوده شد). در همين جا پيروان راه ديوبند، جمعيت العلماى اسلامى (JUI) را تشكيل دادند و در دههْ نود (اين حزب) نفوذ چشمگيرى بدست اّورد. جمعيت العلماى اسلامى رول فعالى را در جنگ افغانستان بازى نه نمود، لاكن از اين اختلاف استفاده كرد تا در تمام مناطق پشتون نشين پاكستان، در ايالت سرحدى شمال غرب و در بلوچستان صدها موْسسهْ اّموزش اسلامى را تاسيس نمايد. ملاهائيكه اين مدارس اّموزش قراّن را رهبرى ميكردند، اكثراً بكلى نميتوانستند بخوانند و يا بنويسند و از مبادى پيام فرقه خويش اندك اّگاهى داشتند. پول و كمك هاى عربستان سعودى زمينهْ اّنرا فراهم ساخت كه ديدگاه هاى خود را با گذشت زمان با وهابيزم (وهابيت) نزديك بدارد.

جمعيت العلماى اسلامى در قبل فاقد اهميت و از لحاظ سياسى منزوى بود در سال 1993 با حزب مردم پاكستان (PPP) برياست خانم بينظير بوتو ائتلاف كرد و بعد از پيروزى در انتخابات در حكومت ائتلافى سهم گرفت. پس از اين رويداد جمعيت العلماى اسلامى همراه با سازمان هاى مختلف تحت رهبرى خود رول مهمى را در امر تكميل و سرباز گيرى صفوف طالبان از ميان دانشجويان پاكستان و ساير داوطلبان بازى كرد. جنگجويان (نظاميان) از طرف پاكستان پشتيبانى نظامى و لوژستيكى شدند، اما نفوذ رو به افزايش اّنها در جامعه در عين حال به مفهوم تهديد به ثبات مملكت محسوب ميگردد.

كودتاى مورخ دوازدهم اكتوبر سال 1999 كه طى اّن نواز شريف صدر اعظم توسط نظاميان از قدرت بركنار گرديد سلسله ئى از سخترين بحران هاى اقتصادى و سياسى را بدنبال اّورد و از بابت اّن پاكستان دايماً تكان ميخورد. موْسسات دولتى اّنكشور هيچ نقشى را بازى نميكنند، در جامعه، خطوط جبهات بين جهات اعتقادات متفاوت و گروپ هاى قومى كشيده شده است. در مناطق پشتون نشين در بلوچستان و همچنان در ايالت شمال غرب، سازمان هاى جانشين پاكستانى، طالبان تاثير (نفوذ) قابل ملاحظه ئى دارد.

نظاميان پاكستان، رژيم افغانى را حفظ ميدارند كه با پاكستان روش دوستانه داشته باشد (استقرار رژيمى را در افغانستان ميخواهند كه در رابطه به تامين منافع اقتصادى، سياسى و جيوپولتيك اّنكشور در دراز مدت با اّنها عقيده و نظريات مشترك داشته باشد - م) و براى حصول منافع بسيار مهم استراتژيك در درگيرى زيان بار با هند اين رژيم را در معامله بسود خود بكشانند. مزيد بر اّن طالبان به گروپ هاى ديوبندى در پاكستان و "شبكهْ بن لادن" و شورشيان مسلمان (جدائى طلب) كشميرى كه بر ضد هند ميجنگند كمك هاى نامحدود (حمايت وسيع) ميرسانند. با وجؤد اينكه، اين پشتيبانى اختلافات رقابت بار را در قلمرو خود اّنكشور (پاكستان) اّتش ميزند، پاكستان نميتواند با اتحاد خود (با طالبان) خاتمه دهد، بدون اينكه از ناحيهْ موجوديت اين اتحاد در منازعهْ كشمير زيانى بخودش وارد اّيد.

 

اسامه بن لادن و تجارت مواد مخدر:

با داشتن سرحدات باز (قابل عبور)، مشكلات اقتصادى و ادارات امنيتى غير فعال، پنج جمهوريت مسلمان در اّسياى ميانه از زبانه كشيدن نااّرامى ها در قلمرو خويش در هراس اند. به استثناى تركمنستان كه حالت بيطرفى بخود اختيار كرده، ساير ممالك اّسياى ميانه ،اتحاد شمال افغانى را پشتيبانى ميكنند. به رهبر (نظامى اتحاد شمال) احمدشاه مسعود جنوب تاجكستان محل مناسبى بحساب مياّيد كه از اّنجا سلاح هاى ساخت روسيه و ايران را بدست مياّورد.

در عكس العمل به اين سياست، طالبان به رهبرى جنبش اسلامى ازبكستان طاهر يلداش اجازه داده اند تا در نزديكى شهر مزار شريف، چند كيلومتر دور تر از سرحد با ازبكستان يك پايگاه تربيت نظامى تاسيس نمايد و در اّنجا چند صد نفر جنگجو از ازبكستان، تاجكستان، قرغزستان و همچنان جنگجويان اّزادى طلب ايغور از ايالت سينگكيانگ چين اّموزش مييابند. خود يلداش در ازبكستان تحت تعقيب قرار دارد، زيرا در ماه فبرورى سوْ قصد نافرجام را به جان اسلام كريموف سازماندهى نموده بود. تلاش ازبكستان مبنى بر تسليمدهى (يلداش) در ماه جون از سوى طالبان رد گرديد و در عين زمان مدعى شدند كه هيچگاه از جنبش اسلامى ازبكستان پشتيبانى نه مى نمايند.

طالبان روابط خيلى نزديك با دو نفر رهبر شورشى كه در حوادث اخير در داغستان مسوول شناخته ميشوند، يعنى خطاب Chattab اردونى "افغان"(  همه اتباع خارجي که در افغانستان جنگيده اند ، " افغان " ناميده ميشوند ــ م ) و رهبر جنبش استقلال طلب چچين شميل بسايوف (Schamil Bassajew) بر قرار كرده اند و بدين گونه رابطه خويش را به گروپ هاى ناراضى ايرانى (مجاهدين خلق) كه از خاك عراق عمليات به پيش ميبرند، نيز تامين داشته اند.

دفاتر چينى ادعا نمودند كه چريك هاى ايغور سلاح و مواد انفجارى از افغانستان بدست مياّورند. (طالبان) درين بابت نيز از هر نوع همكارى خويش با مخالفين دولت چين انكار ميورزند. لاكن يك مساله روشن است كه جنگجويان ايغور در عمليات ها (در كمك) به يلداش و بن لادن سهيم اند. چين نه تنها از ناحيهْ گسترش اسلاميزم نگران است، بلكه در ايالت سنگكيانگ تجارت هيروئين افغانى قوت ميگيرد.

در دههْ هشتاد اسامه بن لادن سهم قاطع در اّماده ساختن حدود 35000 نفر جنگجوى اسلامى از كشورهاى عربى، افريقائى و اّسيائى داشت، اين جنگجويان بعداً در پهلوى مجاهدين افغانى بر ضد اردوى سرخ جنگيدند. بسان ساير فعالين عربى كه در اين جنگ حصه گرفتند، او (اسامه) نيز از مساعدت مراجع ايالات متحدهْ امريكا، بگمان اغلب از ادارهْ استخبارات، مستفيد شد. حكومت ريگن در توافق با متحدين خويش پاكستان و عربستان سعودى از گروپ هاى افراطى مجاهدين با بذل پول، مواد لوژستيكى و تربيت (نظامى) حمايت نمود. ليكن در پايان اين جنگ، بين اين "افغان ها "( عرب ها) و ايالات متحده شكستگى بوجود اّمد.

هنگاميكه بن لادن در سال 1996 پس از شش سال غيابت دوباره به افغانستان بازگشت، روابط دوستانهْ با ملا محمد عمر رهبر طالبان قايم كرد. بن لادن ارتباط طالبان را با عرب هاى "افغان" تامين داشت و اّنها را با ايدئولوژى پان اسلامى خود مجهز ساخت. ملا محمد عمر علناً و بطور روز افزون زير تاثير بن لادن قرار گرفت، چيزيكه موقف سختگيرانهْ اّن را در مقابل امريكا، ملل متحد، سعودى و دول اسلامى ديگر تبارز ميدهد. تازه ترين اطلاعيهْ طالبان در برگيرندهْ شعارهاى پان اسلامى بود كه از قبل دل اّزار كننده پنداشته ميشدند.

