بازگشت
حركت در جهت استقلال، تنها راه دولت افغانستان
خبرگزاری صدای افغان(آوا) خبرگزاری صدای افغان(آوا)

سرویس تحلیل و پژوهش اخبار

نشر اسناد محرمانه ارتش امريكا در وبلاك غير رسمي «ويكي ليكس» با آنكه در رسانه‌هاي جهان بازتاب گسترده‌اي داشت و بسياري از دولت و كشورها نسبت به آن واكنش نشان دادند، تا آنجا كه بر روابط ديپلوماتيك بعضي از كشورهاي مانند بريتانيا و پاكستان سايه افكنده و روابط برخي از دولت‌هاي ديگر مانند انگلستان و هند را مستحكم‌تر ساخت. اما در افغانستان، طبق اخبار رسانه‌هاي داخلي، از بازتاب و در قبال آن از موضع‌گيري چندان جدي و كارآمدي به وسيله دولتمردان افغانستان، برخوردار نگرديد!؟ اگرچه بسياري از رسانه هاي چاپي و غير چاپي كشور، مسئولين مملكتي و به خصوص رئيس جمهور و تيم كاري او را به باد انتقاد گرفته‌اند كه چرا در برابر يك چنين موضوع مهم و سرنوشت‌ساز براي كشور و منافع ملي ما، چنين برخورد منفعلانه و غير مسئولانه‌اي را در پيش گرفته‌اند، به خصوص اظهارات وزير محترم دفاع كشور را در سفرش به مالزيا و در ربط به انتشار اسناد محرمانه ارتش امريكا كه گفته است: «ويكي ليكس چيزي تازه‌اي نگفته و دولت افغانستان از مدت‌ها قبل از اين مسائل آگاه بوده است و ...» شگفت‌آور و متحير كننده خوانده‌اند. اما اين قلم بدون آنكه قصد دفاع از وزير دفاع و كابينه رئيس جمهور كرزي را داشته باشم، يادآور مي‌شوم كه از يك جهت، حق با دولت افغانستان است و آن جهت و سمتي است كه دولت افغانستان در طول 10 سال تمام، همواره در گوش مسئولان دولت ايالات متحده امريكا و جامعه جهاني، با تمام وجود، فرياد زده و گفته است كه ريشه‌هاي ترور و دهشت را در بيرون از مرزهاي افغانستان و به خصوص در خاك پاكستان بايد جستجو كرد.

اين درست است كه ما هيچگاه، مدافع تمامي اعمال و كاركردهاي دولت نبوده و نخواهيم بود و در بسياري از موارد از منتقدان سر سخت دولت و سهل انگاري‌هاي آن، بوده‌ايم، اما اينها دليل نمي‌شود كه به روي حقايق چشم ببنديم و مانند برخي از نشريات چاپي، از چوكات عدالت و انصاف، عبور كنيم.

دولت افغانستان نه يك بار و دو بار كه يك دهه است با ذكر ادله و اسناد معتبر، به ايالات متحده امریکا و شركاي غربي آن، ثابت كرده است كه افغانستان و خاك اين كشور، خاستگاه و پرورشگاه تروريزم و القاعده و ... نيست و بلكه اين پاكستان و به خصوص استخبارات جهنمي آن كشور است كه پرورشگاه، ايستگاه و خاستگاه اوليه و اصلي تروريزم، القاعده و مخالفان دولت افغانستان، در منطقه و جهان است. دو گزارش مهم و خطرناك مكتب اقتصادي ـ سياسي لندن و وبلاك غير رسمي «ويكي ليكس» نيز همان تكرار حقايقي هستند كه پيش از اين و به صورت مكرر به وسيله دستگاه امنيتي و اطلاعاتي افغانستان به سمع و نظر دولت امريكا و شركاي غربي آنان، رسانيده شده است. اما اينكه امریکا وغرب، به اصرارها و تذكرات دولت افغانستان ارزش و اهميت قائل نشده اند، به نظر مي‌رسد عمده علت و دليل آن اين واقعيت باشد كه دولتمردان امريكايي، چنانچه گزارش «ويكي ليكس» نيز بر آن صحه مي‌گذارد، از ابتدا تا اكنون از ارتباط طالبان با سازمان جهنمي آي.اس.آي، تجهيز و تقويت و پرورش طالبان و مخالفان دولت افغانستان در داخل خاك پاكستان، نه تنها اطلاع دقيق و عميق داشته كه به گمان اين قلم، دولتمردان امريكايي يا خود طراح اين توطئه عليه دولت و مردم افغانستان بوده‌اند و يا اينكه، با طرح دولت و استخبارات پاكستان، در اين مورد به خصوص، راضي و موافق بوده‌اند. چرا، چنانچه تجربه‌ي سال‌هاي پيشين در افغانستان و منطقه نشان داده است و اين قلم نيز به تكرار به آن تذكر داده‌ام، اوضاع و احوال طالبان و مخالفان دولت افغانستان، به همين روال و منوال كه وجود دارد، خواست اصلي دولت امريكا و شركاي غربي آن است؛ يعني نه آنقدر قوي كه بتوانند زمام امور در افغانستان را به دست گيرند و نه آن مقدار ضعيف كه به كلي از صفحه كشور و منطقه حذف شوند، اين همان طالبي است كه به عنوان يك ابزار و وسيله كار آمد، هم به درد دولت و استخبارات پاكستان مي‌خورد و هم به اهداف بلند مدت امريكا و غرب در افغانستان و منطقه كمك كرده و مي‌كند. پس با اين ارزيابي، طبيعي خواهد بود كه دولت امريكا و شركاي غربي آن، به دولت پاكستان به عنوان يك همكار و شريك استراتيژيك، بيشتر ارزش و بها بدهند تا دولت افغانستان كه ابدا اهميت در خور توجه و استراتيژيكي براي ايالات متحده و شركاء غربي آن ندارد. از ديد اين قلم، آنچه به دولت و حاكميت افغانستان مربوط مي‌شود توجه و در اولويت قرار دادن چند گزينه است:

