بازگشت
صبروشکیباََیی
امیرخان جوینده امیرخان جوینده

زنده گی گاهی چقدر تلخ وغم انگیزاست همیشه رنج وغم مصیبت های پی هم پیش می آیدانسان ها برای اینکه ســــــعادت وخوشی را نصــــیب گردند باید مشقت های زیادی را عقب گــذاشته تا درآینده های دورونزدیک خوشی کامـــیابی وسرفـــرازی عایدحال شان گرددالبــته انسان باید صبورباشد صبروشکیبایی داشته باشد آنچه که حضرت حق لازم پنداشـــــته نصیبش گردانیده به آن شکرگذاری نماید گرچه نعمات خدای تعالی را ما ناچیزگفــــته نمیتوانیم اما به چیزهای کم واندک شــــکرگــــذاری دربارحق را نموده آنرا به دیده ای قدر نیگریم تا باشد نعمات بیشترزنده گی بهتری به ما دست دهد دادوستود همه ازقدرت پروردگار مان است ما خود نمیتوانیم اندازه ای مال دارای ثروت سعادت وخوشی را با وجودی اینکه بیشترتلاش هم داریم تعین کنیم زیرا پروردگارکه مارا خلق کرده نعمات جسمی نعمات فزیکی را به ما طوریکه خود لازم دیده است کسی را قوی وتنومند کسی را ضعیف وناتوان کسی را معــیوب کسی را سالم وتندرست  برای مان داده است همچنان همــــــــــین پروردگاراست که نعمات را چون غذاهای گوناگون پول وثروت کامییابی وسرفرازی تعین کند کسی را بدون زحمت وتکلیف برایش عــــــــــطا میکند کسی را بعد ازمدت زمان که زحمات ودشــواری های را ســـــــپری نماید برایــــــش میدهداما عده ای را با وجودزحمات باوجودتلاش های روزافـــــــزون ازنعـــــمات پول وثروت ودارای محروم کرده فقط همان قـدربرایش میدهدکه زنده گی روزمره خویش را به پیش ببرد چراکه آن خالق پاک خودبهـترمیدان که کی راچقدروبه چه اندازه خوشی زنده گی نصیب گرداند.

صـبروهمــت پیــــشه دارید مومنان

صابران رادوست میدارد خداوندمنان

شــــــکرگـــــــویـــید اندکی را ازخدا 

مـــــــیرســــــد روزی زیادت برشما 

کاراندازدســــت وبازو ای شـــــبا ب

زان رســــــد گنجی شمارا درجــواب

 

ندیدم کام خویش

زبســــــکه قــلب زارم غـــــــــم کشــــیده

زشــــــــــــادی وطــــــــــــرب نامی ندیده

زتو گیــــــــــــتی ندیدم کام خــویــــش را

که جــــــــورت بیـــــــــکران برما رسیده

فــــــــروزان روز من همچـــــو شـــب تار

زمن نـــــور وضــــــــــــــیأی ها رمیـــــده

به هجـــــــران رخ یار زار ومحــــــــــزون

چـوجغد درسیــــــــنه ام لانه گـــــــــــــزیده

زبس جوروجــــــــفای یار فـــــــــــزون شد

زمن تار محبــــــــــــــــــت را بـــــــــــــریده

به زخمی دلـــــــــــبری خویـــش ملحم انـداز

نه چـــون نمک که درد ها را شــــــــــوریده

به دل پرور صـــــــــــنم مهـــــــــــر ومحبت

بـران از دل چـــــنان قهـــــــــروستـــــــــیزه

در عالــــــــــــم لــــــــــــذتی عمــــرم ندید م

به محشر باز چــــــــــــه خواهـد دید جوینده

 

شهرکابل جمعه 12/6/1389

 


September 3rd, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي