بازگشت
نامه ی خواجه حافظ شیرازی برای امیر تیمور
تهیه کننده:امان معاشر تهیه کننده:امان معاشر

هارولند سفر نامه نویس و پدید آور کتب "تیمور لنگ آخرین فاتح جهان"در چندین قسمت کتاب اش از ارتباط حضرت صاحب قرآن امیر تیمور با حافظ شیرازی "ع" حکایه نموده که یک قسمت ازآخرین  نامه حافظ شیرازی را  خدمت علاقمندان  به خوانش میگذارم.

هارولند  مینویسد:(حافظ شیرازی در اخر عمر متوجه شد که چندی پیش با تیمور سوگند وفاداری خورده است . وی پیش از مرگ برای گور و کفن خویش اقداماتی به عمل آورده و تحت نظر آن ها را مهیا ساخت و برای تیمور نامۀ  تاثر آمیزی راجع به نزدیکی رحلت خویش چنین نگاشت:"مردان بزرگ به خوبی آگاه هستند که دنیا دار فانی است. مردان دانشمند خود را به هوی و هوس و تجملات وتعیشیان زود گذر جهان آلوده نمی سازد زیرا میدانند همه چیز دنیا زود گذر است ..."اما راجع به پیمان من و شما که هیچ گاه قصد شکستن آنرا ندارم در نظر من این عقد اتحاد و دوستی همایونی بزرگترین پیروزی می باشد و اگر جسارت نباشد آرزوی من آن است که روز قیامت این عهد نامه در دست من باشد تا مرا به شکستن پیمان ملامت نکنید.

اکنون به پیشگاه خالق عالمیان دعوت شده ام و خدای متعال را شکر می کنم که چیزی بر خلاف وجدان نکرده ام که شایسته ملامت باشم .البته انسان جایزالخطاست و از من نیز مانند هر بشر گنهکار ی خطاهایی سرزده است.در مدت پنچاه و سه سالی که روی زمین زندگی داشته ام از تمام لذات دنیا بهره مند بودم....

خلاصه آنطوریکه بودم می میرم و تمام هوی هوس دنیا را ترک میگویم و از خداوند برای پادشاه بزرگ ( تیمور ) برکت می طلبم. پاد شاهی که مثل سلیمان حکیم و مثل اسکندر بزرگ است.گرچه ضرورت ندارد راجع به فرزندم زین الدین سفارش کنم. خداوند او را زیر سایه ی شما حفظ کند.او را به خدا و شما وا می گذارم . شک ندارم که شما این عهد را حفظ خواهید کرد.

و نیز استدعا دارم دوست صمیمی خود را برای آخرین بار از دعا فراموش نکنید. دوستی که با امید و خوشحالی به محبت شما از این جهان میرود خداوند در نتیجه ی دعای آن پادشاه بزرگ توانا به من رحم آورده و مرا به زمره ی مقربان ببرد..استدعای من از آن اعلاحضرت همین است وصیت آخرمن چنین است که شما در آخرت مسؤل و جواب دهنده ی آن خواهید بود.)

 


April 21st, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل تاریخی