1. دولت افغانستان، پس از سپري شدن حدود يك دهه، بايد فهميده و درك كرده باشد كه نيروهاي خارجي نه براي كمك و آباداني افغانستان كه بلكه با اهدافي خاص و در جهت تأمين منافعي كه براي خودشان تعريف مي‌كنند، به افغانستان و منطقه لشكركشي كرده‌اند. پس اين اولين اولويتي است كه دولتمردان نيز بدان واقفند، اما مد توجه قرار دادن آن در عملكرد ملي و سياسي از جانب دولتمردان، مطمع نظر اين قلم مي‌باشد. شايسته است حاكميت افغانستان با توجه به اين واقعيت، برنامه‌ها و پلان‌هاي كلان و كوچك كشور را پي‌ريزي و كنترول كند.

2. حتي الامكان سعي شود از رخنه و نفوذ مستشاران خارجي در پست‌هاي كليدي و مهم كشور جلوگيري و يا كاسته شود. موضع‌گيري اخير رئيس جمهور حامد كرزي مبني بر متهم كردن خارجي‌ها در رشد فساد اداري، عدم مبارزه جدي آنان با تروريزم و كشتار بي‌رويه‌ي افراد ملكي، نشانگر روحيه آزاد منشي و استقلال طلبانه اي است كه در تمامي دولتمردان اعم از بالا تا پايين‌ترين مأمور دولتي و غير دولتي بايد تقويت شود.

3. دولتمردان ما تلاش كنند با ايجاد و تقويت روحيه‌ي استقلال طلبي در خود و در ملت، زمينه‌ي ايجاد يك نظام كاملا مستقل و متكي به اراده ملت و منافع ملي خويش را پديد آورند. چنانچه بارها يادآود شده‌ایم، ملت ما ملت صبور، پرتلاش و ملتي است كه قانع بوده و زود راضي مي‌شوند. مردم افغانستان به محض آنكه احساس كنند دولتمردان‌شان در راستاي استقلاليت و خدمت به مردم و كشور، كمر همت بسته‌اند، با تمام توان و قوا، پشت سر نظام و حكومت‌شان خواهند ايستاد. پس بر حكومت و دولتمردان ما است تا اين روحيه‌ي مردم ما را قدرداني نموده، از آن در جهت رشد و آباداني وطن، بهره ‌وري كنند.

4. با نظارت دقيق بر امكانات و كمك‌هاي جامعه جهاني، از آن در جهت رفع فقر، بيكاري و ساخت و ساز و آباداني كشور، بهره‌ ببرند.

5. به هر شكل ممكن با فساد طاقت فرساي اداري كه همه را افسرده و خسته كرده است، مبارزه جدي و اصولي انجام گيرد.

6. و به طور كلي دولت، بايد دست به يك خانه تكاني گسترده و همه جانبه بزند و بسياري از افراد نالايق و غير شايسته را از قدرت كنار زده و به جاي آنان افراد شايسته و اهل كار و خدمت را به پست‌هاي مربوطه بگمارد. دولت اگر بقاء خود، ملت و كشور را مي‌خواهد و به آن اهميت مي‌دهد، در اين مورد به خصوص بايد به طور جدي وارد عمل شود و مخلَص سخن اينكه، پيش از آنكه ديگران و به خصوص همسايگاني چون پاكستان والبته با اشاره و اجازه ايالات متحده امریکا و غرب، آستين بالا بزنند و براي افغانستان و اداره آن برنامه‌ريزي كنند، و به تعبير ساده ‌تر، قبل از آنكه آنان، طوري خانه دولت و كشور افغانستان را بتكانند كه گرد و خاك حاصل از آن به چشم دولتمردان كنوني و مردم رنجديده ما برود، بايد خود مسئولان نظام و حكومت ما با تعقل و تدبيري دقيق، دست بكار خانه تكاني شوند.

بحث تجزيه افغانستان كه در اين شب و روزها، از طريق رسانه‌هاي غربي، مطرح مي‌شود، زنگ خطري است كه دولتمردان كشور، ضمن جدي گرفتن آن، با راهكارهاي مناسب و معقول در انديشه حل و فصل و خنثي كردن اين توطئه بزرگ باشند. به هر شكل، دولت افغانستان راه دشوار و پرخطري را در پيش رو دارد كه تنها و تنها در پرتو اتكال به پروردگار قدير و اتكاء به مردم صبور و غيور افغانستان قابل پيمودن است و بس.


August 15th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات