گذر در کوچه هاي خون و آتش
گرد اّورنده و مترجم: غفار عريف گرد اّورنده و مترجم: غفار عريف

پيوست به گذشته

 

روزنامهْ: Berliner Zeitung

مورخ 28/12/1999

نويسنده: Willi Germund

 

اختطاف هوا پيما، سه مملكت را زير فشار قرار داده است

 

سه كشور در گناه قضيهْ دراماتيك اختطاف شريك اند: حكومت طالبان افغانستان، متحد گروپ هاى تروريستى محسوب ميشود

 

پاكستان بمثابهْ قرارگاه مركزى (اصلى) به اّنها خدمت نمود. در هند اختطاف كنندگان موفق شدند بدون مشكلات سوخت گيرى كنند

 

دهلى جديد، مورخ 27/12/1999: وزير خارجهْ حكومت اسلامى افراطى طالبان وكيل احمدمتوكل حوصله مندى خود را ازدست داده است. "هند تاكنون از اّمادگى خويش به همكارى علامتى نشان نداده است" او (متوكل) در قندهار محل تاسيس جنبش طالبان در جنوب كشور (روى اين مساله) به جنگ لفظى پرداخت. اين تبادلهْ لفظى زمانى رخ داد كه اندكى پيش از اّن، حكومت هند پس از سپرى شدن چهار روز از طياره ربائى، بالاخره بروز يكشنبه پذيرفت تا تيم مذاكره كننده را به افغانستان اعزام نمايد. وليك اعضاى رهبرى "شاگردان اسلام" نتوانستند خشم خود را با پيش اّمد ناخوش اّيند بپوشانند، چيزيكه رژيم (طالبان) بخاطر شناسائى بين المللى تلاش بخرج ميدهد و در حركت تروريستى جديد پاى اّن ها دخيل دانسته ميشود. گروپ حركت المجاهدين كه در گذشته مسوول ربودن اّقاى Dirk Hasert تبعهْ اّلمانى از شهر Erfurt در سال 1995 شناخته شده است به احتمال قوى در عقب اين طياره ربائى قرار دارد، (اين سازمان) يكى از همكاران نزديك جنگجويان خدا (طالبان) بحساب مياّيد.

 

مركز تمرينات براى تروريستان:

در جنوب پايتخت (شهر) كابل يكباب پايگاه تمرينات وجود دارد كه در اّنجا عموماً پاكستانى ها جهت اشتراك در جنگ در بخش هندى كشمير اّموزش ميبينند. هنگاميكه ايالات متحده در ماه اگست سال قبل مراكز تروريست سعودى اسامه بن لادن را با راكت هاى كروز بمبارد كرد، (بعضى از اين) راكت ها به مركز اّموزشى حركت المجاهدين نيز اصابت نمود. "اّنها (راكت ها) به روى ما هم نشانه گرفته شد" اين حرف را در اّن وقت فضل الرحمن رئيس جنبش مخفى در اسلام اّباد پاكستان شكايت اّميز گفت، "ما انتقام خود را ميگيريم."

موفقيت تلاش هاى ديپلماتيكى چند ماههْ طالبان را اين خطر تهديد ميكند كه اّنها چيزى بدست نياّورند و اين، اّن زمانيكه هوا پيماى خط هوائى هند با 160 نفر سرنشين گروگان در ميدان هوائى قندهار باقى بماند. رژيم طالبان افغانستان در صدد اّن بر اّمده تا از تجسم در تصوير اين موضوع دورى جويد. از وقتيكه اسامه بن لادن خود را در مخفيگاه هاى خويش در كوه هاى هندوكش پنهان ساخته، اين كشور محل با امنى (پناهگاه) براى جنگجويان اسلامى ازسراسر جهان بحساب مياّيد. به همين دليل بود كه رژيم افغانستان (طالبان) از دادن پناهندگى سياسى به طياره ربايان سر باز زد و از اّنها تقاضا بعمل اّورد تا به پرواز خويش ادامه دهند.

