بازگشت
از دواج های اجباری دختران جوان و زنان بیوه ء افغانستان
عزیزه عنایت عزیزه عنایت

               در افغانستان  و بسیار از کشور های دیگردرآسیا: دختران و زنان جوانیکه

 

        با مرگ شوهر خود بیوه شده اند و یاشوهران شان آنها راطلاق داده اند طبق عـرف

 

         معمول  و سنن  موجود  حق آزادی  برای انتخاب شوهر را ندارند و تنها والدین

 

         و بزرگان  و خویشاوندان شان  در مورد همسر آینده ء انها تصمیم میگیرندواین

 

         عنعنه که در تمام قرا و قصبات  کشورها ی اسلامی  ریشه دوانیده است ازطرف

 

          بزرگان و  مو سفیدان مذ هبی  بعنوان سنن پسندیده  یاد میگردد که این سنــن از

 

           دیدگاه قربانیان آن حتی از طرف جمعیت زنانیکه  در هر کشورنیم پیکرجامعه

 

          را تشکیل میدهند  پسندیده نبوده  بلکه ظلم بر حق  زنان و دختران  که حـــــــق

 

           انتخاب همسر و شریک زندگی آینده را از آنان سلب مینماید نا پسند تلقــــــــی

 

           میگردد.

 

                   طبق گذارش های منعکس شده  در رسانه های جمعی  در افغانستان هنوز

 

           80%  زنان و دختران جوان  بشکل از اشکال با خشونت های خانواده گـــــی

 

           قرار دارند زجه و فریاد این قربانیان خشونت  از طرف بزرگان قوم وخانوا ده

 

           غیر قابل سمع پنداشته  میشود  زیرا تحت فشار نگهداشتن  زنان و دخــتران را

 

            از سنن پسندیده و رکنی از تربیه سا لم  تلقی میمایند و معتقد اند  زنان جـــوان

 

            و دختران  ما نند شا خه های روینده درخت اند  هر گاه  تحت  مرا قبت دایمی

 

            قرار داده نشوند  کج میرویند و آنگاه  مورد پسند  باغبان ( خانواده ) نمیبا شنـد

 

            و با عث تنفر دیگران نیز میگردند و به خانواده نام نیک به بار نمیاورند .

 

                        تحقیقات کارشنا سانه در افغانستان نشا ن داده است  که حدود 57 %

 

            دختران و پسران  قبل از رسیدن به سن قا نونی تو سط و الدین و اقران شـان

 

            به ازدواج اجباری  واداشته میشوند در حا لیکه  در اکثر اوقات  پســــــــرا ن

 

            ودختران قرار داشته در آستانه ء جوانی  هنوز نسبت بی اطلاعی از مزایا ی

 

            تشکیل خانواده و  همسر شدن  هیچگونه محبت و صمیمیت به هم دیگر نداشته

 

            و به هم ار ج قا یل نیستند  . چنین ازدواج ها است که نا پا یداری در زندگـــی

 

            را بوجود آورده  و آنهارا  بسوی بد بختی سوق  میدهد .

 

                      آنچه از طرف مسئولین امور وزارت امــــور زنان  در مطبوعــــا ت

 

           و رسانه ها  اشا عه  یا فته : گفته شده است  که  حدود سه هزارمورد: خشونـت

 

           علیه زنان  در شش ماه سا ل 1386  خورشیدی  بدفاتر ادارات ایــــن و زارت

 

           ثبت گردیده است .

 

                    ابعاد این فا جعه  شا ید بمراتبی و سیع تر از این با شد  زیرا در خانواده

 

           ها در افغانستان زنان و دختران  تحت خشونت خانواده گی خاموش میماننـــــد

 

           و طبق  عرف مروج  در جامعه  واکنش زنان و دختران  بعنوان دفاع از خـود

 

           علیه این خشونت ها بداخلاقی پنداشته میشود و اگر زنان و دختران  یک بـــا ر

 

           برای شکایت کردن  این گونه  خشونت ها  و عرض حال به دفاتر رسمـــــــی

 

           حکومت مرا جعه نمایند  دوباره  حق برگشت به خانه را از دست میدهند وچنین

 

            زنان و دختران بنام سرکش  وبی آبرو کنند هء فا میل  وخویش تبار منفورواقع

 

           میگردند و درشرایط حا ضر نسبت محدود بودن امکانات  ارگان های دو لتــی

 

           مثل وزارت امور زنان , کمسیون مستقل حقوق بشر , ادارات پولیس و محاکـم

 

           و امثال آن نیز  نمیتوانند  آنها را  تحت حمایت دایمی خود قرار داده  از عفـــت

 

           و زندگی آنها حراصت  نمایند .

