بازگشت
شمال کشور، اپریل خونین برای آلمانها
محمداسحاق فیاض محمداسحاق فیاض

 آلمان یکی از کشورهایی است که همزمان با حمله امریکا به افغانستان در سال 2002 نیروی نظامی به افغانستان اعزام کرد. این نیروهای در ابتدا تحت عنوان آی ساف بود و بعد ها که ناتو فرماندهی نظامیان خارجی را به عهده گرفت تحت فرماندهی ناتو در آمد. هرچند کشور آلمان نیروی نظامی در افغانستان اعزام کرد اما مصمم گردید که نیروهایش را در جای پرخطر که احتمال نبرد با تروریسم را می دهد، اعزام نکنند، تاکید آنها فقط حفظ مناطق امن از چنگال افراطیون و تروریست ها بود. به همین دلیل شمال افغانستان بهترین مکانی بود که آلمانها آن را برای استقرار انتخاب کردند.

شمال کشور طی سالهایی که جنوب در نا امنی و آشوب به سر می برد ارام بود و نیروهای آلمانی نیز روزهای سخت را در افغانستان سپری نمی کردند، اما در سال 2009 شرایط در شمال کشور نیز تغییر یافت. نیروهای طالبان و القاعده در ولایت های قندوز، بغلان و بلخ و.... نفوذ کردند و این مناطق را آنا آرام کردند.

حمله به کاوانهای ناتو و نیز تانکرهایی تیل که تلفات سنگینی به بار آورد و نیز حملات متعدد و پی در پی طالبان در مناطق مختلف شمال کشور به ناچار نیروهای آلمانی را نیز در گیر جنگ و نبرد با نیروهای طالبان کرد.

در هفته گذشته طی یک حمله موشکی 4 تن از نیروهای آلمانی در ولایت بغلان کشته شدند، کشته شدن این نیروها و نیز کشته شدن سه تن دیگر از این نیروهای در هفته های اخیر که تعداد تلفات نیروهای آلمانی را در ماه گذشته به 7 تن رسانده است، درگیری تازه‌ای که میان سربازان آلمانی و نیروهای طالبان در شمال کشور اتفاق افتاد؛ همه را غافلگیر کرد. این درگیری يك روز پس از سفر کارل تئودور تسوگوتنبرگ، وزیر دفاع آلمان به افغانستان رخ داد و به کشته شدن چهار سرباز این کشور انجامید. در این درگیری‌ها که ساعت‌ها طول کشید و بسیار شدید توصیف شده است، پنج سرباز دیگر نیز زخمی شدند که حال چند تن از آنها وخیم است. پس از این درگيري بار دیگر نیروهای اپوزیسیون آلمان به ویژه دو حزب چپ و سبزها مخالفت خود با ادامه‌ حضور نیروهای نظامی آلمان در افغانستان را اعلام کردند. زیگمار گابریل، رهبر حزب سوسیال دموکرات گفته است شرایط در افغانستان به حالت جنگی درآمده و دولت لازم است موضوع ماموریت نیروهای نظامی کشور در شرایط جدید را در پارلمان به رای بگذارد.  

هم چنین انتقادات و اعتراضاتی را علیه دولت خانم مرکل در آلمان  از سوی برخی از اعضای پارلمان و نیز برخی از مردم این کشور  به وجود آورد و خواستار خروج نیروهای آلمانی از افغانستان شدند و چنین موضع گیریی در واقع برباد رفتن تمامی تلاشها و زحماتی است که آلمانهاطی 8 سال در افغانستان کشیده اند. با توجه به این میزان از تلفات در یک ماه تلفات نیروهای آلمان از سال 2002 تا کنون به 43 تن رسیده است که در این میان ماه اپریل خونین ترین ماه برای آلمانها نسبت به 8 سال حضور آنان در افغانستان بوده است.

علی رغم این اعتراضات سر انجام معاون سخنگوي دولت آلمان  اعلام کرد که  حضور سربازان اين كشور در افغانستان علی رغم افزايش شمار تلفات، تداوم يافته وتغييري در سياست‌هاي برلين در اين زمينه ايجاد نخواهد شد. کريستوف اشتگمنس روز جمعه در جمع خبرنگاران گفت که دولت آلمان همچنان به استراتژي خود در افغانستان پايبند خواهد ماند، زيرا اين استراتژي را معقول مي‌داند. و نيازي به ايجاد تغييرات در ماموريت نظامي آلمان در افغانستان نيست.