بر اساس ارقام دفتر مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل متحد      (UNDCP) توليد ترياك در افغانستان در سال 1999 به مقدار 4000 تن رسيد، دو مرتبه بيشتر از سال 1998 و حدود 98 فيصد مزارع كشت خاشخاش در زون تحت كنترول طالبان واقع است. ترياك در دههْ هشتاد ازطريق خاك پاكستان به (ماركيت هاى جهانى) راه پيدا ميكرد. يك چنين راه قاچاق امروز از ايران، ممالك حوزهْ خليج فارس، اّسياى ميانه و قفقاز جريان دارد. ازمدرك تجارت مواد مخدر، اسامه بن لادن فعاليت هاى خود را تامين مالى نمود و اّن زمانى بود كه دارائى هاى او در بانك هاى بين المللى منجمد گرديد. به تصور چينائى ها جنبش مقاومت ايغور ها نيز از راه تجارت مواد مخدر تامين مالى ميگردد و همچنان حكومت ازبكستان به اين عقيده است كه پول هاى (فروش) مواد مخدر به حساب جنبش اسلامى ازبكستان سرازير ميشود. قاچاق مواد مخدر جنگ شهروندى را در تاجكستان نيز زنده نگه داشته است، چچين بار ديگر به يك راه مهم عبورى هيروئين افغانى بدل شده است.

به دراّمد تجارت مواد مخدر، عوايد از بابت انتقال غير قانونى اجناس، مواد غذائى و بنزين از مسير قلمرو افغانستان، افزود مييابد. در يك ساحهْ بسيار وسيع از روسيه شروع تا به قفقاز و اّسياى ميانه و ايران و پاكستان را در بر ميگيرد، اين تجارت توسط دريوران وسايل انتقالاتى پاكستانى و افغانى به پيش ميرود. اين مطلب قبل از همه يك پياّمد دارد و اّن اينكه انكشاف پروسهْ توليد منطقوى را متوقف ميسازد. مولدين در محل نميتوانند با عرضه شدن توليدات خارجى بدون محصول (در بازار) رقابت كنند. برعكس اين اجناس قاچاقى براى دولت ها مفهوم از دست دادن بسيار شديد ماليه را ميدهد كه تنها به پاكستان ازين ناحيه 30 فيصد زيان وارد مياّيد. مانند مواد مخدر، طالبان بالاى اموال قاچاقى ديگر ماليه تعيين ميكنند كه بطور نسبتى به دومين منبع مهم دراّمد اّنها تبديل گرديده است.

سياست امريكائى ها پس از پايان جنگ سرد هيچگاهى درين مورد سهم خويش را ادا نه نمود تا موقف  اّن ها را درين منطقه تشريح نمايد. ايالات متحدهْ امريكا پيش از همه درين راستا تلاش دارد تا نفوذ اقتصادى را در محلى بدست اّورد كه غنى از نفت و گاز ميباشد. به همين سبب كمپنى امريكائى يونيكال ميخواهد شاه لولهْ (انتقال نفت و گاز) را از اّسياى ميانه به استقامت پاكستان با عبور دادن از قلمرو افغانستان احداث بدارد. اين اقدامات بايست به نوبهْ خود به اين امر مساعدت رساند تا قدرت طالبان را استحكام بخشد. بر مبناى همين حرف طالبان منحيث متحد عربستان سعودى و پاكستان در سياست ضد ايرانى واشنگتن رول بازى كردند. وليك اين اتحاد تاثير منتظره (اّرزو برده شده) را از خود بجا نگذاشت، زيرا طالبان از خود اندكترين نرمشى نه در تبليغات و نه در عمل در رابطه به زن ستيزى (تحقير زنان) و يا كاربرد وحشت و دهشت در مقابل باشندگان ملكى، نشان ندادند.

در همين تازگى ها ايالات متحده يك خط تغيير جهت سياسى را در پيش گرفت و در شوراى امنيت ملل متحد تقاضا بعمل اّورد تا در ارتباط به كابل (رژيم قرون وسطائى بنيادگرايان اسلامى طالبان - م) در عقب خواست امريكا داير بر اخراج اسامه بن لادن (از افغانستان) قرار گيرد. در عين حال ايالات متحده سهم قابل ملاحظه ئى را درين زمينه اجرا كرد (متقبل گرديده بود و اّنرا با استفاده از كليه امكانات مادى و معنوى، سياسى و ديپلماتيك بسر رسانيد - م) كه اين جنبش (طالبان) اصلاً بوجود اّمده توانست.

 

 


 

(dpa) اّژانس مطبوعاتى اّلمان

مورخ 27/12/1999

 

 

مولانا ازهرمسعود: تحصيل كردهْ اسلام و يا جدائى طلب مسلح

 

سينگاپور (dpa)- مولانا ازهر مسعود تحصيل يافتهْ اسلام كه هوا پيما ربايان هوا پيماى هندى، رهائى او را تقاضا دارند، (در نزد مقامات) هندى بمثابهْ رهبر افراطى پان اسلامى گروپ حركت المجاهدين محسوب ميشود. از هرـ مرد 31 ساله، خواهان اّزادى كشمير ازدهلى جديد بوده و از سال 1994 بدين سو در يك زندان داراى امنيت عالى در جمو، پايتخت تابستانى جمو و كشمير هند، زندانى ميباشد. ازهر بنابر معلومات رسمى هندى از يك فاميل زميندار بزرگ مرفع حال در پاكستان برخاسته است. پيش از اينكه محبوس گردد در دانشگاه مذهبى پاكستانى جماعه العلماى اسلامى  (Jamia Ulloom-i-Islami) در نزديك شهر بندرى كراچى تعليمات اسلامى را اّموخت. گزارش ها مبنى بر اينكه ابراهيم برادر ازهر در ميان هواپيما ربايان شامل است، رسماً تائيد نشده است.

گروپ حركت المجاهدين از سال 1993 در بخش كشمير تحت كنترول هند فعال بوده، ريشهْ اّن از (جنبش) مقاومت بر ضد اشغال افغانستان توسط شوروى سابق نشئت كرده و سلسله ئى از مدارس مذهبى را در پاكستان و افغانستان در اختيار دارد.

ايالات متحدهْ امريكا اين گروپ را در شمار سازمان هاى تروريستى بحساب مياّورد. مسووليت اختطاف 6 نفر سياح غربى در سال 1995 بگردن اين گروپ انداخته ميشود. در ميان اين سياحان در كشمير اّقاى Dirk Hasert محصل اّلمانى نيز شامل بود. از سرنوشت اين باشنده شهر Bad Langenjatza از ايالت Thuringen و سه نفر سياح همسفرش معلومات در دست نيست. يك نفر امريكائى توانست فرار نمايد و يك نفر از كشور ناروى بضرب گلوله كشته شد.

روزنامه هاى هندى بروز يكشنبه گذارش دادند كه اين گروپ، مراكز اّموزش نظامى را در افغانستان در اختيار دارند. اين كمپ ها شامل اهدافى نيز بودند كه واشنگتن در سال 1998 پناهگاه هاى اسامه بن لادن تروريست سعودى را راكت باران كرد. واشنگتن اسامه بن لادن را مسوول انفجار در سفارتخانه هاى اّنكشور در كينيا و تانزانيا ميداند كه طى اّن در حدود 224 نفر هلاك گرديدند.

 


 

روزنامهْ: Frankfurter Allgemeine Z.

مورخ 3/11/1999

 

 

"بن لادن پرابلم

امنيت نيست"

 

عربستان سعودى تحريم هاى ملل متحد را بر ضد افغانستان مبالغه اّميز مى داند

 

W.K قاهره، اول نوامبر: عربستان سعودى در برابر تلاش هاى بين المللى بخاطر دستگيرى تروريست اسامه بن لادن علناً محتاطانه موضعگيرى اختيار نموده است.

"بن لادن براى ما ديگر پرابلم امنيت را نميسازد، دوسيهْ او بسته شده است." اين مطلب را شهزاده نحيف بن عبدالعزيز (Najif Ibn Abdal Aziz) وزير داخلهْ (عربستان) در صحبت با يك نشريهْ كويتى اظهار داشت. او ياد اّورى كرد كه در عربستان سعودى از بن لادن سلب تابعيت بعمل اّمده است. "ما تابعيت دولتى فعلى او را نمى شناسيم و نميخواهيم اين را هم بدانيم، زيرا چيزى مهمى نيست."