 

                        در یک گذارش رسانه ء  از قول فوزیه امینی ریس امور حقوقــــــی

 

          وزارت امور زنان آمده است  در ربع سوم سال روان  یعنی ماه میزان , عقرب

 

          وقوس 2330  قضیه  در خصوص  زنان  در کابل و در ولایات  به ثبت رسیده

 

          اســــــــت.

 

                  خشونت علیه زنان مثل طلاق , لت و کوب , از خانه راندن , فسخ نامزدی

 

          و در بعضی موارد  اختطاف  زنان و دختران , ازدواج  اجباری و امثال آن بوده

 

          است که  بعضاً خود سوزی زنان و دختران جوان را  در قبال داشته است .

 

                   بیشــرین آمار اینگونه خود سوزی زنان  درولایت  هرات اتفاق افتاد ه

 

          است که  بعد ازآن قند هار , فراه , نمیروز و بعضی ولایات شمال افغانستـــــان

 

          قرار دارد .

 

                   ریس امور زنان در ولا یت فراه به خبرنگاران گفت  64 مورد خــــــو د

 

          سوزی در فراه ثبت گردیده است  که  30 نفر ازجمله ء این زنان بـه کام مـر گ

 

          فرورفته  و متباقی از مرگ نجات داده شده اند .

 

                    در ماه فبروری  سال روان  یک زن  که در اثر نا ملایمات  زندگـــــــی

 

         نمیخواست با شوهرش زندگی را ادامه بدهد  توسط بزرگان قوم به  اتهام فـــــرار

 

        از خانه و همراه شدن با مرد دیگر  به حکم  اعدام مواجع گردید و تو سط شوهرش

 

        تیر باران شد .

 

                   دوکتور ثریا رحیم مسول حمایت و انکشاف حقوق زنان در کمیسون مستقل

 

         حقوق بشر در افغانستان  میگوید . درسال 2007 میلادی  یکهزار و هشت قضیهء

 

        خشونت علیه زنان  در دفاتر این ریاست ثبت شده است .

 

                  خشونت علیه زنان میتواند  جسمانی بوده  با لت و کوب همرابا شد و یـــــا

 

         میتواند خشونت روانی بوده  به طلاق کردن , از خانه کشیدن و مواجع سا خـــتن

 

        به دربدری های دیگر  تهدید شوند و یا  میتواند این خشونت علیه زنان  عاطفــــی

 

        بوده –  باعدم ابراز علاقه و محبت, و صحبت نکردن همراه  با شدوهمچنان میتوانـد

 

        این خشونت علیه زنان  قطع کمک مالی و پولی صرف  نظر از خرید  امــــوال و

 

        پوشاک  مورد علاقه زنان  و امثال آن با شد .

 

                انگیزه  بروز خشونت  در جوامع مرد سالار  سنن شکنی زنان  در مقابل

 

        مردان محسوب  میکردد که این سنت شکنی  شامل  عدم اطاعت  زنان از  مرد ان

 

        و بی اعتنائی در برار گفتار  و خواست شوهر و بزرگان خانواده , انجام کار ها ی

 

        خود سرانه  و بدون اذن شوهر, رفتن  به خانه ءوا لدین و دوستان شان میبا شـــد

 

        اما همان طوریکه گفته اند ( خوی بد را بهانه بسیار است )  مردان بهانه گیر مــی

 

        تو انند هر چیزی را انگیزه خشونت علیه زنان به حساب بیاو رند .

 

                 خشونت علیه زنان  نه تنها در افغانستان و اسیا معمو ل است بلــــــــکه در

 

        اروپای پیشرفته و حتی امریکا نیز  خشونت علیه زنان و جود دارد .

 

                بقول سازمان  عف بین الملل پولیس لندن گفته است  در هر ماه  7650  -

 

        مورد خشونت  خانواده گی علیه زنان  گذارش  میشود . که شا مل هتا کی,مضیقهء

 

        مالی , منع معاشرت با دوستان ولت و کوب   میشود .

 

                عنیکا فلینزبورگ – مسئول امور مطبوعاتی  عف بین المللی  میگو یـــــد

 

        در کشور های غربی  انواع  خشونت علیه زنان و دختران نیزوجوددارد که عموماً

 

        پنهان میماند  و آنچه بر آنها میگذرد از بیان آن شرم و سکوت اختــــیارمیکــــــنند

 

        اما گفتنیست که خشونت علیه زنان  در خانه  غالبا ً توسط همسران  ونزدیکان آنها

 

        صورت میگیرد عنیکا میگوید خشونت علیه زنان  بزرکترین  رسوایی در عصــر

 

        ما است  که شا مل  تمام فرهنگ ها , ادیان , جوامع فقیر و غنی میشود .

 

        که نظر به معلومات  فوق خشونت علیه زنان  در تمام کشورها و جود دارد . امــا

 

        در افغانستان و  کشورها ی آسیای بیشتر  بوده است .

 

                اگر چه در قانون  موجوده افغانست
March 10th, 2008



  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي