بازگشت
مادر روزت مبارک
شهاب الدین سرمند شهاب الدین سرمند

  24 جوزا در تاریخ کشور ما  ،مصادف است به روز مادر !

 

زنده گی ومحیط زیست انسان در برگیرنده رویدادها ، حوادث ، تغیرات و تحولات میباشد . این همه در برگیری ها ارتباط دارد به دیدگاها و برداشت های انسانی ، اما تاریخ در مورد آن  برخورد بیغرضانه نموده هر یک از این گیرودار ها را ارتباط به احساسات انقلابی ، عاطفی و بشر دوستی ،حلقات ، گروه ها ، جمعیت وسازمان ها داده درقضاوت وخورد علاقمندان اش قرار میدهد .

کشور عزیز ما افغانستان نیز در طول تاریخ خویش در برگیرنده چنین حوادث ، رویدادها ، تحولات و تغیرات بوده که هر یک در زمانش تعریف خود را دارد . آنچه بیشتر با عاطفه ارتباط دارد و از آن با عطوفت تجلیل میگردیدومیگردد ، عبارت  از روز سره میاشت و روز مادر میباشد .

دقیق تاریخ بیست و چهار جوزا، در کشور ما مصادف است به روز مادر ، واین روز بر عکس روز زن دارای نمود عاطفی بوده ، عمدتاً از مهر و محبت مادر ، از مقام و منزلت مادر قدر دانی میگردد .

در این عرصه مکاتب ، موسسات وا دارات دولتی با برگذاری محافل مجلل هنری ، ادبی  از مادران  قدرنموده ، به مقام مادر ارج می گذارند .

بزرگداشت ازروزمادر نه تنها با خواندن مقالات ، اشعار ، نمایشنامه ها و اجرای کنسرت صودرت میگرد، بلکه از مادران ممتاز طی اهدای تحایف قدردانی به عمل میاورند.

همانطوریکه فرزند برای مادر گنج زنده گی است ، مادر نیز برای فرزندش نعمت قابل ستایش و خداوند جهان کنونی میباشد . با داشتن مادر، فرزند خود را شاداب و استوار یافته و در نبود مادر، هر ان کمبود بزرگ را احساس مینماید .

بلی مادر ، زن است ، خواهر است و بلا خره آفریدگار است وبا این آفریده گاری، منزل و مقام وی آنقدر با عظمت میگردد که پروردگار عالم بهشت برین را در زیر پای مادر قرار میدهد . نیرو وعظمت مادر در تکان دادن گهواره و جهان نهفته است زیرا این مادر است که با یک دست گهواره و با دست دیگر جهان را تکان میدهد .

پس  مادر !

سلام و صد سلام به تو به مقام ،عظمت ،وسازنده گی تو .

 مادر و محبت مادر را نمیتوان با هزاران تلاش دریافت ، این واقیعت است که ،از درک فرزندان بیمادر، میتوان دریافت  . بلی انانیکه در این روز معبد شان را غرض حرمت و سلام تبریکی در جستجو اند و آنرا نمیتوانند دریابند ، با ناامیدی بسوی شاخه های گل نظر می افگنند وبا اندوه ودرد، اشک نا امیدی میریزند .

بدون شک مادر خداوند روی زمین است واز دامان مادر است که فرزند محبت را فرا میگیرد و از حمایت مادر است که فرزند راه رفتن ، گفتن می آموزد ،زشت و خوب روز گار را تشخیص مینماید . در وصف مادر نویسنده گان و شاعران کشور ما و جهان زیاد تحریر داشته اند اما آنچه به مثابه خاطرۀ از گذشته های دور تا اکنون ذهنم را با خود مصروف میدارد  پارچه شعری از استاد خلیلی میباشد که در بزرگداشت از روز مادر توسط دختر صنف پینج یکی از مکاتب شهر کابل در تالار زینب ننداری به قرائت گرفته شد و آنقدر زیبا دکلمه نمود که همه تالار از خورد تا بزرگ و مقامات که پیوند به سلطنت داشتن به پا ایستاده و از این نوجوان استقبال نمودن .                                                        من به یاد خاطرۀ آنروز همان سروده استاد خلیلی مرحوم رابه پیشگاه شما مادران گرانقدربه مناسبت 24 جوزا « روز مادر» تحریراً تقدیم میدارم .

 

                               هدیه به مادران

رهروی روشندلی از با یزید

کرد پرسش کای مراد هر مرید

باز گو  آخر کجا بشتا فتی

کاین همه گنج سعادت یافتی

گفت از یک قطره اشک مادرم

شاهد مقصود آمد در برم

گنج ها در دیده نمناک اوست

این گهر ها اشک های پاک اوست

شام ها چون باز خفتی مادرم

بود در پاین پایش  بسترم

تا دل شب داشت با من راز ها

گفتگو ها قصه ها آواز ها

قصه های شرین تر از شهدو شکر

نغمه های جان بخش از باد سحر

ناگهان شامی هوابس تیره شد

برف بر شهرو ده ما چیره شد

خون به تن از شدت سرما فسرد

شعمه از دم سردی ایام مرد

نیمه شب شد مادرم از خواب خاست

از من افسرده جام آب خواست

تا گرفتم لرز لرزان جام آب

مادرم را باردیگر برد خواب

من ستادم خشک بر جا از ادب

چشم برره جام برکف جان بلب

آب را از فرط سردی بست یخ

جام را بدست من پیوست یخ

صبح شد چون بارگاه فیض باز

مادرم برخواست از بهر نماز

دید سوی من گه لرزانم چو بید

گسته ام چون برف سرتا پا سپید

گفت ای فرزند برکف جان چیست

راست گو این لرزه بر اندام چیست

از چه رو این جام را نگذاشتی

خویش را در رنج ومحنت گذاشتی

گفتم ای مادر خطا بود اینکه من

می نهادم جام بهر خویشتن

تو زمن گر آب می کردی طلب

خفته می دیدی مرا دور از ادب

مادر از گفتار من بیتاب شد

دل میان سینۀ وی آب شد

سر زد آهی از دل غمدیده اش

قطره اشک چکید از دیده اش

اشک مادر گنج گوهر زا شود

مرد از آن یک قطره چون دریا شود « شستاد خلیلی »

بگذار مادران در سراسر جهان و خاصتاً مادران افغان دیگر اشک نریزند ودر داغ فرزندان شان در یاس و نا امیدی قرار نگیرند  .


June 14th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي