بازگشت
صــدور مــواد مخــدربــه جــای خــط لــولــه ی نفــت و گــازدر افغــانستــان
بهمن آرام بهمن آرام

رئیس دفتر جرم و مواد مخدر سازمان ملل متحد، "آنتونیو ماریا کاستا" و حبیب اله قدیری، وزیر مبارزه با مواد مخدر رژیم دست نشانده در افغانستان، به اتفاق هم در دوم سپتامبر سال جاری یک کنفرانس مطبوعاتی در کابل، پایتخت افغانستان برگزار می کنند. نماینده ی سازمان ملل در این کنفرانس خبری می گوید:

 

افزایش کشت مواد مخدر بسیار "هشدار دهنده" است. برداشت امسال تریاک حدود 6100 تن است که 92% از کل محصول جهان را تشکیل می دهد و این مقدار، 30% از مصرف جهانی بیشتر است".

 

در ماه اکتبر سال 2001، هنگامی که امپریالیسم آمریکا درصدد اعزام نیروهای نظامی خود به افغانستان بود از سوی محافلی چنین عنوان می شد که آمریکا به این دلیل به افغانستان لشکرکشی می کند که نفت و گاز کشورهای آسیای میانه را از طریق افغانستان و پاکستان به دریای عمان و به کشتی های نفت کش خود منتقل کند. بنابراین، با سقوط رژیم طالبان، ضمن پایان یافتن جنگ و خون ریزی در افغانستان، پروژه های احداث خط لوله ی نفت و گاز به اجرا درآمده و بدین ترتیب امکانات شغلی برای مردم محروم افغانستان نیز فراهم خواهدشد. بدین ترتیب، این گونه محافل از ورود و استقرار نیروهای نظامی امپریالیسم آمریکا و متحدان اش در افغانستان حمایت کرده و هنوز هم حمایت می کنند.

 

اکنون پس از گذشت 5 سال از اشغال نظامی افغانستان توسط قدرت های امپریالیستی، علاوه بر این که جنگ و خون ریزی در افغانستان متوقف نشده، بلکه برای احداث خط لوله ی نفت و گاز، حتی یک کلنگ نیز زده نشده است؛ اما در عوض، سازمان ملل متحد در آخرین بررسی سالانه ی خود درباره ی افغانستان که در دوم سپتامبر سال جاری منتشر ساخته است، اعلام می کند که زمین های زیر کشت تریاک در افغانستان در سال 2006، در 28 ایالت از 34 ایالت افغانستان و به مقدار 164990 هکتار افزایش یافته است و افغانستان بزرگ ترین تولید کننده ی تریاک و مسئول افزایش تریاک غیرمجاز، هروئین و دیگر مشتقات تریاک است که بازار جهانی را تحت تأثیر قرار داده است.

 

مسئله دقیقاً همین جاست: "بازار جهانی تحت تاثیر قرار گرفته است"! یعنی این که در اثر افزایش تولید تریاک، مقدار مواد مخدر در بازار جهانی افزایش یافته و در قیمت آن و در میزان سودی که برای سوداگران جهانی دارد، تاثیرات منفی به جا گذاشته است و به همین دلیل نیز، تمام این موسسات ریز و درشت ملی و بین المللی که تحت نام بامسماء "مبارزه با مواد مخدر"، مسئولیت حفظ توازن، میان مقدار مواد مخدر و قیمت آن در بازار جهانی را بر عهده دارند، پریشان و نگران ساخته است! یکی از اهداف لشکرکشی آمریکا و متحدان اش به افغانستان، نه برای انتقال نفت و گاز کشورهای آسیای میانه از طریق افغانستان و پاکستان، بلکه برای تحکیم مناسبات سوداگری مواد مخدر بوده است و پس از این که میزان تولید مواد مخدر افزایش بیش از حد می یابد، فریاد مزدوران شان به آسمان بلند می شود که: "بازار جهانی تحت تاثیر قرار گرفته است"!

 

به نظر می رسد که حاکمیت مافیای مواد مخدر، به ریاست حامد کرزی، نتوانسته است هم چون رژیم طالبان مقدار تولید مواد مخدر را در سطحی نگاه دارد که باعث کاهش قیمت آن در بازار جهانی نشود.

 

دو موضوع تنظیم و تحکیم مناسبات سوداگرانه ی مواد مخدر در منطقه و طرح انتقال نفت و گاز کشورهای آسیای میانه از طریق افغانستان و پاکستان، از اوائل دهه ی 1990 همواره پایه های اصلی اتخاذ سیاست های امپریالیستی در این منطقه بوده است.

 

یکی از کمپانی های نفتی که طرح انتقال نفت و گاز ترکمنستان از طریق افغانستان و پاکستان را تعقیب کرده و هنوز هم تعقیب می کند، کمپانی نفتی ظاهراً آرژانتینی به نام "بریداس" است. هرگاه این کمپانی با دولت ترکمنستان و یا افغانستان به توافقاتی دست یافته و یا قراردادی را امضا کرده است، با وقوع حوادثی در افغانستان، طرح های "بریداس" با شکست مواجه شده است.

 

به عنوان مثال، بلافاصله پس از این که در ژانویه 1993 کمپانی "بریداس" موفق می شود امتیاز جستجو و استخراج ذخیره ی "یشلر" در منطقه ی "دولت آباد" در شرق ترکمنستان را به دست آورد، امپریالیسم آمریکا درصدد سازماندهی گروه های طالبان و اعزام آن ها به افغانستان می گردد. به همین منظور هم حامد کرزی، قاچاقچی بین المللی مواد مخدر و رئیس جمهور فعلی افغانستان، به عنوان مزدور امپریالیسم آمریکا در افغانستان، در سال 1994 به قندهار می رود و سعی می کند تا با همکارى تعدادى از رهبران محلى، این شهر را از دست فرماندهان محلى آزاد کند و این تلاش وى و همکاران اش، پایه هاى تاسیس گروه طالبان را فراهم می کند. حامد کرزی در مصاحبه ای با احمد رشید، خبرنگار پاکستانی، می گوید:

 

من به طالبان ۵۰ هزار دلار آمریکائی کمک کردم تا اداره ی خود را تشکیل دهند و بعد ذخیره ی بزرگی از مهمات را که پنهان کرده بودم، به طالبان تحویل دادم.

 

در تاریخ 10 اکتبر همین سال، گروه های طالبان هجوم خود به افغانستان را با تصرف شهر مرزی "سپین بولدک" آغاز می کنند و با ورود گروه های طالبان به افغانستان و شعله ورتر شدن جنگ های داخلی در افغانستان، طرح های "بریداس" به اجراء درنمی آیند. هرچند که در همین سال، کمپانی "بریداس" با صرف هزینه ی نزدیک به 400 میلیون دلار، ذخیره ی "کیما" در غرب ترکمنستان را نیز به دست می آورد.

 

در سال 1995 مسئولین کمپانی "بریداس" با همکاری و واسطه گری شاهزاده "فیصل ترکی"، رئیس استخبارات عربستان سعودی، با همه ی گروه های درگیر در جنگ داخلی افغانستان - دولت برهان الدین ربانی و جنبش شمال - از یک سو و با "بی نظیر بوتو" نخست وزیر پاکستان و پشتیبان گروه های طالبان از سوی دیگر تماس می گیرند تا این که در اوت همین سال کمپانی "بریداس" زیر نظر رئیس کل آن "کارلوس بالگرونی"، مذاکرات جدی با دولت ربانی، طالبان و دوستم را شروع می کند و بالاخره در فوریه 1996 یک قرارداد همکاری سی ساله برای احداث خط لوله ی نفت با دولت برهان الدین ربانی امضاء می کند.

