بازگشت
حملات بر نیروهای چپ و پیامد های آن
اکادمیسن دستگیر پنجشیری اکادمیسن دستگیر پنجشیری

 

 

1352 -1357

قیام  26 سرطان  1352 خورشیدی به  رهبری محمد داوود  فرزند کاکا  وشوهر همشیره   ء محمد ظاهر شا ه بدون خونریزی  درنیمه های  یک شب مهتابی وسپید  به پیروزی رسید این تحول  درآغاز کم وبیش  گرایش  ضد فیودالی وضد امپریالستی داشت . ولی این خصلت رژیم به علت نفوذ شتابندهء نیروهای واپسگرا ی داخلی وخارجی  اندک اندک کاملا  زایل گردید.

- در رهبری کودتا وحدت  ایدوءیولوژیک ،سیاسی ، سازمانی  واعتماد متقابله وجود نداشت از سردارمحمد نعیم  گردانندهء پشت پرده وغیر مسوول   سیاست خارجی وفرهنگی  دولت هنگامیکه ژورنالستی پرسید که  محرک اساسی انقلاب ملی شما   کدام نیروهای سیاسی بوده  اند ؟   باهمه غرور  عظمت طلبانه وبه ساده گی پاسخ دادند  که "رهبر!"   به این باور بود ه اند که: "  تصمیم  شرط  موفقیت  است  "   وهنگامیکه  تصمیم گرفتند   بیدرنگ "انقلاب " شد. به تعبیر دیگر ا نقلاب به برکت  ارادهء آهنین کشف وکرامت" رهبر! "  به پیروزی رسید ولی خلاف این شیوهء تفکر ذهنیگرانه سردارمحمد نعیم  درهمان فردای تصرف قدرت و اعلان رژیم جمهوری ،   اختلافات آشکار وپنهان بین جناحهای مختلف ومخالف درون دولت  بیروکراتیک -نظامی آشکار شد . هرچند در خط مشی حکومت سردارمحمد داود راه رشد غیر سرمایه داری وعناصر ضد امپریالستی وضد فیودالی وگرایشهای  ضد مناسبات زمینداری-  اربابی تدوین شده   وبازتاب یافته بود.

  ولی به علت  خصلت دوپهلو ی رهبر قیام   26سرطان 1352 خورشیدی ورهبران کهنکار  نظامی نیمه راهش این تصامیم  ترقیخواهانه  خیلی  محتاطا نه وبه کندی  ا جرا میشد  . بیک سخن  ترس از اصلاحات  عمیق ارضی  و آب ،   به سود   دهقا نان  وبه اشتراک دهقانان بی زمین وکم زمین واصلاحات دموکراتیک  اداری نیز  ناشی از ماهیت طبقات رهبری دولت   بوده است  هیچگونه  توجیه دیگری شده نمی تواند .دولت   کرزی نیز  به هما ن بیماری  مزمن اسلاف  خود گرفتار است  وطی 9 سال زمینه بازگشت آبرومندانه مهاجران  تحقیر شده  افغانستان را از کشورهای همسایه   ایران وپاکستان فراهم    نتوانست  وقادر به توزیع مجانی   آب وزمین   به دهقانان  بی زمین وکم زمین  وکوچنده گان سرگردان  افغان ودیگر بادیه نشینان  وطن  نشد    ودر راه  حل مسآله  ملی ورشد مستقل ملی وا  ستقرار  دولت ملی یک گام سازنده   هم   بلند نتوانست.

 

    -    درس آموزنده ء دیگر تحول سیاسی 26سرطان 1352 خورشیدی این حقیقت آفتابی بود که : قهرمانان  وبرگزیده گان تاریخ به تنهایی وبدون پشتیبانی بیدریغ  توده های مردم هرگز وبطور قطع درهیچ گوشهء جهان  نتوانسته اند انقلابی را به پیروزی رسانند .