هم چنین آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان بار دیگر بر ضرورت حضور نیروهایش در کشور تاکید کرد. آنگلا مرکل كه خبر کشته شدن سربازان آلمانی را دریافت کرده بود، ضمن ابراز همدردی با بازماندگان کشته‌شدگان به انتقادهای مطرح شده نیز پاسخ داد. وی با تائید خطرناک بودن ماموریت نیروهای آلمانی در شمال افغانستان خاطرنشان ساخت كه آلمان باید به فعالیت خود ادامه دهد.

با شدت گرفتن درگیری‌ها و خبرهایی که در مورد ناکافی بودن آموزش سربازان و تجهیزات نظامی آنها منتشر شد، مخالفان حضور آلمان در افغانستان، از افزایش نارضایتی شهروندان این کشور از سیاست‌های دولت  در مورد افغانستان انتقاد کردند.

مرکل در واکنش به چنین انتقادهايي گفت كه حمایت همه‌جانبه از سربازان آلمانی امروز بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. وی همچنين ثبات و امنیت در افغانستان را برای امنیت غرب نیز ضروری ‌دانست و افزود هدف از حضور نظامی در افغانستان فقط برقراری امنیت در این کشور نیست، بلکه مسئله حفاظت از امنیت آلمان و تمامي دموکراسی‌های غربی نیز می باشد.

به هرحال این یک واقعیت است که امنيت در ولايات قندوز و بغلان طی یک سال اخیر به سرعت بي ثبات و دستخوش بي نظمي مي گردیده است. قندوز و بغلان در گذشته از پايگاه هاي حزب اسلامي حكمتيار به حساب مي رفت كه رهبر اين حزب بعد از آنكه هيأت های اعزامي وي با دستان خالي از كابل برگشتند، تهديد به از سرگيري دور جديد از خشونت ها و حملات عليه نيروهاي خارجي كرده بود. فشار جنگ در اين ولايات عمدتاً به دوش نيروهاي آلماني است كه طي  کمتر از یک ماه هفت سرباز آن به هلاكت رسيده و نیز پنج کارمند ربوده شده سازمان ملل متحد در این ولایت به اسارت گرفته شده بود که تاهنوز در دستان تروریستان می باشند.

پرسش اساسی که مطرح است،  این است که چرا طالبان دوباره در شمال، جايي كه خاستگاه طبیعي و پایگاه نظامی آنها نيست مي توانند نيم دايره شمال را ناامن سازند؟

واقعیت این است که طالبان تا هنوز از پايگاه هاي مردمي در شمال محروم بوده اند و نیز با حساسيت هاي منطقوي مواجه اند. اما با توجه به نام و نشانی که گروه طالبان پیدا کرده اند و نیز با استفاده از این نام برای برخی از گروههای اشوب طلب بهترین فرصت تبدیل گردیده است که در شمال کشور تحت نام طالبان دست به آشوب بزنند.

گروه هاي مسلح  اشوب طلب به شمول افراد حزب اسلامي به دلايل مختلف دوباره سلاح به دست گرفته اند. يكي از این دلايل بي سرنوشتي هزاران جنگجوي سابق است كه طي برنامه هاي مختلف دولت و سازمان ملل متحد با اين تعهد خلع سلاح شده اند كه به زندگي امن ملكي برگشته و زمينه اشتغال و معاش بدست خواهند آورد. اما آنان به چنین خواسته هایی دست نیافته اند و با براساس عقده هایی که به دل دارند باردیگر تحت نام طالبان دست به اسلحه برده اند، براین اساس گروههای آشوب طلبی که در شمال وجود دارند بیشتر به دنبال اهداف مالی و انتقامی است تا اهداف افراط گریانه ای که طالبان دنبال می کنند. انها می خواهند از این شورش ها امتیاز بدست آورند، تا به پیروزی طالبان فکر کنند.

 به همین دلیل  بسیاری از کار شناسان بدین باورند که ناتو و اردوی ملی بجایی که به فکر عملیات در جنوب کشور باشند باید برای تصفیه شمال کشور از دست گروههای مسلح فکری کنند، زیرا تصفیه این گروهها نسبت به دیگر گروههای طالبان در جنوب آسان تر است و نیز از پایگاه مردمی لازم برخور دار نیستند و نیز از طریق معامله می شود بسیاری از این گروهها را به سوی مصالحه کشانید. اما دیر به این معضل توجه شود ممکن است گروههای افراطی القاعده و طالبان پایگاههای شان بیشتر از گذشته مستحکم سازند و عقده ها و انتقام ها را به عقیده های افراط گرایانه تبدیل سازد و آن وقت تصفیه شمال کار سخت و دشوار خواهد بود.


April 21st, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات