بازگشت
به بها نهء هشتا دهفتمین سالگرد استرداد استقلال افغانستان
ظريفي ظريفي

نگاه کن جغد این بوم شوم سالیانیست در کشور عزیز ماافغانستان به خاطر دوام ننگین بقای نسل پلیدش در آشیان کهن به خاطر استعمار و استثمار فر زندانش را پر ورده و می پر ورد.

سلب آ زادی من وتو  با اسارت وطن با سایه افکنی جهانخوارا ن حتی حکو مت های گذشته را چون حال زیر سوال برده است.

بیست وهشت اسد امسال را نیز چون گذشته ها بیاد هشتاد وهفتمین سال آزدی وطن بادل خوش کردن بداخل و خارج کشور شاندار به تجلیل می نشینند.

با  خویشتن میخندم وگاه متحیر به خوشبا وران می اندیشم:

سال های پیهم وهمین گذشته سال ۲۸ اسد ۸۶ مین سال روز استر داد استقلال وطن را به تجلیل گرفتیم که همه در قید اسارت بو دیم وامسال هم .چون سال های قبل.

با ور کن هموطن همزبان آگاه :ذهنم از شمارش تا ریخ سلب اعتماد کرده است نمی خواهم به خا طر بسپارم که کدام سال چه وقتی ودر کدام زمانه ها مردم ما آزادی حاصل کرده اند همین نام شهیدان و

قهر مانی هایشان وا دارم میکند که با خاطر احساس فداکاری انسان در راه آزادی به زمان بدون تاریخ ویا شماره خلاصه بیندیشم (در گذشته ها)

نمیدانم همین خصلت زمانیکه شاگردسادهء مکتب بودم شمارهء تاریخ را دوست نداشتم ولی متن را به خوبی به خاطر می سپردم. حتی از شمارش سال روز تاریخ تولدم خوشم نمی آمد.

حال متوجه شدم که براستی هم گذشت زمان آزادی را چون عمر انسان در قید شما ره اش حتی در ثانیه هابه زباله دانی می افکند وزباله دان تاریخ پر از آزادیست .ما بی جهت زباله دانی تاریخ را چون نویسندهء نادم که نبشته هایش را از باطله دانی واپس بر میدارد و به مضمون جدیدش پیوند میدهدخویشتن را تازه سرا می نامیم وبدان دل خوش میکنیم.

یا شایددرین زمینه دل ودماغی برای من نمانده است تا به اساس حکم منطق زمان با گذشت آن شماره هارا به خاطر بسپارم.

تغیر سال فصول وتحول طبیعت که با شکست رنگها عمرم را به شمارش گرفته اند مستوفی برحال وفنا ناشدنی هست.من از پشت میله های قفس به تما شا نشسته ام ودر آئینهء اسارت  موی سفیدم را بتماشا میگیرم بیاد سیه روزی شان می افتم. جنگها خونریزیها خانمان سوزیها وبر بادیها بالآ خره تبعید ها ومهاجرتها.

پس چه گونه وباکدام دل خوشی  آنگاهیکه مردم و وطنم را در اسارت به بینم  جشنی بر پاکنم تا جایکه مها جرت اجباری بیشترین سنت آزادی را در دیار بیگانه از من سلب کرده است

 

 


August 20th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل تاریخی