بن لادن مالك دستگاه ساختمانى را كه امريكا مقصر بم گذارى در سفارتخانه هاى اّنكشور در كينيا و تاننزانيا در ماه اگست سال گذشته ميشمارد، در هماّهنگى با رهبر دولتى عربستان سعودى و با حمايت ايالات متحدهْ امريكا، در دههْ هشتاد منحيث جنگجوى پارتيزان، جنگ را بر ضد قواى اشغالگر شوروى در افغانستان به پيش برد. بعد از پايان جنگ بااتحاد شوروى ، او (بن لادن) تعصب مذهبى خود را متوجه حكومت مملكت خويش زير عنوان "انتى اسلام" و "بى خدا"  و همچنان قدرت تحت الحمايهْ امريكائى اّن، گردانيد. به علت اعلام جنگ در مقابل خاندان سلطنتى سعودى تابعيت دولتى بن لادن در سال 1994 از نزدش گرفته شد. از سودان كه در اّنزمان او در اّنجا اقامت داشت در سال 1996 به افغانستان كوچيد، در جائيكه او بايست در هفتهْ قبل ديده شده باشد. از اّنجا (افغانستان) در سال هاى گذشته سوْ قصدهاى انفجارى را در وطن خود كه در ميان ، قربانيان امريكائى ها نيز شامل بودند و در ممالك ديگر اخيراً در كينيا و تانزانيا سازماندهدى نمود. واشنگتن تلاش بخرج ميدهد تا مظنون تسليم داده شود و ميزبان او، رژيم طالبان در افغانستان را تحت فشار قرار داده است. طالبان تسليمدهى او را چندين مرتبه رد كرده اند، بدين لحاظ حكومت امريكا چند هفته پيش شوراى امنيت ملل متحد را وادار به اّن ساخت كه تا اّنزمان تحريم ها را بر ضد طالبان حفظ نمايد كه اّنها بن لادن را تسليم بدهند.

وزير داخلهْ عربستان سعودى، برادر ملك فهد، بر خورد فعلى شوراى امنيت را در مورد اين قضيه يك خطا دانست، (اين طرز پيشاّمد به مساله) بن لادن را بيشتر از حد با ارزش جلوه گر ميسازد. او (وزير) معتقد است، كشورهائيكه خواهان گرفتارى بن لادن هستند، مطلقاً در اّن موقعيتى ميباشند كه او را گرفتار نمايند. وزير روى گزارش هاى مطبوعات امريكائى اتكا نكرد، بر اساس اّن بن لادن پشتيبانى مالى از هموطنان ثروتمند خود بدست مياّورد. روزنامهْ امريكائى (USA Today) نظر به اطلاع ادارهْ استخبارات امريكا در روز جمعهْ هفتهْ پيشين گزارش داد كه پنج نفر سرمايه دار سرشناس عربستان سعودى مبالغ هنگفت چند مليون دالرى را به حساب بانكى انتقال دادند كه به بن لادن ارتباط پيدا ميكند. بر طبق راپور محاسبوى امتحانى حكومت سعودى بايست اين تاجران ، وجوه ئى را از حسابات بانكى شخصى خود در بانك بزرگ سعودى و مبلغ سه مليون دالر را از مدرك بيمه تقاعد به حساب هاى بانكى در نيويارك و لندن انتقال داده باشند. اين حسابات طوريكه گفته ميشود به سازمان فعاليت هاى رفاه اسلامى تعلق دارند و بن لادن، اّنها را منحيث وسيله ئى در امر فعاليت خود بكار ميگيرد. وزير خارجهْ امريكا خانم البرايت (Albright)، قضيهْ بن لادن را ميخواهد در ديدار خود با وزير دفاع عربستان شهزاده سلطان بن عبدالعزيز برادر ملك فهد، در واشنگتن به گفتگو ها بكشاند.

بن لادن، بنا بر گزارش هاى تازه از افغانستان، از رهبرى طالبان خواهش بعمل اّورده است تا اجازهْ خروج را برايش صادر كنند. اين يك عمل احترام اّميز بوده كه در التماس خود نموده است، اين مطلب را يك سخنگوى طالبان گفت كه بن لادن در نوشتهْ خود تحرير داشته است و (نامهْ موصوف) به روز جمعه بدست رهبر تحريك محمد عمر رسيد. طالبان بن لادن را مجبور به ترك كشور نمى گردانند، اين حرف را سخنگوى (طالبان) بيان نمود. شايد خودش بخواهد افغانستان را ترك گويد، زيرا او گمان ميكند كه اين مملكت از پى اّمد حضورش ناگوارى هاى زيادى را بدوش كشيده است. "ما به اسامه مدت مديدى پناهگاه داديم و در مقابل فشار امريكا مقاومت كرديم. ما اّماده هستيم، امنيت او را در روزهاى اّينده نيز تامين كنيم." سخنگوى (طالبان) بروز پنجشنبه گزارش هاى را بى اساس خواند كه گفته ميشود: طالبان ميخواهند بن لادن را تسليم دهند.


 


July 31st, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل تاریخی