بازهم پیام خونین طالبان برای شورای عالی صلح
محمداسحاق فیاض محمداسحاق فیاض

تلاش های صلح حکومت افغانستان یک بار دیگر رنگ خون به خود گرفت و یکی دیگر از اعضای بلند پایه شورای عالی صلح توسط طالبان ترورگردید. ارسلا رحمانی، عضو مجلس سنا،از مقامات سابق امارت طالبان و عضوشورای عالی صلح افغانستان بود که روز یک شنبه در نزدیکی دانشگاه کابل از سوی افراد طالبان ترور گردید. مهاجمان که از قبل منتظر آمدن او بودند به محض نزدیک شدن وی به طرف موتر حامل آقای رحمانی تیر اندازی کردند و بعد از ترور وی از صحنه متواری گردیدند.

بعد از سقوط امارت طالبان فقط تعدادی از اعضای طالبان دست از خشونت و جنگ کشیدند و در حکومت افغانستان به مقامهایی رسیدند که یکی از این افراد ارسلا رحمانی بود که بعد از دست کشیدن ار خشونت  به عضویت انتصابی مجلس سنا در آمد و رئیس یک گروه پارلمانی به نام "اصلاح و عدالت" بود. البته حضور او در پارلمان چندان از اهمیت زیادی برخور دار نبود، آنچه حضور او را تاثیر گذار کرده بود، حضور او در شورای عالی صلح افغانستان بود که  بعد از برگزاری لوی جرگه مشورتی صلح تشکیل گردید و آقای رحمانی یکی از افراد بسیار فعال در این شورا بود. او یکی از کسانی بود که زمینه ملاقات برای زمینه سازی مذاکره با طالبان در قطر تلاش های زیادی انجام داد، او از نظرفکری از خواسته های سیاسی از گروه طالبان حمایت میکرد و حتی نام او در فهرست سیاه سازمان ملل متحد و همچنین فهرست افراد مورد پیگرد آمریکا شامل بود که بعدا بخشیده شد و گفته می شود که او طرف دار مذاکره و رفع خشونت از کشور بود، گروه طالبان حتی وجود او را نیز تحمل نتوانستند و دست به ترور او زدند.

این دومین تروراعضای صلح است که توسط طالبان ترور می گردد. سال گذشته آقای برهان الدین ربانی رئیس شورای عالی صلح در یک برنامه تروریستی توسط نیروهای انتحاری طالبان ترور گردید. او که در کنفرانسی در تهران سفرکرده بود، سفرش را از تهران به سوی دبی تغییرداد، این تغییر جهت نشان می دهد که آقای ربانی از برنامه هایی که برای صلح گرفته شده بی خبر است و کسانی دیگری این برنامه را تدارک دیده اند و براساس راهنمایی و هدایت دیگران به ملاقات نماینده طالبان می روند. براساس برنامه ای که توسط آقای رحمت الله واحدیار، وزیرمهاجرین در دوران طالبان و عضو فعلی شورای عالی صلح به افغانستان، ترتیب یافته بود، آقای ربانی با یکی یا تعدادی از نمایندگان طالبان ملاقات و گفتگو نمایند. آنچه ایشان را وادار ساخت تا هرچه زودتر خود ار به کابل برساند، تلفنی بود که حامد کرزی در مسیر نیورک به اقای ربانی کرده بود و از او خواسته بود که با نماینده طالبان که در کابل منتظر است دیدار و گفتگو نماید. او حتی ربه اندازه ای برای رفتن به کابل عجله داشت که هواپیمای مستقیم از تهران گیرش نیامد از تهران به دوبی و از آنجا به کابل پرواز کرد.

دو نفر که خود را نمایندگان طالبان معرفی می کردند، چند روز بود که در مهمان خانه شورای عالی صلح جا خوش کرده بودند و آنچه اعتماد را نسبت این دو نفر جلب کرده بود، معرفی و اعتماد آقایان معصوم استانکزی و رحمت الله واحدیار  نسبت به دو نماینده طالبان بود، ماندن آنان نیز در مهمان خانه برای انتظار بلکه بیشتر برای جلب اعتماد افراد اطرافیانش بود، سرانجام این اعتماد سازی کاذب هم کار خودش را کرد و آنان بدون هیچ گونه تلاشی و بازرسی بدنی وارد منزل استاد ربانی گردیدند و هنگام احوال پرسی با ایشان بمبی را که انتحارگر در لنگی خود بسته بود، منفجر کرد و پیام صلح را به صورت واقعی و عملی به استاد ربانی هدیه داد.

بعد از استاد ربانی کسی که بیشترین تلاش ها را برای صلح در شورای عالی صلح انجام می داد ارسلا رحمانی بود که اکنون آماج گلوله طالبان قرار گرفت و یک بار دیگر تلاش های حکومت افغانستان برای صلح رنگ خونین به خود گرفت. آقای رحمانی اخیرا در رأس کمیسیونی برای بررسی اوضاع زندانیان قرار گرفت و بلافاصله پیشنهاد کرد که برای ارزیابی وضعیت زندانیان طالبان نیاز است تا هیاتی به بازداشتگاه گوانتانامو فرستاده شود و پیشنهاد او از سوی اقای کرزی پذیرفته شد و هیئتی از سوی حکومت افغانستان به گوانتانامو فرستاده شد و زندانیان طالبان در این زندان ملاقات کردند، هدف اساسی این سفر این بود که مذاکرات میان طالبان و امریکا به دلیل اختلافاتی که میان آنان در مورد مبادله زندانیان رخ داد، قطع شده بود و شورای عالی صلح براساس پیشنهاد اقای رحمانی هیئتی را به گوانتانامو فرستاد تا روند مذاکرات امریکا و طالبان باردیگر ارتباط دهد و واسطه میان دو طرف باشد. ظاهرا بعد از این تلاش ها بود که باردیگر ارتباط هایی میان طالبان و امریکا برقرار شد و درست بعد از طرح و پیشنهاد ارسال هئیت توسط ارسلا رحمانی بود که رویترزدر گزارش تازه ای  نوشت که امکان دارد ایالات متحده امریکا زندانیان طالب را کمتر زیر نظارت جدی بگیرد، زیرا اختلاف طالبان و امریکا این بود که  رهبران زندانی طالبان در قطر بمانند و در افغانستان نروند تا زمینه فعالیت های افراطی از آنان گرفته شود. مقام های امریکایی گفتند که اداره ی اوباما یک دلبستگی را برای پذیرفتن نظارت نه چندان جدی به رهبران طالب که هم اکنون در زندان گوانتانامو به سر می برند و امکان دارد در بخشی از معامله میان واشنگتن و طالبان برای گفتگوهای صلح، به قطرانتقال یابند، نشان داده است. اما ظاهرا این تلاش ها هنوز هم به نتیجه نرسیده است، هرچند گفته می شود که یکی از رهبران طالبان از زندان گوانتانامو آزاد گردیده و در قطر منتقل شده است اما این خبراز سوی مقامات رسمی طالبان تایید نشده است.

حال با توجه به تلاش های اقای رحمانی در راستای صلح با طالبان انجام داد و از نظر سیاسی و فکری از طالبان حمایت می کرد، اما این تلاش ها برای طالبان گران تمام شد و حتی حاضر شد یکی از اعضای سابق خود را نیز ترور نماید. این نشان می دهد که تلاش های صلح حکومت افغانستان با طالبان کاملا یک طرفه است از یک طرف حکومت افغانستان طالبان را برادر خطاب کرده و درهای خود را برای صلح با این گروه باز می کند و از سوی دیگر طالبان بجای این که پاسخ درستی به این دعوت ها بدها از ندای صلح خواهای سوی استفاده می کند و از این فرصت ها در راستای طرح های تروریستی استفاده می کند. ترور ربانی نشان داد که حکومت و دست اندرکارانی که برای صلح کار می کنند، چقدر در برابر ترفندهای طالبان خوشباورانه برخورد کرده و براین گروه اعتماد نموده است که حتی افراد طالبان را بدون تلاشی وارد رئیس شورای عالی صلح کرد و در مورد ارسلا رحمانی نیز چون او خود را عضو سابق گروه طالبان می دانست، به این باور بود که او را گروه طالبان ترور نخواهد کرد، اما برای گروه فرق نمی کند که چه کسی و با چه فکری در راستای صلح تلاش می کنند. برای این گروه مهم این است که مسیر خشونت را به هرطریقی دنبال کنند و حتی از طرف دارانش اگر خواهان صلح باشند با مرگ محکوم می شوند.

شاید ترور با استاد ربانی این پیام از سوی طالبان کمتر رسیده باشد، اما ترور ارسلا رحمانی این واقعیت را نشان داد که برای این گروه حتی عضویت به این گروه چندان اهمیتی ندارد، هرکس که در راستای صلح با این گروه تلاش کنند محکوم به مرگ است، رحمانی به این دلیل از سوی طالبان محکوم به مرگ گردید که او بعد از ربانی در راستای صلح بسیار فعال شده بود وبه همین دلیل در واقع او را قربانی بازی های پشت پرده ای دانست که در قطر میان امریکا و طالبان جریان دارد و ارسلا رحمانی سعی داشت دراین راستا نقش میانجی را بازی کند. ارسلا رحمانی در واقع قربانی واسطه گری های مذاکرات قطر گردیده بود که در دایره اطلاعاتی و اسراسر پشت پرده قرار گرفته بود.


May 16th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
گزیده مقالات