 انقلاب وسمتگیری انقلابی بدون تردید نتیجه  ء عمل  آگاهانه   احزاب وپیشا هنگان سیاسی آنان میباشد   فقط کارگران  ترقی آفرین ، دهقانان بی زمین وکم زمین ، پیشه وران شهرها وروستاها ،  صاحبان  صنایع  و  سرمایه دارن  متوسط ملی،   روشنفکران انقلابی، طبقات ، اقشار ولایه های ملی دموکراتیک به ویژه    زنان وجوانان   ترقیخواه ،  سازمانیافته وآگاه میتوانند  وباید نیروهای اساسی محرکه ء اساسی تکامل وسازنده گان واقعی تاریخ  نوین جامعه باشند وانقلاب اجتماعی را به پیروزی نهایی برسا نند.

 

  از تحول 26 سرطان1352خورشیدی این درس تاریخی وحقیقت بروشنی درخشید که  حل مسأله ء ملی افغانستان  تنها با توسل  به شیوه های سرمایه داری تجاری ، اصلاحات خام ونیم بند وزیر رهبری اشرافیت فیودالی  سر برآورده گان  قبیله ها  وسرمایه داری تجاری به هیچ رو ممکن شده نمی تواند  وهرتلاش وکوشش نماینده گان برجستهء اشراف فیودال وهرگونه مانورهای سیاسی وتبلیغاتی تاجران دلال در مجمو ع بویژه درکشورهای نظیر افغانستان  به شکست محکوم شدنی است  . درست به همین دلیل زحمتکشان وپیشا هنگان سیاسی آنان هنگام انقلاب   آزاد ی بخش ملی – دموکراتیک خود  را به پیروزی رسانیده می توانند وزمانی به استقرار  رژیم  دموکراتیک ملی توفیق می یابند که بلا فاصله پس از تصرف قدرت سیاسی  مسأله گذار به راه رشد مستقل ملی –دموکراتیک  ومترقی  و "  ملت سازی "  را مطرح بتوانند.

 

- درس آموزندهء دیگرتحول 26 سر طان 1352 خورشیدی  محمد داود این بود که بخشی افسران چپ وچپگرا،  ستراتیژی را قربان تکتیک کرده بوده اند.  یعنی بجای اینکه این عناصر افراد وحلقه ها  با پیشاهنگ   سیاسی  طبقه کارگر وحزب مدافع منافع دهقانان وهمه زحمتکشان  دریک جبهه با  جمعیت دموکراتیک خلق متشکل ومتحد شوند  به نیروی شکست ناپذیر توده ها تکیه زنند   برخلاف به خاطر واژگونسازی سلطنت مطلقه با  سردارمحمد  داود ودیگر  نماینده گان کهنه  کار  وزرنگ اشرافیت فیودالی وخاندان سلطنتی ایتلاف وسازش گذرا  کرده بوده اند.

تصادفی نبود ه است که این ایتلاف گذرا  وناپایه دار پس از استقرار نظام در دست سردار محمد داود ، سر دار  محمد  نعیم، سردار  غلام حیدر رسولی  ودیگر سرداران زرنگ  عناصر راست واشرافیان ناپیگیر ،  وبطور یک جانبه از هم پاشید.

    وهمان زمینه ها  وافزارهایی که حلقه رهبری نظام جمهوری را به اوج قدرت  رسانیده بودند،  زندانی  ،    نظر بند، باز نشسته  و  طبق فرمایش شاه ایران ومحافظه کاران کهنه ونو انگلیس  وامریکا  تصفیه کردند.

 

با آگاهی این بازیهای سیاسی ،  همانگونه که آموزگاران  جنبش انقلابی به ما آموخته اند :  " نباید هیچ پیشا هنگ سیاسی  طبقهء کارگر ، ستراتیژی را قربان تکتیک نماید ونباید به مسألهء  رهبری طبقه  ء کارگر در انقلاب دموکراتیک –ملی وانقلاب اجتماعی بهای اندک داده شود "    

- سودمند ترین درس  کو د تای   26 سرطان این آموزش خلاق بوده است که :  پیشا هنگ سیاسی کارگران  بدون جلب پشتیبان  اکثریتهای محروم وسازمان یافته   ، براقلیتهای ممتاز  جامعه  غلبه نمی توانند. 

د ر تحول پیروزمند  نظامی 26 سرطان 1352 خورشیدی  وواژگونسازی نظام فرتوت  سلطنتی  واستقرار  نظام نام نهاد  جمهوری در افغانستان ، افسرا ن انقلابی مسلح ومجهز به اصول مبارزهء اجتماعی واندیشه های پیشرو  معاصر پیش از هر گروه حلقه  محفل سازمان وعنصر منفرد  ازخود شهامت انقلابی،قهرمانی  فداکاری نشان داد،   مقاومت واژگونسازنده  ی سازمانها ی واپسگرا  توسط همین افسران ترقیخواه ؛  به هنگامیکه   کشف  شد ، خنثا گردید  و درهم شکست.    تضادهای درون محافل  حاکمه  بویژه بین سردارمحمد  داوود  ومحمد هاشم میوند وال  به خاطر  تقویت  پایه های ملی اجتماعی  وسیاسی نظام جمهوری  وتکامل آن بسو د  زحمتکشان افغانستان تشدید  شد.                                                      

 - جمعیت  دموکراتیک خلق  افغانستان   تمام  تجارب مبارزه سیاسی سازمانی وتیوریک خودرا  دراختیار افسران   پایین رتبه  نیروهای مسلح  ودیگر رزمنده گان، سخاوتمندانه قرار داد  ولی محافل حاکمه به موضعگیری  انعطاف پذیر واصولی    پیشا هنگ  سیاسی کارگران  وزحمتکشان کشور ،  نه تنها   اهمیتی قایل نشد  بل،  آب به آسیاب  نیروهای واپسگرا  ملاکان  فیودال  بقایا  ی  سلطنت ریخت.

 

-   مبارزان  انقلابی   واشتراک کننده گان  فعال  رویداد 26 سرطان  1352خورشیدی را مورد پیگرد وآزار قراردادند  وبه ا ین  شیوه  ء منسوخ وضد دموکراتیک  ما نع شرکت  فعال آنان در مقامات  کلیدی وبلند پایه  ء اداری وسیاسی گردید ند  وفداکار ترین  افسران  تحصیلکرده  را  تجرید،  بی نقش،  نظربند  واز اداره وسیاست   بیرون ریختند وبا  دوام چنین سیا ستی درعمل  در تابوت نظام  تک حزبی ،  تک قومی و قبیله سالاری خویش آخرین میخهارا   کوبیدند.

 

 

نتیجه:                              

 

پس از امضای  سند کنفرانس   وحدت  (  موءرخ  12 سرطان  1356  )     سازمانی سیاسی ورهبری  جریان دموکراتیک خلق  برای  تجلیل  چهارده همین  سالگرد تاءسیس   جمعیت دموکراتیک خلق تدارک آغاز یافت   وبرای انجام  مصوون  وبی سروصدای   این محفل   از سوی بیروی سیاسی  رهنمود شفاهی نیز  صادر شد که بتاریخ  11جدی -1356   خورشیدی ، 28 عضو اصلی ودو عضو علی البدل کمیتهء مرکزی  درسه محل  ومنزل جداگانه   شهرکابل   جلسه های خودرا  دایرکنند  .  درهر محل بیش از   ده عضو  کمیته مرکزی ، نباید   اشتراک  نمایند.   سرانجام  ده عضو دفتر سیاسی درمنزل  نو   سا خت  حفیظ الله امین (در خوشحال مینه  )   جلسه کردند. 

دران جلسه ومهما نی که درست در شام  11جدی 1356 خورشیدی ودرروز  تاءسیس ح .د .خ.ا  دایر گردیده بود  درباره ء سیاست  اختناق وارعاب  دولت  سردارمحمد داوود  مباحثه  وتبادل نظرشد    ودر پا یا ن  گزارشها  و گفتگو  ها نورمحمد تره کی منشی عمومی جمعیت  .د  .خ.ا  چنین  نتیجه گیری کرد  : " اگرکه   درحال حاضر نزدیک به صد تن از  فعالان  واعضای جمعیت  ما  در کابل وولایا ت  خلاف ارزشهای دموکراتیک قوانین وارزشهای اعلامیه ء حقوق بشر  به بهانه  های گونه گون    دربند وزنجیر افتاده اند  وتعقیب رهبران  جمعیت  روز تاروز افزایش می یابد مگر جریان ما در وضع مشخص  کنونی  مخالف رویارویی  سیا سی  واعمال قهر علیه دولت است.

 

ولی در اول  می 1357  خورشید ی ودربهار  سال آینده  ودروز  جشن   همبسته گی  بین المللی   کارگران جهان   باید یک تظاهر نیرومند  خیابا نی درشهر کابل سازمان داده شود واین سکوت طولانی سیاسی شکسته شود، مطالبات مبرم  صنفی واقتصادی کارگران کشور دران  تظاهرات  مطرح گردد .   باید دانست که  شعار جمعیت  ما بازهم تا  28 ماه   ا سد  (  ماه شیر )    1357    خورشیدی همین  شعار  دفاع  از نظام جمهور وتکامل آن بسود  خلق افغانستان صلح و دوستی ملل ومرد مان جهان  خواهد بود.  رهبر جریان دموکراتیک به صراحت گفت:  علیرغم  افزایش  تعقیبهای دستگاههای امنیتی  دولت درمرکز وولایات  وبازداشت صد تن از فعالان سیاسی وسازمانی ما  ، تا هنگامی که  به کمیته ء مرکزی  مقا مات  مرکزی وتصمیم گیری جریان ما   حمله نه شود؛   جمعیت ما این فشارها را  تحمل میکند.

   

درپایان   این نتیجه گیری روی  فرایند  وحدت وهمبسته گی سیاسی و   سازما نی وشعار رهبری   جریان  واحد  دموکراتیک خلق  اافغانستان  به این الفاظ  تاکید کرد

که :  - "  تقویت فرایند ( پروسهء  )   وحدت داخل جمعیت،  یگانه شعاری است که صفوف فعالان سیاسی  ورهبری مارا  توانایی می بخشد  تادر برابر  افراط کاران مستبد تاریخ ودشمنان  آزادی ترقی  وصلح    به مقیاس ملی منطقه وجهان  پایه داری ومقاومت نمایند ". 

 

ولی ترور علی احمد خرم وزیر پلان حکومت  سردارمحمد داود به تحریک چریکهای شهری حزب اسلامی  گلبدین حکمتیار به تاریخ 25 عقرب 1356 وسپس ترور  استاد میر  اکبر خیبر  در شام 28 حمل  1357  خورشیدی وحمله  نا به هنگام  وجنون آمیز دولت بیروکراتیک نظامی  بر رهبران  حزب دموکراتیک خلق ، قیام  مسلحانه  ء هفتم ثور 1357 خورشیدی وواکنش  شاخه های نظامی حزب دموکراتیک خلق   علیه  دولت سردارمحمد اود  و آزادی رهبران  حزبی  از زندان   ،  فضای سیاسی  وتناسب قوای سیاسی جامعه  را به مقیاس ملی و  بین المللی دگرگون  ساخت  وحزب دموکراتیک خلق افغانستان را  بدون  تدارک همه جانبه  و پلان  قبلی علیه دولت  سردارمحمد داود به میدان کشید    وترور ناگهانی استاد میر اکبر خیبر  تضادهای  سردرگم سیاسی جامعه را   از ژرفا   ی جامعه  به سطح آورد و بیش از پیش تشدید وحاد  کرد وابعاد ملی منطقه یی  گسترده   وجهانی بخشید.

 

21 جولای 2010


July 28th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل تاریخی