تسكين طالبان درين مطلب تبلور مي يابد كه پاكستان و هند در حال حاضر با همديگر مناسبات خوب ندارند. جنرال پرويز مشرف ديكتاتور نظامى در اسلام اّباد، دست حركت المجاهدين را باز نگهداشته است، تا اّن مدتى دوام پيدا ميكند كه اين سازمان خود را در جنگ در بخش هندى كشمير متمركز ميسازد. هند از قبل استدلال ميكرد كه هوا پيما ربايان ذريعهْ يك فروند طيارهْ دولتى پاكستانى مربوط شركت هوائى "خط هوائى بين المللى پاكستان" در شهر كتمندو پايتخت نيپال فرود اّمدند. دراّنجا، اّنها به هوا پيماى "خط هوائى هند" بالا شدند. اگر (به فرض) خود، اين اتهام موجه نباشد، ليكن يك چيز روشن است و اّنهم اينكه سازمان حركت المجاهدين بدون روبرو شدن با مزاحمت ها از مركز اصلى خويش در شهر راولپندى پاكستان فعاليت خود را به پيش برده ميتواند. وزير خارجهْ هند اّقاى جسوانت سنگ       (Jaswant Sing)، اسلام اّباد را مسوول اختطاف طيارهْ هندى دانست. بى گمان بالاى حكومت در دهلى جديد نيز اين اتهام وارد است كه اّنها در خواب فرورفته بودند. هوا پيماى ربوده شده در شهر امريتسر Amritsar به زمين نشست، سوخت گيرى كرد و توانست بى جنجال و بدون مزاحمت به پرواز خود ادامه دهد، پيش از اينكه ادارات رسمى كارى را انجام داده باشند. بدين ترتيب حكومت ناسيوناليست هندو برهبرى صدر اعظم اتل بهارى واچپائى (Atal Bihari Vajpayee) بطور ناگهانى خود را در يك موقعيت نامناسب مييابد، همان سانى كه طالبان در اّن حالت قرار گرفته اند.


 

Westfalische Nachrichten

مورخ 2/1/2000

(dpa) اّژانس مطبوعاتى اّلمان

 

 

وارد كردن اتهامات شديد بر عليه طالبان پس از ختم گروگان گيرى

 

قندهار - دهلى جديد (dpa)- بعدازپايان خوشبختانهْ (بدون خونريزى) هشت روز، اختطاف دراماتيك هوا پيماى خط هوائى هند، سرنشينان اسير، اتهامات شديد را بر ضد طالبان افغان وارد نمودند.

پس از رسيدن هوا پيما در شهر قندهار در جنوب افغانستان، طياره ربايان با سلاح تامين شدند. اين مطلب را روزنامه هاى هندى از قول اسيران اّزاد شده گزارش دادند.

در اّغاز پنج نفر هوا پيما ربا با چاقو - تفنگچه و يك نارنجك مسلح بودند، "هنگاميكه هوا پيما در قندهار بر زمين نشست، دفعتاً طياره ربايان تعداد زياد تفنگچه و نارنجك بدست اّوردند. من يك طياره ربا را ديدم كه شمارى نارنجك ها را انتقال ميداد." اين مطالب را اّقاى Chandra Prakash Chabbara هندى بيان داشت.

اختطاف كنندگان كانگستر و سه نفر زندانى مشهور، جدائى طلبان كشميرى كه در نتيجهْ فشار اّنها رها گرديدند، علناً از افغانستان بيرون رفته اند. اّژانس خبر رسانى افغان (AIP) بروز شنبه گزارش داد، ولى درين مورد تائيد رسمى موجود نيست. باّنهم اّژانس از قول يك نفر نمايندهْ مليشه هاى طالبان كه نخواست نامش افشا گردد، از شهر قندهار در جنوب افغانستان چنين گزارش ميدهد: "من كاملاً مطمئن هستم كه اختطاف كنندگان ديگر در افغانستان نيستند."

يك نفر اسير اّزاد شده كه در روزنامهْ هاى هندى از او بنام Rajiv ياد اّورى ميشود، ميگويد: تمام اختطاف كنندگان با مليشه هاى طالبان در ميدان هوائى قندهار (از قبل) اّشنائى داشتند. "اّنها بدون تحميل فشار" با اين ها صحبت نمودند. اختطاف كنندگان هوا پيما با تفنگ هاى اّتشزا از نوع Typ AK-47 و نارنجك ها مجهز گرديدند.

حادثهْ طياره ربائى در شب اّخر سال بعد از هشت روز جنگ عصبى، بدون خونريزى پايان گرفت. مجموعاً 155 نفر گروگان در ميدان هوائى قندهار در جنوب افغانستان با سه نفر جدائى طلب كشميرى كه در بين اّنها رهبر افراطى سازمان پان اسلامى حركت المجاهدين، مسعود ازهر نيز شامل بود، تبادله شدند.پايان موفقيت اّميز قضيه، اندكى پيشتر ازختم هزاره دوم، (اّخرين دقايق سال 1999) در سراسر جهان احساس اّرامش بزرگ را بوجود اّورد.

گروگانان اّزادشده، منجمله چندين نفر اروپائى ذريعهْ دو هواپيما بسوى دهلى جديد پرواز كردند. از اّنها در دهلى استقبال خوشاّيندى بعمل اّمد. اكثر گروگان ها بطور مستقل راه بيرون شدن از طياره را پيمودند و از لحاظ جسمى در وضعيت قناعتبخش قرار دارشتند.عدهْ از اّنها زانو زدند و زمين را به نشانهْ اظهار شكران ازبازيابى مجدد اّزادى خويش بوسيدند. به هريك شان يك شاخهْ گل هديه داده شد.انسان هاى نجات يافته از وحشت مرگ، با خوشحالى بازوان مربوطين( فاميل) خود را گرفتند و پس از اّن جهت انجام معاينات صحى به بيمارستان برده شدند.

بدين ترتيب هند نخستين بار بود كه در برابر فشار تروريستى هواپيما ربايان زانو خم كرد. پنج نفر دزد هوائى مربوط شورشيان مسلمان كشميرى، اساساً اّزادى 36 نفر همفكر خود را از حبس در هند و مبلغ 200 مليون دالر پول نقد تقاضا داشتند.

موافقت در امر تبادلهْ اسيران (با رهبر سازمان حركت المجاهدين و دو نفر ديگر) طى پنج روز درجريان پيشبرد ده بار مذاكرات بين نمايندگان هند و هوا پيما ربايان به ميانجيگرى افغانستان (طالبان) و نمايندهْ ملل متحد، بدست اّمد، طياره (A-300) خط هوائى هند بتاريخ 24/12/1999 با 189 نفر سرنشين در پرواز از كتمندو به طرف دهلى جديد، اختطاف گرديد و پس از نشست در ميدان هوائى امر يتسر و امارت متحده عربى، در روز بعدى در قندهار فرود اّمد.

طياره ربايان در اولين ساعات يك شهروند هندى را به ضرب كارد به قتل رسانيدند كه از فرمان اّن ها سركشى نموده بود. اّنها در روز اول جمعاً 27 نفر گروگان شامل زنان، كودكان و بعضى بيماران مبتلا به مرض قند را رها كردند.

صدر اعظم هند اّقاى اتل بهارى واچپائى در تلويزيون در برابر انتقادات از عملكرد خود دفاع بعمل اّورد. نگرانى از ناحيهْ امنيت جان گروگان ها و علاقمندى دراز مدت ملى سبب رهنمونى حكومت در اتخاذ تصاميم گرديد. انسان ميتوانست تقاضاهاى دزدان هوائى را "اساساً (ماهيتاً) ناچيز مى پنداشت."

 


 

روزنامهْ: Suddeutsche Zeitung

مورخ 15/2/2000

نويسنده: Peter Munch

 

 

اتحاد مرگ اّور براى زندگى

 

طالبان افغان علناً از برادران عقيدتى خويش

در چچين باپول، سلاح و مردان جنگى حمايت بعمل مياّورند

 

جادهْ (سرك) گفت فروشى تنها نخستين اّدرس در كابل نيست، ليكن نواحى زيبا (مرغوب) در پايتخت افغانستان بعد از اضافه تر از 20 سال جنگ، ديگر وجود ندارد. باّنهم انجا يك نام قشنگ دارد و ترجمهْ اّلمانى اّن (Blumenstrasse  خيابان گل ها) ميباشد. اين حرف در جائى صداى صلح اّميز ميدهد. وليك اين هم فريبنده است. زيرا در همين كوچه كهنه و خاكپر شهر، خانه ئى واقع شده كه در اّنجا بجز از جنگ سخن ديگرى زده نمى شود و اّن سفارت چچين است، چيزيكه در سراسر جهان در نوع خود يگانه تلقى ميگردد. در اخير ماه جنورى اين (سفارتخانه) طى محفلى باشتراك عدهْ زياد از شخصيت هاى هردو طرف افتتاح گرديد.

در اينجا دو نفر يكديگر خود را در يافته اند كه مانند برادر باهم دوست هستند و بسا مسايل اّنها را متحد ميسازد: اعتقاد، انزوا و نفرت. افغان ها و چچينى ها در حالت جنگى قرار دارند و اّنرا بنام الله به پيش ميبرند. اّنها (چچينى ها) احساس ميكنند كه تنها رها گرديده اند و از سوى (دول) باقيماندهْ جهان رانده شده اند.هيچكسى نميخواهد استقلال چچين را برسميت بشناسد و همچنان حكمروايان طالبان در كابل در سطح بين المللى فاقد حقوق دانسته ميشوند. روابط ديپلماتيك صرف سه كشور با اّنها برقرار كرده است: پاكستان، عربستان سعودى و امارات متحدهْ عربى. بر علاوه ،اين هردو طبعاً دشمن مشترك نيزدارند: روس ها. از اينكه موضوعات فوق اّنها را باهم جوش داده است، طالبان افغانستان با چچين ها اتحاد بسته اند. اين بايست يك اتحاد براى زندگى باشد و زندگى بطور كلى درين جا به معنى جنگيدن است.