 

اما در 27 سپتامبر همین سال گروه های طالبان کابل، پایتخت افغانستان را نیز تسخیر می کنند و بدین ترتیب دیگر هیچ امیدی برای "بریداس" باقی نمی ماند که بتواند پروژه های احداث خط لوله در افغانستان را به اجرا درآورد. با این که "بریداس" با تلاش های بسیار بالاخره در مارس 1998 از رژیم طالبان اجازه ی شرعی می گیرد که در کابل، دفتر باز کند ولی هیچ گاه فرصت و اجازه ی اجراء طرح های احداث خط لوله را به دست نمی آورد.

 

در همین زمان رژیم طالبان با محدود ساختن سطح زیر کشت خشخاش در افغانستان، مقدار تولید مواد مخدر را در مقیاس های مطلوب بازار جهانی حفظ می کند و انتقال مواد مخدر را از افغانستان توسط خانواده ی کرزی به خوبی به پیش می برد. پدر حامد کرزى، عبدالاحد کرزی، از بنیان گذاران و موسسین اولیه ی گروه های طالبان بود ولی هنگامی که به ماهیت واقعی گروه های طالبان پی می برد از آنان جدا شده و به مخالفت با آنان برمی خیزد. وی پس از مدتی متوجه می شود که پسران اش در همکاری با رژیم طالبان در انتقال و سوداگری مواد مخدر فعال هستند و چون با پسران اش نیز به مخالفت می پردازد در اوت 1999 توسط پسران اش به قتل می رسد و این کار به افراد گروه طالبان نسبت داده می شود. بدین ترتیب حامد کرزی و برادران اش لیاقت خود را در سرسپردگی به مافیای مواد مخدر و حفط منافع امپریالیسم در افغانستان به ثبوت می رسانند.

 

در همین اواخر نیز، یعنی در 21 ژانویه سال جاری، "کارلوس بالگرونی"، رئیس کمپانی "بریداس" در مورد انتقال گاز ترکمنستان از طریق افغانستان با حامد کرزی دیدار و گفت و گو می کند. دراین دیدار، سفیران کشورهای آرژانتین، ایتالیا، و رئیس بانک "اوپک" نیز حضور دارند. "کارلوس بالگرونی"، رئیس "بریداس"، تلاش هائی را که تاکنون در این زمینه انجام داده است را تشریح می کند و می افزاید که ‌این شرکت بار دیگر علاقه‌مند به اجراء این طرح از طریق افغانستان است. این طرح که هزینه ی آن نزدیک به سه میلیارد دلار برآورد شده‌، قراراست از ولایات هرات و قندهار در غرب و جنوب افغانستان عبور کند و به شهرهای "کویته" و "مولتان" پاکستان و تا مرز هند ادامه یابد. هنوز مدت زیادی از این دیدار و گفتگو نگذشته است که هواپیمای حامل وزیر نفت افغانستان، محمد محمدی، به مقصد یک معدن مس در پاکستان، در نزدیکی شهر کراچی پاکستان سقوط می کند.

 

بنابراین، در تقسیم کار امپریالیستی، "وظیفه"ی تولید مواد مخدر به عهده ی افغانستان گذاشته شده است و تا مادامی که در، بر این پاشنه می چرخد هیچ خط لوله ی نفت و گازی از افغانستان گذر نخواهد کرد و تنها محموله های مواد مخدر است که از افغانستان به سوی سائر مناطق جهان سرازیر خواهد شد و مسئولیت نیروی به هرز رفته ی تمام جوانانی که معتاد به مواد مخدر شده اند، مسئولیت سیه روزی تمام خانواده هائی که به خاطر اعتیاد به مواد مخدر به خاکستر سیاه نشسته اند و مسئولیت تمام دختران و زنانی که به خاطر اعتیاد، مورد خرید و فروش قرار می گیرند به عهده ی جنایت کاران دولت های امپریالیستی و مزدوران بومی اش و تمام نیروهائی است که ادامه ی حضور نیروهای نظامی امپریالیستی در افغانستان را مورد تائید و حمایت قرار می دهند، می باشد.

 

 

 


October 30th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات