بازگشت
در یادمان کمونیست رزمنده «ارنستو چه گوارا»
شباهنگ راد شباهنگ راد

"گام اوّل آموزش توده‏ها آشنا کردن آنان با انقلاب است. هرگز وانمود نکنيد که تنها با آموزش می‏توانيد به آنان در کسب حقوق‏شان در حکومتی سر تا پا ديکتاتوری کمک نمائيد. قبل و پيش از هر چيز به آنان کسب حقوق‏شانرا بی‏آموزيد، زيرا آنان به موازات کسب پيروزی‏هايی برای شرکت در حکومت آن‏چه را که به آنان آموزش داده شده، فرا خواهند گرفت و فراتر از آن، به زودی بدون تلاشی عظيم به آموزگارانی برتر تبديل خواهند شد".

این یکی از نکات اساسی و آموزشی «چه گوارا» پیرامون وفاداری عملی عنصر کمونیست به رهائی کارگران و زحمت‏کشان از زیر یوغ نظام‏های فاسد و گندیده‏ی سرمایه‏داری‏ست. کمونیستی که خود پای به میدان گذاشت و بهمراه دیگر یاران‏اش، انقلابی را در گوشه‏ای از جهان سازمان داد و بالاخره بمنظور بر پایی انقلابی دیگر،  علیه‏ی رژیم وابسته به امپریالیسم بولیوی در بامداد نهم اکتبر هزار و نصد و شصت و هفت، جان خود را از دست داد و توده‏های ستم‏دیده را در غم و اندوه فرو بُرد.

 

چهل و سه سال از مرگ و در حقیقت از جنایت سرمایه‏داران در حق یکی از رزمنده‏ترین فرزند کارگران و زحمت‏کشان جهان می‏گذرد؛ مرگی که توأم با تولدی تازه بود. در آن‏زمان جهان مدافع‏ی حقوق انسانی پی بُرد که چه انسان کمونیست و ارزش‏مندی را از دست داده است؛ پی بُرد که تغییر دنیا و زیر و رو نمودن بساط جهان‏خواران و استثمارگران منوط به تحرک عملی کمونیست‏های رزمنده است؛ پی بُرد که آرمان کمونیستی زمانی مُهر و حقانیت خود را در مقابل ایدئولوژی لجام گسیخته‏ی سرمایه‏داری خواهد کوبید که مدافعین منافع‏ی محرومان، ارگان‏های سرکوب‏گر نظام سرمایه‏داری را بی‏وقفه نشانه گیرند و گام به‏گام آنانرا از موقعیت‏شان پس زنند. «چه گوارا» چنین کرد و به همین اعتبار نام و آرمان‏اش در تاریخ جنبش کنونیستی جهان به ثبت رسید و ذهن و توجه‏ی میلیون‏ها انسان محروم، آزادی‏خواه و جوان را به سمت خود جلب نمود.

میزان، تعهد و وفاداری «چه گوارا»، به جنبش انترناسیولیستی و به تیع‏ی آن اعتقاد عمیق وی به مبارزه علیه‏ی امپریالیست‏ها و مرتجعین قابل توصیف نیست؛ به این دلیل که «چه گوارا» به همه‏ی محرومان و ستم‏دیدگان جهان تعلق داشت و بیهوده نیست که دنیای مدافع‏ی آزادی دارد از وی به نیکی یاد می‏کند و منکر شجاعت و پایداری‏اش در مقابل ارگان‏ها مسلح نظام سرمایه‏داری نیست.

 

دشمنان کارگران و زحمت‏کشان - در تاریخ هشتم اکتبر هزار و نصد و شصت و هفت - «چه گوارا» را دستگیر و به دست و پا وی شلیک نمودند تا بر مغز این کمونیست بی‏نظیر تسلط یابند؛ امّا مگر «چه گوارا»، «چه گوارا»ای که سال‏ها در کوران مبارزه‏ی ضد امپریالیستی سینه‏ی دشمنان را نشانه گرفته؛ «چه گوارا»ای که به همراه دیگر یاران‏اش در کوبا انقلابی را علیه‏ی جانیان بشریت به سر انجام رساند؛ «چه گوارا»ای که به کُنگو رفت تا پایه‏گذار نبرد مسلحانه‏ی دیگری گردد و بالاخره «چه گوارا»ای که سازمانده‏ی جنگ چریکی در بولیوی بود را به زانو در آورد. دشمن می‏دانست که در این نبرد نابرابر نمی‏تواند پیروز بدر آید و می‏دانست که گلوله و شکنجه یک‏لحظه در اراده‏ی حستگی ناپذیر وی خدشه‏ای وارد نخواهد ساخت. به همین دلیل فرمان قتل «چه گوارا» را در مدت زمانی کوتاه صادر نمود.

 

سرمایه نفس «چه گوارا» را گرفت و می‏خواست بی سر و صدا و مخفیانه جسدش را بدور از چشمان حیرت‏زده‏ی خانواده و یاران‏اش دفن نماید؛ بزعم خویش بر این باور بود که مبادا روزی محل دفن «چه گورارا»، به میدانی برای تجمع و اعتراضات توده‏ای تبدیل گردد؛ امّا بر خلاف ریاکاری مدافعین طبقات استثمارگر، خبر مرگ و نام «چه گوارا» با سرعتی غیر قابل تصور بر سر زبان‏ها افتاد و به جرأت می‏توان اذعان نمود که در مدتی بس کوتاه، نام و عکس وی با میادین اعتراضی و خیابانی در هم آمیخته شد و محرک و انرژی‏بخش اعتراضات توده‏ای علیه‏ی سرمایه‏داری تبدیل گردید.

پر واضح است‏که اعتبار چنین امری به رفتار و اعمال «چه گوارا» و آن‏هم در کوران مبارزات سیاسی‏اش علیه‏ی امپریالیسم و سرمایه‏داران وابسته در مناطق مختلف بر می‏گردد. به دلیل این‏که «چه» با فعالیت‏های انقلابی‏اش این حقیقت را به اثبات رساند که سرمایه بدون مبارزه‏ی سازمانیافته و عملی نیروهای وفادار به انقلاب کمونیستی نه تنها به عقب نخواهد نشست بلکه دامنه‏ی تعرض به جان و مال کارگران و زحمت‏کشان را گسترده و گسترده‏تر خواهد نمود.

 

در یک کلام سرمایه جسم «چه گوارا» را از میلیون‏ها انسان رنج‏دیده‏ی جهان گرفت؛ امّا هرگز و هرگز نتوانسته است رفتار و اعمال این کمونیست رزمنده و مقاوم را از ذهن آن‏ها پاک نماید. بی‏دلیل هم نیست که همواره و همواره و در صفوف جنبش‏های اعتراضی این شعار ظنین انداز می‏شود که «چه گوارا» نه تنها نمُرده است بلکه نام و اعمال وی در تاریخ مبارزات ضد امپریالیستی به ثبت رسید و جاودانه شده است.

 

 

 

16 مهر 1389

8 اکتبر 2010


October 8th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل تاریخی