از زمان برسميت شناختن همديگر واستقرار روابط ديپلماتيك، بسيار زياد راجع به برادرى تسليحاتى حرف سر زبان هاست و در مورد اينكه جنگجويان شجاع افغان از هندوكش از قبل جنگ را بر ضد مسكو اّغاز كرده اند (صحبت در ميان است). ولى حكومت طالبان از اين مطلب رسماً انكار ميكند. وزير خارجهْ اّنها وكيل احمد متوكل در برابر سوالى پيرامون پيوند (Connection) با چچين چنان به سختى كلهْ خود را تكان داد كه ريش سياه اش تقريباً به خش خش (سر و صدا) كردن شد. او چنين اظهار نمود: "چچينى ها جنگجويان خوبى هستند، اّنها خود ميدانند، چگونه انسان جنگ مقدس را به پيش ببرد".

ليكن در كابل نام يك نفر جنگجوى عقيدتى مشهور افغانى سر زبان ها جاريست، او بايك گروپ هم عقيدهْ خود جهت تقويت به چچين رفته است. نامش ملا دادالله بوده و در افغانستان بنام مرد صحنه پرداز افسانوى يك پايه (لنگ) شهرت گرفته است.يك پاى خود را در جنگ در مقابل مهاجمين روسى در وطن خويش از دست داد. سرانجام او چندين بار در جنگ شهروندى با جرأت تمام به هجوم دست زد، اما بدون حصول موفقيت فيصله كن بر ضد مواضع مخالفين طالبان در درهْ پنجشير، باقى ماند.

مساله مهم اينست: اواز اهالى قندهار ميباشد - و اين مطلب يك معادلهْ كاملاً جديد را نشان ميدهد.

قندهار محل اقامت ملا عمر رهبر طالبان نيز است. دادالله يكى از نزديكترين و اعتمادى ترين افراد او بحساب مياّيد. ملا عمر در ماه جنورى به قول نشريهْ طالبان هيأت اعزامى چچينى را برياست اّقاى سليم خان جانداربايف (Selimchan Jandarbijew) رئيس جمهور سابقه بحضور پذيرفت و همراهْ او يك قرارداد تعاون را عقد نمود. در عين وقت فرستندهْ راديوئى طالبان – شريعت ، تمام جهان اسلام را به اّن فراخواند تا به چچين در مقابل "بربريت روسى" كمك برسانند. درين جا "وظيفه انجام حمايت مادى و معنوى" در پيش روست.

مزيد بر اّن بگمان اغلب هنوز هم اسامه بن لادن شخص متهم به دهشت افگني بين المللى ، در قندهار مسكن گزين است و رد پاى او تا به چچين امتداد مييابد. خطاب عرب (اردونى تبار اشتراك كننده در جنگ بر ضد مردم افغانستان - م) كه در پهلوى شا ميل بسايف           (Schamil Bassajew) ميجنگد ( شميل بسايف در ماه جولاي 2006 توسط نيروهاي روسي کشته شد ـ م ) ، در زمرهْ شاگردان بن لادن بحساب مياّيد. در قندهار حلقهْ به هم وصل شده كه گروزنى (Grosny) را نيز در بر ميگيرد. متوكل وزير خارجه تمام گزارشات را داير بر اينكه (مناسبات) برادرانهْ تسليحاتى بوجود اّمده منحيث پروپاگند مسكو رد نمود. حكومت روسيه قبلاً در ماه سپتمبر به اطلاع رسانيده بود: اسامه بن لادن به بسايف و خطاب تقريباً مبلغ 56 مليون مارك واگذاشته است. در اّغاز ماه فبرورى اّژانس اطلاعاتى انترفاكس از قول منابع استخباراتى روسيه گزارش داد، چچينى ها در افغانستان به سراغ حصول كمك هاى عاجل "نظامى، مالى و سياسى" بر اّمده اند. (بدستور) بن لادن از قبل به تعداد 400 نفر مرد جنگى در راه بطرف قفقاز در حركت بوده و اجير شده اند.

در جادهْ گل ها در كابل درين هنگام سفارت چچين اندكى پس از گشودن (افتتاح) اّن، دوباره چهرهْ يتيم گونه دارد. هيچكسى درين ساختمان دومنزله در پشت دروازهْ اّهنى كهنه نصوارى رنگ جاى نميگيرد. هئيات چچينى اّقاى جاندار بّيوف بعد از بستن پيمان برادرى در كابل، به سفر خود ادامه داد و به پاكستان رفت. حالا او در اّنجا در زمينهْ برسميت شناخته شدن جمهوريت خويش سعى مينمايد. او بايست در ميان مسلمانان افراطى پاكستان كه در كشمير اعلام جهاد داده اند در امر استخدام جنگجويان چشم دوخته باشد.


 


August 7th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
مسایل تاریخی